Geenstijl

\

Het leven is moeilijk. Zeker op je 13e. En probeer het nu eens met een tumor van zo'n vijf kilo als gezicht. Ja, Amerika, filmpje van twee maanden oud en nee hij is niet de enige ter wereld met neurofibromatose of andere opmerkelijke aandoeningen. En toch. Het roept ook vragen op die je misschien spiritueel van aard zou kunnen noemen. Zijn er manieren van zijn die Amare's bestaan draaglijk of zelfs aangenaam kunnen maken? Is het de totale overgave aan de 'isness and suchness of things'? Het inruilen van alle vrezen en verwachtingen voor enkel het nu, omdat al het psychische leed (op acute crisis na) bestaat uit pijn om het verleden en angst voor de toekomst? Is zoiets teveel gevraagd van een kind, of is het juist neerbuigend om een iemand daar niet toe in staat te achten? Misschien doet-ie het allang? Waar hebben we het überhaupt over? Wie zal het zeggen. Maar een paar US$ extra op de rekening voor aangepast meubilair, een eventuele operatie en overige leedverzachting kan misschien geen kwaad.