Nou best redelijk

Er staat nogal wat op het spel, aanstaande november, en daar zijn ze bij BNNVARA als geen ander van doordrongen. Want stel nou dat ze ook de Democratische kandidaat kritisch benaderen, dan kan het natuurlijk zomaar zijn dat, eh, geen idee? Laat iedereen uit Edam-Oude Kom zich dan plots naturaliseren tot swing-stater om vervolgens op Trump te stemmen, of zo? Is het een ramp als de approval ratings van Kamala Harris onder inwoners van Nederweert een paar punten dalen? Heeft haar campagneteam misschien laten doorschemeren dat Tim Hofman in aanmerking komt voor een van haar spaarzame interviews? Wat een heuvel om op te sterven voor een organisatie die onafhankelijke journalistiek naar eigen zeggen hoog in het vaandel heeft. Als volgt: eerst zou Left Laser namens de omroep voor een eerlijk gelijkwaardig Nederland door Amerika trekken om verslag te doen van de verkiezingen. Good ol' Bob werd carte blanche beloofd, op voorwaarde dat hij niet voor zichzelf zou filmen. Toen hij dat weigerde, kwam de omroep plots met aanvullende eisen, waaronder: "Voor BNNVARA is het ook niet wenselijk Harris te gaan afbranden."

Nou, dan weet u dat, mocht u de komende maanden de aanvechting voelen om Bar Laat of de Nieuws BV aan te slingeren.

Ga weg

Een beetje wonderlijk wel, om iemand zonder enige ervaring met of kennis van het Nederlandse medialandschap de sleutels van de NPO te geven, maar Frederieke Leeflang kreeg ze begin 2022 in handen gedrukt, nadat ze eerder had gewerkt bij Deloitte en ABN-AMRO. Bij die laatste vertrok ze overigens om 'plaats te maken voor iemand met meer bancaire ervaring', lees: iemand die wel enig idee had wat-ie deed.

Kan natuurlijk ook ideaal zijn, de frisse, onbevangen blik van een buitenstaander, en haar benoeming wekte sterk de suggestie dat iemand orde op zaken kwam stellen tussen de professionele papierverschuivers die de dienst uitmaken in vergaderwalhalla Hilversum. Alleen is daar vooralsnog bar weinig van terecht gekomen, en het heeft er alle schijn van dat dit ook niet meer gaat gebeuren. 

Op het Mediapark bestaan twee stromingen die op gespannen voet leven met elkaar. De eerste wil kwalitatief goede programma's en content maken met maatschappelijke meerwaarde. Daartoe is de publieke omroep natuurlijk ter aarde, al bestaat het risico van goed verborgen hobbyisme. In dit kamp vinden we de serieuze makers en journalisten. De tweede stroming wil vooral zoveel mogelijk mensen bereiken en is bereid eigen producties daartoe homeopathisch te verdunnen tot er alleen nog maar showcolade, schaatsende bn'ers, en slimste mensen bestaan. De facto betekent dit commercieeltje spelen en de markt verstoren. In dit kamp vinden we dan ook mensen die eigenlijk bij RTL of SBS zouden moeten en misschien ook wel willen werken, ware het niet dat ze er het arbeidsethos niet voor hebben en er zo verdomde warmpjes bijzitten op hun huidige plek. Daarnaast vinden we in dit kamp ook: de voltallige managementlaag. 

Waaronder Frederieke Leeflang, blijkt maar weer eens uit dit interview met wandelend karkas en voormalig KRO-coryfee Ton Verlind:

"Ik ben het er wel mee eens dat we lange tijd in onszelf gekeerd zijn geweest. Langzaam komen we daar uit. We laten ons nu veel meer leiden door wat het publiek wil, wat mensen raakt, het mediagebruik, en waar het publiek zich bevindt. Dat is iets van het laatste jaar. Ik ben het ermee eens dat we daarin nog niet uitgesproken genoeg zijn."

Het klopt ontegenzeggelijk dat de NPO te sterk in zichzelf is gekeerd wat betreft inhoud en kwaliteit. Dat is natuurlijk geen enkele reden precies te gaan maken wat mensen willen, want nogmaals, daartoe zijn de commerciëlen ter aarde. Dat Frederieke ook nog eens doet alsof zij dit allemaal zelf heeft bedacht en geïmplementeerd is een schoffering van al haar domme voorgangers, en de arme zielen die onder hen moesten zien te functioneren.

