Geenstijl

Een café dat ietsje eerder dichtgaat, geeft alleen maar mensen die ietsje eerder, ietsje sneller drinken.

De Miljoenennota van Prinsjesdag is iedereen al vergeten, dankzij een paar kleine ineffectieve symbolische coronamaatregelen. Niemand heeft het over de tientallen miljarden die naar corona & Europa gaan of de ontbrekende plannen om aan voldoende docenten of verplegers te komen. Well played.

Bill Gates verwacht pas eind 2021 een vaccin, de man weet na een succesvolle decennialange strijd tegen polio waarover hij praat. Niemand heeft het over de bom onder de huidige zoektocht naar een vaccin, of onze dromen over groepsimmuniteit: Resistentie tegen coronavirussen duurt meestal maar een paar maanden. Dit gaan we niet oplossen met tijdelijke maatregelen.

Het reproductiecijfer mag van 1,4 naar onder de 1. Ruw gezegd van iedere drie potentiële overdrachten, willen we er eentje niet meer doen. Dat is alleen haalbaar bij landelijke maatregelen zoals anderhalve meter afstand, handenwassen of standaard thuiswerken. Een uurtje eerder dicht of een paar mensen minder in een zaaltje zijn compleet verwaarloosbaar.

Een café dat ietsje eerder dichtgaat, geeft alleen maar mensen die ietsje eerder, ietsje sneller drinken. Minder verspreiding over de avond, dus intensiever contact. Er zit niet een soort magische grens tussen twee of drie uur borrelen. Tijdens bron- en contactonderzoek is de kritische waarde een kwartier, dus deze avondklok heeft hooguit een boterzachte basis.

Een maatregel die niet direct ingaat, nee u mocht gisteravond en vanavond nog een keertje los. Net zoals in maart. Dat is vreemd, men probeert hier te sturen via de achteruitkijkspiegel. De gegevens waarop we besluiten in te grijpen, zijn al twee weken oud, dan ga je niet nog een extra weekend wachten, we zijn al te laat.

Afhaalrestaurants moeten ook eerder dicht. Dat geeft een drukker laatste uurtje, gevolgd door nachtelijk bezorgwerk. Alsof half Nederland 's nachts eet. Minuscuul gezever in de marge. Als je probeert in te schatten hoe groot het effect van dit nieuwe pakket coronamaatregelen maximaal kan zijn, zit je minimaal drie plekken achter de komma.

Er wordt ook een gigantische versoepelende maatregel genomen: Kinderen onder de dertien mogen snotterend naar school. We zitten nog in de eerste maand dat de scholen zonder al te veel maatregelen open zijn, de effecten daarvan zullen we op basisscholen nooit meer kunnen onderzoeken of evalueren, want we testen hun niet meer. Blind varen we de mist in.

While fewer children have been sick with COVID-19 compared to adults, children can be infected with the virus that causes COVID-19, can get sick from COVID-19, and can spread the virus that causes COVID-19 to others. Children, like adults, who have COVID-19 but have no symptoms (“asymptomatic”) can still spread the virus to others.

Het Amerikaanse CDC is toch een stukje stelliger dan onze gladde jongens. De besmettingsroute binnen een gezin achterhalen is lastig. Hoe bepaal je of de kinderen als eerste ziek waren, als die bijna nooit serieuze klachten ontwikkelen en je daarom bijna altijd de ouders als eerste test?! Je kan niet dagelijks preventief testen om een virusdagboek op te stellen.

Wat hier gebeurt, is op het hoogste niveau de gok nemen. Politiek risicoloos, want door niet te testen, zullen we de schade nooit weten. Niet zonder gevaar, zelfs mensen zonder symptomen blijken longschade te hebben. Dat kan gezien de economische belangen de juiste politieke keuze zijn, maar dan verwacht ik dat we daar eerlijk over praten.

Tijdens de eerste coronagolf vertelde het RIVM onze helden in de ouderenzorg dat ze geen mondkapje hoefden te dragen. Nu is datzelfde kapje noodzakelijk. Het virus en de wetenschap zijn niet veranderd, dat kapje is altijd al nodig geweest. Er is gelogen tegen de ouderenzorg, om te hamsteren voor de beroepsbevolking. Het RIVM zwijgt nog steeds tegen alle ouderenkoepels.

Er zijn verzorgers met een roeping die voor weinig geld zichzelf in gevaar hebben gebracht en met een schuldgevoel achterblijven. Ze hebben ouderen die aan hun zorg waren toevertrouwd besmet en sommigen zijn daaraan overleden. Om te voorkomen dat personeel patiënten besmet, had zelfs simpele theedoek al een deel voorkomen.  

Het is te volgen dat een kabinet ook harde keuzes moet maken. Dat als de premier moet kiezen tussen het bejaardentehuis en het ziekenhuis, dat dan gekozen wordt voor een arbeider in plaats van een pensionado. 

Alleen op het moment dat we daar niet meer openlijk voor uitkomen, geen verantwoording voor afleggen, dan zijn we geen democratie meer.