Geenstijl

oh oh oh racisme, misogynie en slecht leiderschap bij door Harry opgerichte stichting

Prins Harry kennen we natuurlijk van zijn iconische moeder en zijn aandachtszoeker van een vrouw van kleur actrice prinses of toch geen prinses irritant mens echtgenote, maar hij doet ook andere dingen dan zeiken, boekjes verkopen en een Netflix-docu over zijn leven laten maken. Deed! Want vandaag laat het zwarte schaap van 'The Royal Family' in een gezamenlijk statement met zijn partner in crime prins Seeiso van Lesotho weten dat hij aftreedt als beschermheer van stichting Sentebale, die hij mede oprichtte als eerbetoon aan zijn moeder Diana. De stichting zet zich in om jonge kinderen in het zuiden van Afrika te beschermen tegen ziektes als hiv en aids, armoede en hoe kan het ook anders: klimaatverandering. Erg nobel allemaal, maar ondertussen is het EEN GROTE CHAOS bij die stichting. Want toen vorig jaar de in Zimbabwe geboren Sophie Chandauka werd benoemd tot voorzitter van de beheerders van de stichting waren de rapen gaar, want die beheerders moesten haar niet en verzetten zich tegen haar benoeming, wat zij met succes aanvocht. En dat zorgt natuurlijk niet voor het meest ontspannen werkklimaat. Sindsdien speelt er dus een groot geschil in de organisatie en dat gaat allemaal ten koste van de volledige focus op de kindjes in Afrika. Chandauka zegt over de gang van zaken tegen de Guardian: "beneath all the victim narrative and fiction that has been syndicated to press is the story of a woman who dared to blow the whistle about issues of poor governance, weak executive management, abuse of power, bullying, harassment, misogyny, misogynoir – and the cover-up that ensued.”" OJEE: zwarte vrouwenhaat, machtsmisbruik, pestgedrag... dat is geen kattenpis. En het lijkt erop dat ze met dat "victim narrative" doelt op juist dat statement van prins Harry en prins Seeiso. Shots fired!

Tja, geen fraai gezicht, die teloorgang van stichting Sentebale, maar wie zijn hand niet omdraait voor een beetje leedvermaak kan hier fijntjes de hele gang van zaken nalezen.

Onderhand laat een woordvoerder van de stichting weten dat "it has not received resignations from either royal patron, adding: “We are pleased to confirm the restructuring of our board on 25 March 2025 to introduce experts with the capabilities and networks to accelerate Sentebale’s transformation agenda as announced last year.”

Blijven we dus achter met een gekwetste zwarte vrouw, een stichting in staat van ontbinding en een prins die heel veel zielige kinderen in Afrika in de steek laat, nog niet zijn ontslag heeft ingediend en vannacht maar eens extra dicht tegen zijn geliefde Meghan aankruipt om haar te vragen waarom hij toch zoveel pech heeft in het leven.

Het sneeuwt gewoon WEL in Afrika

Kerstmuziek is over het algemeen enorm zeikerig en binnen dit zeikerige genre is Do They Know It's Christmas? nog eens extra zeikerig. Een clubje multimiljonairs dat heel het volgevreten Westen eventjes wilde laten beseffen dat er ook mensen doodgaan van de honger, bijvoorbeeld in het gebied dat men toen nog 'donker Afrika' noemde. We zijn er dan ook niet per se rouwig om dat het hitje van Bob Geldof nu door de Deugistaanse goegemeente door de plee wordt getrokken. Niet in naam van de goede smaak, maar omdat het liedje KOLONIAAL is. De Ghanees-Engelse zanger Fuse ODG zegt dat Band Aid talloze negatieve stereotypen over Afrika bezingt die het continent uiteindelijk TRILJOENEN heeft gekost aan misgelopen toerisme en investeringen. Je haalt er misschien een paar miljoen mee op om wat levens te redden, maar daarvoor heb je wel een heel continent van haar "dignity, pride and identity" beroofd! Het betoog van Fuse ODG, dat inhaakte op een artikel met dezelfde strekking op The Conversation, was genoeg voor Ed Sheeran om zich te distantiëren van de nieuwste jubileumeditie van Do They Know It's Christmas?, waarop hijzelf te horen is.

Wat moet je tegenwoordig doen om op posterformaat aangemerkt te worden als niets minder dan de bedreiger van de liefde?