Voor de duidelijkheid: het wemelt in Hilversum van de cijferfetisjisten die niets anders doen dan bestuderen waar de doelgroep zit, wat de doelgroep wil en hoe de doelgroep in die behoefte kan worden voorzien. Je kan op het Mediapark je kont niet keren of je zit weer in de een of andere debiele sessie over verschuivende mediabehoeftes, kijkcijfercurves of clicks. Ver voor Frederieke de overgang bereikte werden er al tonnen over de balk gesmeten om elk nieuw snufje uitvoerig te bestuderen (wat kunnen we met de VR-bril? Laten we twee fulltimers aannemen om dit te onderzoeken). Dit alles weerhoudt Frederieke er niet van te doen alsof ze een wiel heeft uitgevonden dat doorgeroest is en niet wil draaien. Onbedoeld is ze daarmee een exponent van het klassieke Hilversumse: er gebeurt zo weinig zinnigs dat iedereen er als de kippen bij is zich zelfs de meest bedenkelijke ontwikkelingen toe te eigenen, hoe gering of non-existent hun eigen inbreng ook was.

Er moet worden gepronkt, geef hier die veren, negeer het bloed en de kots en blubber en kak die er op zit alstublieft.

Kennis en kunde

U denkt misschien dat al die talkshows, quizes en soaps zomaar op uw tv-scherm verschijnen, maar niets is minder waar. Er gaan honderden uren precisiewerk aan vooraf, die over minstens tien schijven zijn verdeeld. Zo voorkomen betrokkenen dat ze onzinprogramma's maken die vroegtijdig moeten worden geschrapt ze onvoorbereid zonder dagbesteding komen te staan. Het leuke voor hen is dat als je maar lang genoeg mee vergadert je ontzettend vaak promotie kunt maken. Neem zo'n Frans Klein, die ooit begon in de krochten van de toenmalige VARA en het uiteindelijk wist te schoppen tot opperbevelhebber van de gehele nattevinger-keten van de NPO. Waar dat alles toe leidt, zulke enorme kennis van televisie maken? Een glunderende Klein die op de seizoenspresentatie van de NPO vertelt waar hij het meest naar uitkijkt en het trotst op is: schaatsende bn'ers (2019). 

Inmiddels is die rare uilenbal overgestapt naar de commerciëlen en verdient hij zijn brood als directeur televisie bij Talpa Network. Nu hij geen belastinggeld meer verbrandt maakt het weliswaar beduidend minder uit welke slechte ideeën van anderen hij tot televisie promoveert, het blijft vermakelijk om de goede man te volgen. Nu dit weer: gevraagd naar het hoogtepunt van het nieuwe seizoen wijst Frans Klein naar het nieuwe seizoen van Gooische Vrouwen, dat klaarblijkelijk dit najaar op tv komt. 

Waarom? "Het zijn gekke tijden. Een beetje gloomy tijd. Veel ellende in de wereld. Dan hebben zin om ook wel een beetje ongecompliceerd te lachen. Een beetje vrolijkheid."

Dit overigens pas nadat Klein heeft benadrukt hij de programma's ziet als zijn kinderen, en van al zijn kinderen houdt. Dat daar geen misverstand over bestaat.

Al hebben wij bij een studie naar radicalisering en jihadisme een betere hoofdpersoon in gedachte

Rare jongens die Nederlanders. Er was en is op Thierry Baudet van alles aan te merken, maar op de een of andere manier besloten hordes verontwaardigen hem aan te vallen op de gedachtes en handelingen van een romanpersonage van zijn hand. Welke idioot verzint er nu een vrouwonvriendelijk romanpersonage? Baudet beriep zich logischerwijs op het feit dat hij een roman had geschreven, dat het dus verzonnen was, dat het niet over hem ging maar over een personage. Zijn achterban: driftig knikkend. 

