Geenstijl

Een nuttige idioot als aanklager en premier

De nieuwe premier van Groot-Brittannië schittert in een unieke dubbelrol in de “Grooming-gangs”-affaire. Hij wil geen onderzoek naar decennialang gedoogbeleid van pedofilie EN hij was in zijn vorige bijrol een van de aanklagers die vanuit politieke correctheid weigerden hun werk te doen. Duizenden verkrachters werden vanwege hun afkomst niet vervolgd, wie daarover klaagt is extreemrechts.

Nou, dan ben ik met liefde extreemrechts en feminist. Ik ga niet wegkijken, zelfs niet als dat beter zou zijn voor de laatste restanten van mijn reputatie, mentale gezondheid of ziel. De volgende tekst is niet geschikt voor u of uw werkplek: van een dertienjarig meisje werd met een opblaasbare dildo haar anus opgerekt om haar geschikter te maken voor de aansluitende gewelddadige groepsverkrachting.

Dit is slechts een voorbeeld hoe ver deze multiculturele zedenzaken gaan. Politie, justitie en politici hebben decennialang geweigerd meisjes en jonge vrouwen te beschermen. Er zijn honderdduizenden slachtoffers zonder rechtsstaat. Menselijke politici met enige empathie of gevoel voor ethiek zouden direct een parlementair onderzoek starten waarom kleine meisjes en jonge vrouwen vogelvrij zijn.

Er kwam wel zo'n onderzoek toen Boris Johnson een verjaardag vierde. Daarmee zijn parlementaire enquêtes meer een politiek wapen, dan een kans om systematisch falen te doorgronden en doorbreken. Toen bij een politie-inval een groep mannen werd aangetroffen met een scholiere, werd alleen die scholiere opgepakt en vervolgd. Er werd niet onderzocht wat die mannen daar deden.

Ik snap dat een deel van de politiek geen onderzoek wil doen. Een van de mogelijke conclusies verwerpt hun complete ideologie. Sommige culturen zien hun eigen vrouwen als minderwaardig, en vrouwen buiten hun stam als vee. Seksueel geweld wordt als een strijdmiddel gezien. Het wordt openlijk gepredikt om andermans vrouwen te ontvoeren, martelen, verkrachten en vermoorden.

Na de veroordeling van Ghislaine Maxwell is inmiddels het vijf jaar lang stil, geen van haar klanten is vervolgd, terwijl honderden hooggeplaatste politici en zakenlui bekend zijn. Trump vloog op de Lolita Express en kocht deze op. Prince Andrew kocht een slachtoffer af. Bestaat er binnen onze politieke en zakelijke elite wel een draagvlak om mensenhandel en seksuele uitbuiting agressief te vervolgen?

Het VK heeft een generatie jonge mannen geschapen die opgegroeid zijn op straat met deze nieuwe seksuele moraal. Zij zagen dit in hun achterstandsbuurten gebeuren en hebben gezien dat hun ooms, vrienden en kennissen hiermee wegkwamen. Die denken dat keihard seksueel geweld normaal is, omdat het in hun omgeving normaal leek. Het nieuwe Syrië snapt dit, het nieuwe Brittannië niet.

Zeker omdat meisjes en jonge vrouwen leren wat ze moeten dragen & doen om zedendelicten te voorkomen. Dit versterkt het beeld dat vrouwen die zich niet aan gedragsregels van nieuwe culturen houden, hierom vragen en deze delicten aan henzelf te danken hebben. Zolang jonge vrouwen 's avonds niet over straat durven en kunnen, missen ze basale vrijheden zoals het uitgaanscircuit.

Politici worden keihard op de vingers getikt over hun eigen falen, en gaan vervolgens huilen over de macht van algoritmen van grote techbedrijven. Ze kunnen beter eens kijken naar de macht van nieuwe culturen op straat, en de impact daarvan op onze samenleving. Moeten we dit met elkaar willen? Ouderdom is voor vrouwen soms een zegen, dan hoef je alleen nog maar beroving te vrezen.

Om de macht van sociale media in te dammen is een ware heksenjacht ontstaan op mensen die een online opmerkingen maken over deze interculturele groepsverkrachtingen. Seksueel geweld dat zo lang gedoogd werd, dat er sprake is van een traditie op industriële schaal. Wie zich in het VK durft uit te spreken over deze kwestie gaat jarenlang de bak in, de vrijheid van meningsuiting is daar dood.

De mannen die daadwerkelijk deze zedenfeiten pleegden zitten korter vast, werden niet vervolgd of regelmatig niet eens verhoord. Aan de andere kant van de Noordzee wordt geweld tegen vrouwen gedoogd, erover praten niet. Vergelding, afschrikking en beveiliging van de samenleving door middel van detentie ontbreken. Vaders die hun dochters probeerden te redden werden opgepakt.

De celstraf van Thijs Römer was een symbolische druppel op de gloeiende plaat, er gaat genoeg mis in Nederlandse kelderboxen, hotelkamers en illegaal onderverhuurde studentenkamers. Onze eigen parlementaire onderzoeken naar de katholieke kerk en de gesloten jeugdzorg brachten structurele problemen in kaart. Waarom herhalen we die onderzoeken niet op straat of bij andere religies?

Komt er iets van rechtsbescherming voor (kleine) meisjes en jonge vrouwen of glijden we af naar een cultuur waar vrouwen alleen over straat kunnen met een lijfwacht in de vorm van een broer, neef of oom? Kiezen we voor zedenrecherche teams zonder achterstanden, vlotte rechtsgang, stevige straffen inclusief dwangverpleging of kiezen we voor louter directe eigenrichting vanuit de naaste familie?

Bestaat Vrouwe Justitia ook voor vrouwen?