Geenstijl

Ja, wat wil je nou!

Als iemand in het kabinet serieus dacht dat ze met het aanbieden van excuses voor het slavernijverleden daadwerkelijk een boek vol zwarte bladzijdes konden afsluiten en er een einde zou komen aan het aanhoudende gezeur van de beroepsactivisten met een geërfd slachtoffergevoel, dan zat die er naast. Het wordt hoe langer hoe meer duidelijk dat niemand tevreden gaat zijn met de zelf geëiste excuses en sommigen laten duidelijk merken dat ze niet tevreden WILLEN zijn. Neem Reggie Baay, historicus en schrijver van Indische afkomst, die voor het uitspreken van de excuses al kritiek heeft op het gebrek aan aandacht voor de geketende geschiedenismensen uit het oosten. Kritiek die wel wordt uitgesproken tegenover de staatsomroep, maar niet in het gezicht van de premier. "Donderdag spreekt minister-president Mark Rutte op het Catshuis met betrokken organisaties over onder meer het uitspreken van de excuses op 19 december. Meerdere genodigden overwegen niet te gaan. Baay is uitgenodigd, maar gaat niet. 'Het is alleen voor de bühne. Het slavernijverleden in Oost-Indië is tot nu toe niet serieus meegenomen door het kabinet.'" Lekker schreeuwen aan de zijlijn, maar zodra de kans bestaat dat je gehoord wordt snel terugkruipen in de slachtofferrol. Als je vooraan staat als er een NOS-microfoon in de lucht slingert en wegloopt als het tijd is om zelf iets bij te dragen, strijd je alleen voor je eigen ego en daar hoeft helemaal niemand rekening mee te houden.