Geenstijl

Kilometerheffing, tolkastjes, zwarte GPS-dozen en nu ook al op afstand uit te lezen UITSTOOTMETERS, vanaf 2021 verplicht in nieuwe auto's zodat er extra heffingen (lees: klimaatboetes) ingevoerd kunnen worden... Tijd voor maatregelen!

De Europese Unie is zijn tijd ver vooruit. Al jarenlang rijden ze in Brussel en Straatsburg op ethanol. Met name JC Juncker was een grootverbruiker. Alleen die dieselvrachtwagens en de ultrakorte vliegreisjes tussen Brussel en Straatsburg iedere twee weken, dat moet nog gecompenseerd worden. En dat mag u dus doen, met uw nieuwe auto waarbij je verplicht een peperduur abo krijgt op instant stikstofmeting. Met deze Thunbergtellers kunnen "in de toekomst ook bestuurders worden gedwongen zuinig te rijden. Volgens deskundigen zou het bijvoorbeeld denkbaar zijn om een CO2-verbruiksbelasting in te voeren." (AD) Verzet lijkt zinloos, maar de GeenStijl Auto Service heeft vijf suggesties om onder een klimaatboete uit te komen, gecentreerd rond de allerbelangrijkste autotip van deze tijd: hoe minder digitale electronica, hoe meer mobiliteitsvrijheid.

Maakt niet uit welke, als ie maar van de vorige eeuw is. En dan liefst ook nog eentje van vóór de overname door Ford (1990), want wie wil er nou een Britse adelwagen die onderhuids stiekem een Ford Mundane Mondeo is. Als het stuk gaat (en dat gaat het), staat het natuurlijk veel sjieker om het op Britse eigenzinnigheid te kunnen steken dan om via allerlei fusie-proxies de Amerikanen de schuld te moeten geven van een falend massaproduct van hun kapitalisme. Een ware uitdaging dus, zowel het kopen als het blijven rijden (en dat ook nog kunnen betalen), maar daar staat tegenover dat Jaguar schitterende analoge modellen maakte die "Sovereign" in de naam dragen, en dát is je middelvinger naar de boetegestuurde betuttelzucht van Brussel.
Voordeel: Zwevende tapijten die de persoonlijke soevereiniteit van de bestuurder naar nieuwe hoogte stuwen.
Nadeel: Alles gaat stuk. Zéker als het elektrisch is. Maar de rest ook. En dan is het huilen, want alles wat stuk gaat, is duur aan een Jag. (Meer informatie: hier.)
Parel: Alles met een twaalfcilinder natuurlijk, in het interieur gecomplementeerd met notenhout.

NOG VIER GOUDEN AUTOTIPS NA DE BREEK:

Groot, gulzig en hoe ouder en hoekiger hoe minder moderne techniek. Want zelfs Amerikaanse auto's uit deze eeuw hebben vaak nog van die wekkerradio-achtige, groen verlichte pixels in de klokken, radio en tellers. Oerlelijk maar untrackable. Je slaat een dubbele slag met een ouwe Yank: enerzijds ben je niet te traceren door de EU KlimaPolizei, anderzijds laat je er geen enkele twijfel over bestaan dat je iets meer dan gemiddeld aan CO2 uitbraakt. Wie het uiterlijk nog een beetje beschaafd wil houden, maar wel op zoek is naar een Amerikaans slagschip, raden we een Ford Crown Vic aan (ook verkrijgbaar in politie-trim!). Als je meer luxe wil: een Cadillac Seville '93 (met die gave remlichten over de hele kofferbakbreedte). Voor al het andere: SUV &. Pick-ups. Ouwe Ford Explorers, Chevy Tahoes en Trailblazers of zelfs een Dodge Durango zijn best aardig te vinden in dit land.
Voordeel: Best veel Amerikaans aanbod te vinden in Nederland, want steeds meer aannemers rijden RAM, Ford F-series of een Chevy en importeren is minder duur dan je denkt (naheffing BPM, daarentegen...)
Nadeel: Weinig digitale techniek aan boord, maar vaak ook bejaarde mechanische techniek. Slijtgevoelig, oncomfortabel, minder veilig. (En een Seville waarvan alle rem-ledjes nog werken, is echt nagenoeg onvindbaar.)
Parel: Als je er van houdt, zijn alle Amerikaanse sloepen & zeecontainers parels.