Een paar jaar later duikelde diezelfde Baudet een fragment van schrijver en dichter Pim Lammers op, verschenen op een literaire website, die logischerwijs wordt gelezen door (een handjevol) volwassenen en niet door kinderen van drie. In dat verhaal deed een volwassen man dingen met een kind die nooit maar dan ook nooit zouden mogen gebeuren. Maar ja - het was fictie, en dus verzonnen, en ging niet over Lammers maar over personages. Niets aan de hand, tot hij werd gekozen als auteur van het kinderboekenweekgedicht. Nou, toen had je de poppen aan het twerken hoor. Er bemoeide zich zelfs een model mee, dat verklaarde dat Lammers pedofilie zou verheerlijken (zoals Oorlogswinter van Jan Terlouw een hartstochtelijke verheerlijking van het nazisme was, red.). Baudet, inmiddels 180 graden gedraaid en ongetwijfeld groot voorstander van een een algeheel verbod op + door de staat georganiseerde verbranding van Nabovoks Lolita, schaarde zich achter deze opmerkelijke hetze. Zijn achterban: driftig knikkend. 

Kunst moet kunnen, maar het moet niet over iets onaangenaams gaan. Deplatformen die hap, en vlug een beetje. We willen: superhelden zien, geen slechteriken, en al helemaal geen poging deze slechteriken te doorgronden. Het is maar goed dat deze mensen nooit op het oeuvre van vooraanstaand Hitler-fan Abel Herzberg zijn gestuit.

Het hoefijzermodel in optima forma; u herkent dit gedrag vermoedelijk van de verre linkerzijde des lands.

Sprongetje naar afgelopen week.

You lied to me

Hij komt terug! Afhankelijk van wie je het vraagt is dit een beetje als de comeback van Johan Cruijff of die van Frans Timmermans. Matthijs van Nieuwkerk, terug op tv, ook nog eens bij de publieke, meer specifiek Omroep Max. De jongens en meisjes daar op de redactie zijn een grote boel Jan Slagter gewend, dus dan kan een klein beetje Matthijs er ook nog wel bij. Leuk voor wie naar schermen kijkt, minder leuk voor wie erachter werkt. En zo gaat het mediapark, en daarmee het hele land, alsnog op de knietjes voor De Grote Matthijs. Welkom terug, en sorry, meneer Van Nieuwkerk! 

Ondertussen struint de NPO het hele land af op zoek naar talkshow-talent, om te voorkomen dat de zomer van 2025 net zo'n blamage wordt als de huidige. 1+1=3, want dan heeft de beste man vast ook tijd om Zomergasten erbij te pakken.  

Ze deden een plas, dronken een glas, en alles bleef zoals het was.

Ze vallen namelijk allemaal uit: woningen

Journalisten kunnen ontzettend veel domme dingen doen en domme journalisten onderscheiden zich door meerdere van deze dingen tegelijk te doen. Neem NU.nl, dat eerst overhaast een trend signaleert (in een maand tijd vallen er vijf Rotterdamse kinderen uit een woning) en zich vervolgens te gemakkelijk laat afschepen door een politiewoordvoerder (zie screenshot). Dat zijn twee doodzondes in een nieuwsbericht van nog geen 215 woorden.

Er is namelijk wel degelijk samenhang tussen het lot van deze kinderen: ze hebben allemaal nalatige ouders en/of verzorgers en lazerden allemaal uit het raam/van het balkon. Als wij trendwatchers of uit het raam vallende kinderen waren zouden we het wel weten en ons beraden op een gang naar de Raad voor de Journalistiek.

INSTANT UPDATE De duivels van NU.nl hebben hun bericht aangepast en van duiding voorzien.

Amsterdam Amsterdam er is vanalles aan de hand

Duidelijk kaartje dat aan duidelijkheid weinig te wensen over houdt van Rens van de Plas, die overigens de bekende T.-columnist met maar 2 vrienden uit Grolloo J. Derksen lijkt te zijn vergeten. Naar aanleiding van de brandbrief van Eva Hoeke, die vindt dat er te weinig mensen met *checks notes* een koophuis in de Watergraafsmeer columns schrijven in Volkskrant Magazine, staat het nu voor eens en voor altijd vast: de Nederlandse krantenlezer wordt doodgegooid met cursiefjes vanuit het perspectief van mensen die in Hoogblokland (1 op de 1420 inwoners = columnist) en Ambt Delden (1 op de 1959) wonen. 

Dat is meer dan 10 keer zoveel als inwoners van het achtergelegen gebied Amsterdam (slechts 1 op de 14.710 inwoners = columnist). Vandaar dat columnisten er altijd meteen vanuit gaan dat u weet in welke gemeente buurtschap Minkeloos ligt, terwijl we iedere keer uitgebreid uitgelegd moeten krijgen dat de Watergraafsmeer een wijk in Amsterdam is voor een bepaald soort mensen, die liever niet in de buurt van een bepaald soort andere mensen wonen. En dat, terwijl het gros van de Nederlanders helemaal nooit in Hoogblokland of Ambt Delden komt!

