Iemand moet het doen

Het gaat GOED met JA21 en dat betekent automatisch meer media-aandacht. Extra leuk is het dan als die media-aandacht een werkelijk fascinerende reportage oplevert en dat is nogal het geval bij deze Nieuwsuur video van Peter Winterman. Afgelopen vrijdagavond kwam ie online en sindsdien is ie meer en meer en meer momentum aan het winnen, zoveel dat zelfs Geert Wilders (bekend van: Ingrid Coenradie aanstellen als staatssecretaris) zich genoodzaakt zag iets te twitteren over haar antwoord op de vraag wat ze van de islam vindt. Maar het ding is: er gebeurt zo veel meer in deze video. Zo. Ontzettend. Veel. Meer. Zó veel meer, dat wij hem eens even compleet gaan analyseren in deze scène voor scène stijlloze closewatch van De Video Van Nieuwsuur Bij JA21 Met Ingrid Coenradie.

Joost komt een kamer binnen, waar Ingrid al zit.

Joost: Ja, ja, hi, hi, hi. Kijk. Goed uitgerust?
Ingrid: Ja
Joost: Ja
Ingrid: Ja, enorm

De reportage begint al goed met een zogenaamd spontane omhelzing tussen Coenradie en Eerdmans. De ontmoeting is natuurlijk helemaal niet spontaan, want ze hebben elkaar en de cameraploeg al lang ontmoet, maar 'it's tv man', dan moet er soms een toneelstukje bij, zeker als Nieuwsuur langskomt. Sommige mensen hebben daar een natuurlijk talent voor - dat zijn vaak hele enge mensen, dus hee - Joost en Ingrid: niet zo.

Voice-over: Nog maar een maand geleden verloor ze haar baan als staatssecretaris voor de PVV. Naast Joost en Annabel is er nu ook Ingrid. We volgen de partij deze week, in de Tweede Kamer.

Joost en Ingrid zitten gezellig naast elkaar op een bank. Annabel zit er tegenover.

Interviewer: Kunnen we even een shot maken van de nummers 1 en 2 op de lijst?
Annabel: Dat weten we nog niet
Joost: Hahahaha
Ingrid: Goeie
Annabel: Nice try
Ingrid: Leuk geprobeerd, leuk geprobeerd
Voice-over: Pas eind augustus wordt bekend welke plek Ingrid Coenradie krijgt op de kandidatenlijst. Eén ding is zeker, Joost Eerdmans is en blijft de lijsttrekker. Hij richtte de partij op, samen met Annabel Nanninga.
Interviewer: U bent fractievoorzitter in de Eerste Kamer
Annabel:  Correct
Interviewer: Wilt u naar de Tweede Kamer?
Annabel: Ik ga wel solliciteren, ja
Interviewer: Duldt u mevrouw Coenradie boven u op de lijst?
Annabel: Ik ga daar helemaal niks over zeggen, het is helemaal niet aan de orde. Ik ben heel blij dat Ingrid bij ons is, het gaat ook niet zo zeer... Je hebt altijd die nummertjes en die poppetjes, dat is ook niet zo boeiend.

Een politieke partij die door twee afsplitsers is opgericht waarvan de ene lijsttrekker wordt terwijl de andere zegt te gaan solliciteren (en mogelijk haar zetel in de Eerste Kamer kwijtraakt aan een inmiddels vertrokken Statenlid) voor een plek op de lijst waar ook ruimte gemaakt moet worden voor een nieuw partijlid wier komst leidde tot een boost in de peilingen: Shakespeare had het niet kunnen verzinnen. Maar dat is ook omdat je in de tijd van Shakespeare nog geen Tweede Kamerverkiezingen had natuurlijk. Normaal zou je na alleen zo'n scène al zeggen: we zijn er. Maar het mooie is: we zijn er nog lang niet.

Voice-over: JA21 zit in de lift.

We zien Joost Eerdmans en Ingrid Coenradie praten in een lift.

