Geenstijl

Nog eeeh... een genderneutraal aantal dagen tot ESF2020 Rotterdam, en dan ook alleen als het coronavirus de naald niet uit de groef hoge hakken trekt.

Rico stuurt de rozen naar Yolanthe, zijn ex maakt een impulsieve haatpost eronder, Rico doet huilie huilie. Maar weet je wat pas echt een burnout geeft? Als ze je tafellopers, gastendoekjes, kunstbloemen en meer van die woonwagenpracht meejatten en je dumpen voor een mini-voetballer. Dat hou je een paar jaar vol, maar uiteindelijk komt het eruit. En dan heb je een burnout. Dan moeten die etters van kinderen gewoon optiefen en vrouwlief haar muil houden en gewoon stofzuigen. Papa moet en zal namelijk het Eurovisie presenteren omdat hij zo bekend is om zijn goede muzieksmaak, charisma en talenknobbeltje, omdat hij de Nederlandse Michael Jackson is, die reeds als kind werd gevierd en rondgereden door manager en gewoon God's kadootje aan Europa is.

Dan weer terug naar de muziek. Welk moois mogen we aanschouwen in Rotterdam, als het al doorgaat. Want je weet nooit of er een Coronaboot vol met Tena-ladies en afritsbroeken in de havens in quarantaine moet. Het is nog minder dan 100 dagen, dus dat moet dat gele virus toch lukken om Rotterdam te bereiken op tijd. Er zijn vast meer boten uit Shanghai onderweg. Kleine selectie van wat er aan het handje is:

Noorwegen is in rep en roer. Super trots dat ze als eersten het volk lieten stemmen via online gedoe. Je hoefde niet meer te sms'en of te bellen. Een probleempje, er zat een trol in de kabel. Dus werden de keuzes gemaakt door eendertigkoppige jury die geoordeeld hadden gebaseerd op een mp3'tje. Optreden was so overrated. Komt dus een zwartharige dame met glitter-vuurwerk-gordijn, dat inmiddels is weggegroenlinkst uit Nederland zingen over "attention". Aandachtshoerenlied, inderdaad. Wij keken wel naar de optredens, en vonden deze dame beter passen op de Euromast. Lekker zwieperen met je staart:

IJsland is al een heel eind opgeschoten. Ze nemen daar ruim de tijd voor de selectie, ze zitten toch ingesneeuwd vissticks te bakken. En de hele tijd lopen ja-knikken in je eigen genenpool gaat ook een keer vervelen. De Ijslanders zijn blij dat het in Nederland is dit jaar, want aan ons land hebben ze al vaker goed verdiend. Hollanders gaan namelijk voor geld en snelle winst. Hoe ironisch gaan ze waarschijnlijk een Nederlandse, blinde, dame insturen, die al in Rotterdam woont. Als hyper-empathische valkuil hebben ze haar gelardeerd met vier achtergrondzangeressen die speciaal voor deze gelegenheid hun ogen hebben weggewerkt. Ze zingt in het visserslatijn.

Vlaanderen, heel gewaagd, stuurt een zwaar politiek lied. Het eerste Brexit-lied, natuurlijk uit het land van Brussel. Ze smeken Engeland om los te laten en af te zinken. Op een bedje van Greta's how dare you, placeren zij deze onderkoelde bakkeljouw: 

"It's wrong to keep you close to me
If you dare If you care
Then cut the ropes and float away
Yes release me "

Het bandje schijnt wel echt iets te zijn voor kenners die Oor lezen en zo. Hooverphonic. Wij zijn blij dat de föhn niet is ingeplugd en we rustig in bad met ons eendje kunnen spelen.

Oekraine minus Krim. Nou, de EU-subsidies hebben gewerkt hoor. Terwijl wij per ongekatalyseerde dieselvrachtwagens van voor 1992 helemaal uit Donetsk de plofkippen naar het sorteercentrum van de Appie en de Picnic rijden (vermoeden, geen data), is Oekraine helemaal VEGAN! Nou dit jaar wordt Brexit-lied, maar ook een protestlied om veganist te worden. Je moet het zien om te geloven. Het is zo knoflooktenenkrommend zum kotzen, of hoe zeg je dat op zijn Russisch, dat je hoopt dat Rusland gewoon doorpakt voordat dat hele land straks echt de broedkamer wordt van het nieuwe Europese ras. Ze, zangeres Jerry HEIL (no kidding) hebben nog niet gewonnen, want er is ook een Noord-Afrikaan in de race.

Downunder (geen Europa maar goed). Ken je dat clipje van die vrouw die wel van elastiek leek? Zo flexibel en geen standje te gek en na gebruik gewoon weer helemaal in de plooi? Nou, dat was niet deze freule, want d'n deze staat op knappen. Zeg maar een soort Jantje Smit. Maar dan nog gekker. Kan dat dan? Jahoor! Ze zijn al wat aangebrand in Australië en ze zitten in de nazomer zeg maar. En als je van gekkigheid echt niet meer weet wat je moet doen, dan geef je zo'n meid gewoon een blauw balletpakje, een kolonialistisch kraagje, blauwe haren en clownsmakeup. Choreografie is van Penney de Jager en schiet dus alle kanten op. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.