Elandontwijker. Sneeuwversmelter. Haardhouthaler. Zweed met Duits design. Alleskunner op wielen met de oersolide sierlijkheid van stevige houten tuintafel. Groot, ruim, veilig en met een heerlijk roffelende vijfcilinder nog behoorlijk vlot ook. Met deze veiligheidskooi is geen Alp te hoog om te overwinnen en als stationwagen is geen AppieXL te groot om alle weekendboodschappen er in kwijt te kunnen. En dat allemaal nog lekker analoog: voordat de V70 het stokje overnam was het "side impact protection system" (SIPS) de belangrijkste vernieuwing van de 850 I'91 - '96) en dat is gewoon een passief systeem. Qua veilig en duurzaam: 850's hebben nog echt staal, niet van dat moderne knikblik en scheurplastic. Deuk? Die haal je er met een gootsteenontstopper uit.
Voordeel: Veilig, betrouwbaar, oersterk, niet aanstootgevend voor klimaatdrammers.
Nadeel: Weinig, hoewel ze vaak afgeleefd zijn omdat ze als alleskunners ook overal voor gebruikt worden.
Parel: Vlaflipgele T5-R, natuurlijk. Zeldzaam dus duur: er staat er hier eentje tussen voor 11k - met 4 ton op de klok.

***"***What happens in the future? Do we become ass-holes or something?" Yes, Marty, maar daar is een medicijn tegen: de DMC DeLorean. Gietijzer, vleugeldeuren en dankzij Back to the Future voor altijd futuristisch. Het totaal waanzinnige verhaal achter deze loden wig van de snelweg is dit jaar zelf als film verschenen: Framing John DeLorean. De wagen zelf is lastiger, want er zijn er weinig (< 9.000 ooit gebouwd) dus ze zijn peperduur, voor een best wel magere 130 pk uit een Franse (voornamelijk Renault-) motor. En dan moet je ook nog opletten dat je geen replica-fopper op de cilinderkop tikt. Maar dan heb je uiteindelijk wel het gevoel van futurisme, in een volstrekt analoog en ontraceerbaar icoon uit de 20e eeuw. Tracking devices? Where we're going we don't need... tracking devices!
Voordeel: Echt helemaal niemand gaat je een DeLorean kwalijk nemen. De Generatie Greta denkt dat het een elektrische auto-achtige unit is, en iedereen die wat ouder is respecteert de filmhistorie achter de automobiele flop.
Nadeel: In tegenstelling tot wat de film je wijs probeert te maken, rijden ze níet op lege bierblikjes. En vliegen doet-ie ook niet. Sterker nog, 88 mph halen kon óók wel eens een hele uitdaging zijn.
Parel: Allemaal.

Eerlijkste aankooptip, en nog betaalbaar ook: de BMW E34 Fünfer. Misschien wel de beste auto ooit gebouwd. De dikke kont lijkt strijdig met de brede, smalle neus, maar uit welke hoek je 'm ook bekijkt: alle verhoudingen kloppen. Ook in gewicht: 50/50 op voor- en achteras, met de aandrijving achter, betekent dat een beetje stuurman enorm veel rijplezier uit zijn Duitse degelijkheid kan halen. Gebouwd van '87 tot '96 (wiki), hebben vooral de latere versies alles wat je wil: géén digitale controletroep, maar wel álle luxe. Airco, cruise control, onverwoestbare automaten, alles elektrisch en zelfs - als je geluk hebt - een primitieve boordcomputer die aan de hand van je gemiddelde snelheid uitrekent hoe laat je aankomt als je invult hoeveel kilometer je nog te gaan hebt. Koppel dat aan Beierse zes-in-lijn en je bent de Duitse keizer van de kantoorparking die autorijden ostentatief als ambacht betracht. Spelden in de hooiberg, hier.
Voordeel: Duitse zescilinders die nooit opgeven.
Nadeel: Te vaak door liefdeloze protstokkies tot vuilniswagens verbouwd, met stortkokers als uitlaten en trashy velgen, en ondertussen wel enorm bezuinigd op onderhoud natuurlijk.
Parel: De M5 is uiteraard de meest begeerlijke variant.