Voice-over: Bij 1Vandaag peilt de partij al 9 zetels. Er is een Coenradie-effect.

Joost: Wij gaan de eerste stemronde doen.
Interviewer: U zegt wij, maar u bent nog een eenpitter hè, in de Kamer
Joost: Ja, ik bedoel meer wij, de collega's en ik. Maar absoluut, ja.
Interviewer: Hoe bevalt het leven als eenpitter in de Tweede Kamer?
Joost: Nou, voor en tegen. Het mooiste is dat je helemaal zelf uitmaakt wat je uiteindelijk stemt. Dat scheelt, je hebt natuurlijk alles in eigen hand.
Interviewer: Alles in eigen hand, maar straks mogelijk niet meer na de verkiezingen
Joost: Maar dat is dus weer het nadeel van alleen zijn, je moet het ook allemaal alleen doen.

Joost praat in de Kamerbankjes met iemand die wij moesten googelen. Het is Robert Rep, Kamerlid voor de PVV.

Joost: Ja, we hebben nu, nou ja over de 200 nu, 200 ja, kandidaten. Dat is voor ons veel. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar dat is best een hoop mensen. Maar goed, daar moet je het kaf van het koren scheiden.

Voice-over, terwijl we kijken naar archiefbeeld: Eerdmans begon in 2002 als LPF-Kamerlid. Hij zat ook bij het CDA, Leefbaar en Forum voor Democratie. Daar vertrok hij 4 jaar geleden met ruzie, en richtte samen met Nanninga JA21 op. Het gedoe stopte niet.
Nieuwslezeres op archiefbeeld: Leden van JA21 maken zich zorgen over een gebrek aan democratie binnen hun partij.

Nu zit Joost in een Kamer, voor een bureau met een foto van Joost erop.

Interviewer: De kritiek was toen ook breder: uw partij zou niet professioneel zijn. Zo was uw vrouw een tijd lang penningmeester van JA21.
Joost: Ja, maar gelukkig maar.Ja, die heeft echt heel veel werk verricht. Kijk, we waren een start-up. Natuurlijk zijn we daar nu, na die jaren, in een professionalisering gekomen. Dat je dus ook een nieuw bestuur hebt. We hebben een nieuwe voorzitter. Alles is in het normale gekomen zoals een partij wordt gerund.

Je zou het bijna vergeten maar Joost Eerdmans alias DJ Jopie is natuurlijk in zijn eentje al een wonderlijke figuur. Ging na misschien wel het geweldigste diner in de Nederlandse politieke geschiedenis weg bij FvD waar hij net een maandje zat en trapte vervolgens ruzie met zijn halve nieuwe partij. Zin in een lekker biefstukje in Van der Valk nu.

Dezelfde setting als in scène 2, maar nu is alleen de bank met Joost en Ingrid in beeld, zonder Annabel.

Interviewer: Nog geen 4 maanden geleden noemde u het beleid van mevrouw Coenradie bizar en ongeloofwaardig. Weet u dat nog?
Joost: Ja hoor
Interviewer: En nu?
Joost: Ja. En nu?
Interviewer: Ze zit naast u
Joost: Nou, haar beleid is er niet meer helaas, want zij moest weg. Dus tegen haar eigen zin heeft ze het bureau leeg moeten maken en ik ben ontzettend blij dat ze doorgaat bij ons.
Interviewer: Ja, het ging natuurlijk over het plan van Coenradie om gevangenen twee weken eerder vrij te laten. Vindt u dat nog steeds een slecht plan?
Joost: Ja
Interviewer: En mevrouw Coenradie, vindt u dat nog steeds een goed plan?
Ingrid: Nee, ik heb altijd gezegd dat ik het een rotmaatregel vind
Interviewer: Maar u vond het wel nodig
Ingrid: Ik heb gezegd, ik zie geen andere oplossing

Nederland kent Ingrid Coenradie maar van één ding en dat is van het feit dat zij in weerwil van de wens van haar partijleider Wilders toch door wilde gaan met het twee weken eerder vrijlaten van gevangenen. Daarvóór had nog niemand van Ingrid Coenradie gehoord, maar opeens was ze niet van de talkshowtafels te slaan. Haar complete politieke profiel is dus gebouwd op een maatregel waar haar nieuwe partij tegen is.

