Geenstijl

Soep van de Week in Het StamCafé

Ik wilde voor GS eigenlijk een doorwrochte essayette schrijven over de virulente jodenhaat in gekkenhuis 020, in de geest van mijn preek voor HP/De Tijd (getiteld Dolhuis Amsterdam heeft een nieuw fopbaan: de stadsreservist. Nog minderwaardiger dan de boa), toen ik tot mijn schrik zag dat Sven Kockelmann, inmiddels nog vetter dan Frenske, het in zijn harses had gehaald om Alexandra van Huffelen te interviewen. Dacht ik - net als heel weldenkend Nederland - eindelijk van die narcistische kobold te zijn verlost, komt Svenske de Potvis met de dubbelganger van de moorddwerg uit Don’t Look Now aankakken! Daar moest natuurlijk een geestig twietje overheen want: noblesse oblige.

Er kan maar één reden zijn dat Kockelmann - in vergelijking met hem is Ivo Niehe een genadeloze interviewer, meedogenlozer dan Tomás de Torquemada, grootinquisiteur der Spaanse inquisitie - deze ramp op twee pootjes in de schijnwerpers van zijn ongetwijfeld naar oud zweet en etensresten riekende studiootje zette: de buttplug van de diverse kabinetten Rutte gaat er vanuit dat D66 weer in de regering komt na de val van Schoof 1. Over wishful thinking gesproken… Veel schaamtelozer kan het niet bij NPO66.

Even wat hoogtepunten uit het sollicitatiegesprek:

Oud-staatssecretaris van Koninkrijksrelaties en Digitalisering Alexandra van Huffelen wil voorlopig niet terugkeren in een kabinet. “Dat is niet mijn bedoeling.” In plaats daarvan wil ze partijleider worden en de termijn van drie jaar uitzitten.

Als staatssecretaris van Digitalisering sprak Alexandra van Huffelen haar zorgen uit over TikTok. Nu keert @D66 terug op dat platform, volgens partijleider @RobJetten om tegenwicht te bieden aan de ‘extremen’. “Het is een duivels dilemma”, zegt Van Huffelen.

Oud-staatssecretaris Alexandra van Huffelen (@D66) vindt zogenaamde uitzettingshubs aan de randen van de EU, zoals asielminister Faber voorstelt, “heel ingewikkeld”. “Als mensen hier zijn en niet mogen blijven, moeten ze terug naar land van herkomst. Dat moet op een normale, menselijke manier.”

@D66 moet weer meer durven twijfelen, zegt oud-staatssecretaris Alexandra van Huffelen die voorzitter wil worden van de partij in @Sven_op_1. Ze wil met D66 ‘naar het midden’. ‘Mensen worden teleurgesteld door extremen.’

De reaguurders denken dat ik me altoos vreselijk loop op te winden als ik mijn essayette zit te tikken maar het tegendeel is waar. Ik doe dit schaterlachend en klets mijzelf onafgebroken op de dijen uit pure buiten- en binnenpret. Gefundenes Fressen, zo’n interview van Svenske met deze lilliputteruitvoering van Isadora Paradijsvogel, of (niet meer) levend kunstwerk Fabiola, zo u wilt.

De bewoners van de overzeese geslachtsdelen (dixit Gerard Reve) zijn in ieder geval al met het carnaval begonnen, nu er wellicht een kans bestaat dat hun Sinterklaas weer in de regering komt en weer rijkelijk met kraaltjes en spiegeltjes gaat strooien.

Welke D66-kopstukken kunnen we binnenkort nog meer verwachten bij ons aller Svenske?

Ik zou het bijzonder op prijs stellen als Mr. Drs. I.K. van Engelshoven, de voormalige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, weer in beeld kwam, letterlijk en figuurlijk. Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat ze “er wel pap van lust” en dat ze in de D66-fractiekamer wegdoken - en die zijn echt wel wat gewend qua #Metoo - als Ingrid binnen kwam stormen.

Ik denk dat het goede mens het pluche van Den Haag wel mist, want het laatste nieuws over haar is een jaar oud. De koelbloedige klokkedaiver (inwoner van Delfzijl) trad toen toe tot de Raad van Commissarissen van Parkstad Limburg Theaters in de exotische voormalige mijnstreek.