We zochten het uit, en het antwoord luidt: het met vijf jaar verlengen van een AIDS-preventieprogramma waaraan  de Amerikaanse overheid sinds 2003 voornamelijk in Afrika al tachtig miljard dollar ($80.000.000.000) aan uit heeft gegeven, en daarmee zo'n 17 miljoen levens heeft gered. "President Donald Trump will soon sign legislation to extend a 15-year-old HIV/AIDS program that has helped millions, primarily in Africa. (...) “We’re grateful for the strong and bipartisan support in the Congress for this extraordinary humanitarian effort by the American people,” Pence said at the event. “President Trump believes this reauthorization is a critical component of our administration’s commitment to combat AIDS.”" Kortom, Trump is eigenlijk een posterboy van AIDS-preventie, maar dan net niet zoals het Aidsfonds het bedoelt.

De laatste bestorming van de grens bij Ceuta is een nieuwe mijlpaal in falend immigratiebeleid. Ruim 700 jonge mannen bestormden de grens en bestookten grenswachters met bijtende ongebluste kalk en vlammenwerpers. Het laat zien hoe de EU en Spanje zijn: de aanval ontkennen, geen vervolgingen, vooral niet terugschieten.

De beelden van de nasleep zijn ook veelzeggend. Migranten met een snee in de hand laten zich achteroverleunend in een rolstoel het ziekenhuis inrijden. Agenten met een vergelijkbare verwondingen lopen gewoon door dezelfde deur. Nog geen uur aanwezig in de verzorgingsstaat en de migranten laten zich alles al aanleunen.

Deze bestormingen sinds 2005 zijn een structureel probleem. Net zoals de Balkanroute of de veerdiensten van de Libische kust naar Malta en Italië. Voor de vorm wordt er nog een opblaasbare boot van het strand afgeduwd, liefst zonder reddingsvesten, zodat mensensmokkelaars meer klanten kwijtkunnen.

Ja, er zal daar wel iets in het water zitten ondanks dat er geen water is. Want mannen uit de Ontwikkelde Wereld gaan er met niets dan goede bedoelingen op zoek naar een nieuwe Facebook-profielfoto, en voor je het weet staan ze tot aan hun knieën in de krap meerderjarige prostituees. Zo ging Oxfam Novib afgelopen maanden nog keihard onderuit in het Afrikaanse land Haïti, en nu valt het doek voor Artsen zonder Grenzen in het Afrikaanse land Afrika. Medicijnen in ruil voor seks, prostituees in huis nemen en nog een paar machtsmisbruikjes. En dat komt dan nog bovenop 146 klachten van grenzeloos gedrag in 2017. Komen die ONSTELLENDE kwoots, bij monde van vier klokkenluiders aan de BBC.

"'Oh, het is zó simpel om medicijnen te ruilen voor seks bij die makkelijke meiden in Liberia'. Hij suggereerde dat veel meisjes die hun ouders hadden verloren tijdens de ebolacrisis, om het even wat op seksueel vlak deden in ruil voor medicijnen.'"

"Ze zaten al geruime tijd in Afrika en profiteerden van hun status als westerse hulpverlener. Er heerst binnen de organisatie een sfeer van onfeilbaarheid van sommige roofzuchtige mannen in leidinggevende posities. Mannen van middelbare leeftijd die je vaak feest zag vieren met jonge plaatselijke meisjes. Dat werd dan geseksualiseerd."

Een klokkenluidster werd zelf ook bepaald onheus bejegend. "Eentje maakte mijn leven tot een hel. Hij kwelde me echt en bracht voor mijn ogen prostituees mee. Het ergste was dat ik na een paar weken afwezigheid gebruikte condooms in mijn kamer vond. Die had hij bewust achtergelaten, zo vertelde hij mensen. Ik voelde me misselijk en ziek."

En sja, na een Woody Allentje teveel neem je ze maar gewoon in huis. "Het was vrij duidelijk dat ze een prostituee was maar hij noemde haar zijn vriendin. Ze bracht nacht na nacht met hem door. Het was zo onverholen en wijdverbreid. Ik zag een van mijn jongere mannelijke collega's in het toilet verdwijnen met een prostituee. Ik kende haar omdat ze ook in een plaatselijke bar werkte. Ze vertelde me na afloop dat ze seks hadden gehad en dat mijn collega haar had betaald."