Interviewer: Moet de politie stoppen met antiracisme en diversiteitsprogramma's?
Ingrid: Ik weet dat er heel veel aandacht uitgaat naar dit thema. Wat ik heel erg prettig zou vinden, daar heb ik ook altijd vanuit Rotterdam voor gepleit, is dat de politie verantwoordelijkheid en vertrouwen krijgt.
Interviewer: Dus stoppen met die programma's?
Ingrid: Nou, dat hoort u mij niet zeggen
Interviewer: Maar dat staat wel in het verkiezingsprogramma van JA21
Ingrid: Ja, maar dat is het programma van 2023 tot 2027, dus laten we vooral in september opnieuw met elkaar een gesprek voeren. Want wij moeten ook weer, net als alle andere partijen, nieuwe verkiezingsprogramma's schrijven.

Het complete politieke profiel van JA21 is dan weer zo'n beetje gebaseerd op tekeergaan tegen diversiteitswaanzin. Misschien onhandig dat Ingrid Coenradie daar niks mee heeft, maar hee, een kniesoor die daar over valt. 

Interviewer: Moet onbegeleid verlof voor TBS'ers worden afgeschaft?
Ingrid: Ja, ik weet wat u zegt, dat staat ook in het huidige verkiezingsprogramma. En ook daarvoor geldt, er komt echt ook een nieuw verkiezingsprogramma. Dus we kijken ook naar dat soort dingen.
Interviewer: Nou meneer Eerdmans, er moet wel flink gestreept gaan worden in dat verkiezingsprogramma van u
Joost: Ik ben het hier helemaal mee eens
Ingrid: Nou, dat hoort u mij niet zeggen.
Joost: Nee, dat valt ook wel weer mee

Ook hier zou je bij een normale politieke reportage na deze scène alleen al zeggen: we zijn er. Maar we zijn er dus nog steeds niet.

Joost, Annabel en Ingrid lopen door de gangen van de Kamer. Ze dalen een roltrap af.

Interviewer: In het AD zei u te twijfelen of u wel happy wordt van het Kamerlidmaatschap. U loopt hier nou door de Kamer. Twijfelt u nog steeds?
Ingrid: Nee, ik zei niet dat ik twijfelde. Ik zei dat ik niet zeker weet hoe goed dat bij mij past.

Ja hoor es. Als je niet zeker weet hoe goed een functie bij je past, dan twijfel je dus.

Ingrid: En dat weet je ook pas op het moment dat je het doet. Dat heb ik met staatssecretaris gezien, die functie heb ik ook gezien en dat vond ik een fantastische functie. Dus datzelfde vertrouwen heb ik ook in het zijn van Kamerlid.

Annabel, Joost en Ingrid staan nu onderaan de roltrap op een rijtje.

Interviewer: En wat vindt u van de islam?
Ingrid: Van de islam? Ja, prima. Wat een bijzondere vraag.

'Wat een bijzondere vraag', dat is wat politici zeggen die zich slecht op een gesprek hebben voorbereid als ze totaal overvallen worden door een hele logische vraag.

Interviewer: Nou ja, uw partijleider wil bijvoorbeeld de versterkte gebedsoproep van moskeeën verbieden. Vindt u dat een goed idee?
Ingrid: Ik denk dat die kritische geluiden helemaal prima zijn. Maar het is een beetje dezelfde vraag als 'Wat vindt u van het christendom?'

Nee het is een hele andere vraag, de islam is echt een andere godsdienst dan het christendom, bovendien is de islam relatief nieuw in Nederland en groeit het aantal moslims. Niet zo gek om daar als politicus een mening over te hebben.