"Columnist" Peter Buwalda van de Volkskrant woont trouwens in Breda. Jet. Suzy. Boekenkast. Potverdikkie. Een droom. Toen weer wakker. (Gedoe.)

HYPOCRIET!?!? Klachten over de woonplaats van GeenStijl-redacteuren, waaronder Mosterd, kunt u e-mailen naar de Diversity Officer van GeenStijl op het bekende adres.

Gigant

Modern geneugte: heerschappen (al dan niet gracieus) zien verjaren op X. We noemen: mindere goden als een Frans Weisglas of een Geert Dales, maar ook zwaargewichten als een Paul Cliteur, een Jack van Gelder, en de koning van de apenrots natuurlijk, Charles 'Pistol Whipper' Groenhuijsen. Op de een of andere manier raadt podcastprins Victor Vlam hem aan met pensioen te gaan en dat getuigt van lef maar u mag drie keer raden hoe het afloopt. Om met Omar uit The Wire te spreken: You come at the king, you best not miss.

Nou ja als jij het zegt

Ja nee wij zijn geen Volkskrantcolumnisten, maar als we Volkskrantcolumnisten waren, dan hadden we waarschijnlijk zoiets geschreven: 

"In rechts georiënteerde media krijgen de linkse oppositie en achterban slechte kritieken. In dit naar links overhellende ochtendblad zijn de rechtse regering en haar kiezers de kwaaie pier. Het verschilt weinig van de partijdige geestdrift van voetbalsupporters. Zulke geestdrift is niet aanstekelijk, maar afstotelijk. Vooral van links."

(...)

"Vroeger vol van klassenstrijd, nu vol van moraliteit. Vroeger erop gericht het volk te verheffen, nu erin geslaagd het volk als ‘domrechts’ te verwerpen. In deze krant wordt regelmatig uit dat vaatje getapt. Als puber bezorgde ik de Volkskrant in de hoofdstedelijke volksbuurt waarin ik opgroeide, inmiddels een yuppenbuurt. Deze krant was een volkskrant, maar lijkt inmiddels meer een clubblad voor brahmaans links. En ideologisch blijf ik liever clubloos.

Want ideologie ontaardt gemakkelijk in weerzinwekkend fanatisme."

Ene Martin Lambregts is dus wél Volkskrant-columnist. Zijn hele relaas (moeite waard) lees je hierrr.

hee die ontbrak nog in de verzameling

Willemijn Francissen, mediadirecteur bij NTR:

"We moeten elkaars grenzen leren kennen en ze respecteren. Mensen moeten zich prettig en vrij voelen op de werkvloer.”

Ook Willemijn Francissen: Ik trek me (tijdelijk) terug; niemand voelt zich prettig en vrij op de werkvloer.

Kijk, in Hilversum heb je: 1) relatief veel maniakale driftkikkers met grote ego's en 2) relatief veel op afstand diagnosticeerbare hoogsensitieve persoontjes met lange tenen. Van een afstand is het soms lastig te ontwaren wie nou wie aan het beschadigen is, en met welke achterliggende Machiavelliaanse gedachte. Bij NTR heeft in ieder geval vrijwel iedereen de schurft aan de directie, bleek eerder uit het rapport van de commissie-Van Rijn. Voorname punten van frustratie: het personeelsbeleid (onduidelijk, veel getreiter, veel ad hoc-beslissingen) en de verwachtingen (volstrekt duidelijk, maar klaarblijkelijk te hoog, volgens sommige media-ambtenaren zelfs 'extreem'). 

Er komen twee onderzoeken en volgens een woordvoerder van de NTR is er geen enkel verband met 'de persoon Willemijn', dus we kunnen er gerust van uitgaan dat het alles te maken heeft met de persoon Willemijn. Zij kan zich op haar beurt weer beroepen op de methode Ruud Gullit: ik ben niet te benijden.

Fun fact: NTR vloog eerder dit jaar Coen Verbraak(™) nog in om allerlei hotemetoten aan de kaak te voelen over de totaal verziekte werkcultuur op het mediapark. Eenmalige special die de havermelktand des tijds niet goed heeft doorstaan. Terugkijken hierrr.