Geenstijl

Waarom roept niemand meer een terreurorganisatie ter verantwoording?

Er zijn altijd een paar partijen die goed eten tijdens een oorlog. Bijvoorbeeld de zittende macht inclusief officieren die met volle bunkers of tunnels goed voorbereid zijn op hun eigen calamiteiten. Onder andere de maffia krijgt naast de handel in wapens en drugs een nieuwe markt erbij; gesmokkeld en gestolen voedsel. De rijken zijn de enigen die hun woekerprijzen kunnen betalen.

INRAE schreef eerder dat bij diverse natuurrampen en oorlogen grootschalige voedselhulp beperkt helpt. Kwetsbare groepen zijn niet in staat zijn voor zichzelf op te komen, voedsel af te (laten) halen of te betalen voor aan de voordeur afgeleverde noodhulp. De hulp komt te weinig in de haarvaten van een maatschappij. De oplossing geld geven vereist een werkende voedselmarkt.

Het is daarom geen geheim of verrassing dat 90% van de noodhulp inclusief vrachtwagens in handen kwam van gewapende bendes. 10% kreeg een kans de rest te bereiken. Hamas distantieert zich hiervan. Als Hamas dit was, dan zijn ze het probleem. Als een verzwakt Hamas de controle in de Gazastrook kwijt is, dan zijn ze niet de oplossing. Er komt zo nooit vrede of voldoende voedsel.

Terroristen, gewapende milities en maffia verkopen deze noodhulp deels aan het deel van de Palestijnse bevolking dat woekerprijzen kan betalen. Aangezien de economie van de Gazastrook al ruim anderhalf jaar op zijn gat ligt, zijn dit meestal goedbedoelde buitenlandse giften, die eindigen als indirecte financiering van terrorisme, en daarmee deze morbide gehaktmolen onbewust aandrijven.

Soms is die geldstroom digitaal te volgen tot en met de Hamasleiding in Qatar. Als er in de reeks transacties onduidelijk is dat er voedsel is geleverd als tegenprestatie, dan worden goedbedoelende naïevelingen vervolgd voor het financieren van terrorisme. Andersom zijn er ook financiers van terrorisme die bovenstaand proces misbruiken als dekmantel of verdediging in hun strafzaak.

Het geeft ook een economisch systeem waarbij een dictator of terroristische organisatie geen dollars, euro's of andere harde valuta nodig heeft om haar onderdanen te belonen. Noord-Koreaans gepeupel is al extatisch over een kommetje rijst. Eten wordt hier misbruikt als kettingen van nieuwe generaties tot slaaf gemaakte Palestijnen. Wie luistert, eet, wie spreekt wordt doodgemarteld.

Dat Hamas, Hezbollah en vergelijkbare terroristische organisaties hun eigen bevolking uithongeren, gijzelen, martelen en vermoorden is een bewuste tactiek. Het is niet alleen noodzakelijk om aan de macht te blijven en ondergeschikte militante organisaties in het gareel te houden, met het uitgehongerde gepeupel wordt ook de wereldopinie bespeeld. Zelfs Gadaffi trapte daar niet in.

Deze door Hamas geëxecuteerde Palestijnen worden meegenomen in de overzichten van Palestijnse slachtoffers. Ze worden opgevoerd als martelaren. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen Palestijnse slachtoffers van Hamas, gesneuvelde strijders, verzonnen baby`s, burgerslachtoffers of bejaarden. Er werden wel extra kinderen en vrouwen opgevoerd om deze manipulatie te verhullen.

Gezien de jeugdige bevolking van de Gazastrook zou je bij alleen willekeurige burgerslachtoffers verwachten dat maar 26% man is tussen de 18 en 55. Zou het voor de helft willekeurig zijn en voor de andere helft Hamasstrijders (zoals gesteld in Newsweek), dan zou je 26% gedeeld door 2 plus 50% zijn, richting 63%. Precies dat beeld zie je in de data van het Palestijnse CBS. (figuur 4 PDF p20)

Het is voor het eerst in de geschiedenis dat het land dat werd aangevallen en uitgemoord moreel verantwoordelijk wordt gemaakt voor de voedsel-, water- en elektriciteitsvoorzieningen van haar agressor. Zelfs de secretaris-generaal van de VN doet hieraan mee, maar dat is aan Hamas en haar bondgenoten. Zij kiezen terreur en misbruiken hongersnood als psychologische oorlogsvoering.

Dit martelaarschap is suïcide by IDF in de hoop op Defund the IDF. De meeste slachtoffers van Hamas vallen al decennialang binnen de Gazastrook, vooral jonge Palestijnse strijders. Kritiek op Hamas is verboden, zelfs de SGP moest in het EP zwijgen. Hamas start een oorlog, sluit geen vrede, heft zichzelf niet op, maar roomt wel miljarden af en offert haar eigen bevolking op het altaar.

We zagen die tactiek wekelijks na het vrijdaggebed. Gehersenspoelde Palestijnse jongeren werden uitgerust met stokken en stenen richting militaire posten gedreven. Ga maar treiteren, probeer de confrontatie aan te gaan, het liefst zo jong mogelijk. De buren zijn de zondebok van al het onheil, elke reactie is verkeerd. Draagvlak voor militaire hulp aan Israël moet kapot om haar te vernietigen.

Hamas wordt daarbij geholpen door buitenlandse partijen die rode lijnen trekken, zonder zich te verdiepen in de context. Net zoals in Afghanistan en Irak wordt er bij maar een strijdende partij vrede geëist, zonder visie hoe die bereikt of behouden wordt. Honderdduizenden slachtoffers later is de Taliban terug. Zelfs ramen die uitzicht geven op gesluierde huisvrouwen werden verboden.

Voor een langdurige vrede kan je beter kijken naar Jordanië of Egypte. Egypte veegde meermaals de Sinaïwoestijn schoon. Jordanië was gastvrij richting de PLO, het werd een staat binnen een staat en uiteindelijk probeerde de PLO een staatsgreep in Jordanië. De Jordaanse koning overleefde die, ging de strijd aan, en de PLO vluchtte naar Zuid-Libanon, ze stonden daar aan de wieg van Hezbollah.

Net zoals na de Libanonoorlogen is een vredesmacht nodig die de strijdende partijen uit elkaar haalt, en vervolgens terroristische organisaties volledig ontwapend zodat een democratie om de vier of vijf jaar verkiezingen kan houden. Dat is de koninklijke weg naar vrede en veiligheid. Die ontwapening faalde, waardoor Hezbollah binnen Zuid-Libanon regeerde en onder andere Israël bestookte.

Bibi is nu bezig Palestina te bevrijden van Hamas, in de eerste plaats voor Palestijnen. Net zoals eerder Zuid-Libanon is ontdaan van Hezbollah en teruggegeven aan de kiezer. Binnen steriele zones zonder Hamas, krijgen ze kans te protesteren, te vergaderen en een eigen koers te kiezen.

Hoe langer dat wordt ontkent, hoe langer deze hel voortduurt.