Ingrid: Ik vind alles helemaal prima

Helemaal prima. 

Ingrid: Iedereen mag geloven waar hij in wil geloven. Maar we hebben hier ook een Nederlandse samenleving met een Nederlandse cultuur en waarden. En ik vind het ook prettig dat we die ook gewoon met elkaar kunnen behouden.
Interviewer: Mevrouw Nanninga, voor u ook geen verschil tussen de islam en het christendom?
Annabel: We gaan hier geen theologische discussie van maken.

Kijk, dat had Coenradie ook kunnen zeggen toen ze naar de islam werd gevraagd, in plaats van 'wat een bijzondere vraag'. 

Annabel: We zijn hier in Nederland, we hebben een Nederlandse cultuur.
Interviewer: U heeft zich kritisch uitgelaten over de islam
Annabel: Ik ben zeer kritisch over islam en met name de islamisering van Nederland, wat totaal niet strijdig is met de geloofsvrijheid die we hebben in dit land. Daar zal ik altijd voor, naast en achter staan. Jij mag geloven wat je wilt. Maar hoe we daarmee omgaan in de openbare ruimte, en dat Nederland een joods-christelijke traditie kent., daar sta ik echt heel pal voor.

Hee kijk nou. Gewoon een duidelijk antwoord van een politica die doet waarvoor ze is aangesteld: dingen vinden van dingen. 

Interviewer: Meneer Eerdmans, u staat hier tussenin
Joost: Tussenin
Interviewer: Is dat ook figuurlijk zo?
Joost: Hahaha, tussen orthodoxen, liberaal... Nee, nee... Ik denk, ben precies hetzelfde.

Hetzelfde als Annabel dus. Helemaal prima. Wat een scène. En we zijn er dus nog steeds niet, maar wel bijna gelukkig.

We zien nog wat beelden van Annabel, Joost en Ingrid die door het Tweede Kamergebouw lopen, daarna zien we Joost en Ingrid weer met zijn tweeën op de bank.

Voice-over: Aan harde verkiezingsdebatten na de zomer wil Coenradie zelf niet meedoen. Die strijd laat ze liever over aan lijsttrekker Eerdmans.
Interviewer: Wat doet u als u meer stemmen krijgt dan meneer Eerdmans?
Ingrid: Nou, ik denk wel een goed glas wijn drinken
Joost: Hahaha, op jouw kosten, jij betaalt het
Ingrid: Ik betaal het

Joost Eerdmans heeft één voordeel. Hij is misschien wel de enige politicus van wie je direct gelooft dat hij zich bij het voorstellen van de politieke vernedering om als lijsttrekker niet de meeste stemmen te halen druk maakt om wie de wijn moet betalen. Tegelijkertijd is dat ook meteen een beetje het nadeel van Joost Eerdmans, dat hij de enige politicus is van wie je direct gelooft dat hij zich bij het voorstellen van de politieke vernedering om als lijsttrekker niet de meeste stemmen te halen druk maakt om wie de wijn moet betalen. 

Ingrid: Nee, dat gaan we dan denk ik wel met z'n drieën, plus partners, gaan we dat dan wel doen. En het liefste nog met heel veel mensen op de lijst ook.

Waar wij ons dan weer druk om maken: wie gaat in dat geval de wijn betalen?

Interviewer: Het gebeurde eerder bij de VVD. Rita Verdonk kreeg meer stemmen dan Mark Rutte. Zij wilde de partij overnemen.
Ingrid: Oh nee, die ambitie heb ik helemaal niet
Interviewer: U wilt niet de partij overnemen?
Ingrid: Nee, zeker niet

Zeker niet. Dat schrijven we op.

We zien nog wat beelden van Ingrid die afscheid neemt van Joost en Annabel en het Kamergebouw uitloopt.

Wat. Een. Repo.