Carel Brendel, de altijd picobello geklede, zeer hoffelijke heer die sinds jaar en dag de uitwassen van de polderislam fileert, noemde Van Engelshoven, destijds D66-wethouder in Den Haag, een perfecte demonstratie van het Pechtold-syndroom. Ze stelde zich namelijk volledig achter een invaljuf, die vanwege het dragen van een hoofddoek was weggestuurd door de protestants-christelijke Van Hoogstratenschool. Brendel: “Het Haagse D66 heeft deze probleemontkenner eerste klas op het wethouderspluche geplaatst. Een voormalig raadslid, dat mij op haar optreden bij de EO attent maakte, zucht: ‘Je hebt gelijk met je veronderstelling. D66 en Islam-Democraten fuseren.’”

En waar is wakaman Franc Weerwind, de huispersoon van kleur in het laatste kabinet van Mark Rutte? Die zal wel weer lekker djoegloeng djoegloeng djoegloeng djoegloeng aan het doen zijn.

Francie boy kon en kan echt helemaal niks. Hij was een rampzalige burgemeester van Almere en vluchtte naar Den Haag, de puinhopen van de Floriade achter zich latend. Zijn bijnaam: Weereenkind.

“De burgemeester van Almere, Franc Weerwind, zit diep in de problemen omdat hij een puinhoop maakt van zijn privéleven. Deze week heeft hij de fractievoorzitters in zijn gemeente tekst en uitleg gegeven over zijn escapades. De burgervader heeft aangekondigd weer vader te worden. Hij krijgt een buitenechtelijk kind bij een vrouw met wie hij inmiddels geen relatie meer heeft. Weerwind is op dit moment nog getrouwd met de moeder van zijn kinderen. De scheidingsprocedure is wel al in gang gezet, maar nog niet afgerond. Ondertussen had de burgemeester van Almere dus een buitenechtelijke relatie.”

Player en beroepsschijnheil Weerwind, haalde als minister het nieuws met zijn krankzinnige, maar vanuit het oogpunt van een wakaman bezien volstrekt logische voorstel om genderspecifieke termen als ‘goede huisvader’ te verbieden.

En we hebben goed nieuws over onze “player”: de oud-burgemeester woont niet langer in Almere. Hij is inmiddels verhuisd naar Overijssel. Nu het werk als minister is afgerond, oriënteert Weerwind zich op zijn toekomst. Hij verwacht dat die weer in de bestuurlijke sfeer zal liggen. "Ik heb iets van twintig, vijfentwintig jaar van mijn leven in het publieke domein doorgebracht. Ik hou van besturen."

Die zien we eerdaags dus terug in Den Haag, waar je bij mijn weten beter kunt spoelen, draaien en wringen dan in pak ‘m beet Winterswijk.

In de titel van mijn essayette staat dat D66 net herpes is: je komt er nooit meer vanaf. Een goed voorbeeld van Herpes Simplex Virus type 2 is Rob Jetten. Over La Jetten heb ik inmiddels zoveel geschreven dat ik spontaan een writers block krijg als ik alleen al de naam zie van de gesjeesde Minister van Lege Dozen en Natte Windjes. Maar hou die bitch in de gaten want de ongekroonde kroonprins van de oppositie aast op het premierschap. Eet dat, Frenske!

Iemand die we vermoedelijk niet snel meer terug zullen zien bij Svenske - tenzij zij met die bolle een crowdfunding voor UNRWA gaat lanceren, is Sigrid Kaag, de beste premier die we nooit hadden. Fair and balanced als ik ben, bracht ik ooit een hommage aan de struise blonde, die net als ik Arabisch studeerde.

“Sigrid, wat was er gebeurd als we elkaar in de jaren tachtig waren tegengekomen op het dakterras van het Nijl-Hilton, in zo’n zwoele broeierige Caireense nacht. Ik was in de kracht van mijn leven, een jonge God, jij was een jonge blom, en misschien hadden we dan wel twee weken naakt gezwommen in de Rode Zee en gedanst met de bedoeïenen in Sharm Al Sheik en jointjes gerookt en blindmakende whisky gedronken van het merk Black Table.”

Enfin, de afloop is bekend. Sigrid Kaag veegt straatjes schoon in Gaza en ik hou de boel proper in Villa Vischlugt in de Algarve. En Sieg heeft geen eigen glossie en ik wel!

Ik sluit in stijl af met Alexis de moorddwerg in Don’t look now.