Geenstijl

Aangiftebeleid 020 ook al kut met peren.

Vorige week leerden we dat het in Den Haag erg moeilijk is om aangifte te doen van meerdere ernstige strafbare feiten. Vandaag gaan we eens kijken hoe dat in Amsterdam werkt. Ik heb al jarenlang hele lieve vrienden die in Amsterdam wonen. Zij zijn buiten GSHQ dan ook de enige reden dat ik er wel eens kom. Zij hebben onder andere een autistische dochter die ondanks het leeftijdsverschil ontzettend goed overweg kan met mijn enkele jaren jongere zoontje en vice versa. Niet in de laatste plaats vanwege hun beider fascinatie en voorliefde voor alle soorten dieren. Niet alleen de knuffelige of harige exemplaren, maar ook enge kriebelbeestjes tot dodelijke slangen en andere monsters.

Door de jaren heen zie ik met grote bewondering en diep respect hoe toegewijd zij zijn aan hun kinderen en hoeveel zorg er gaat zitten in een autistisch kind als deze lieve jongedame. Ze gaan veel op stap en naar buiten en een rondje zwanensteiger is een regelmatig terugkerend ritueel. Zo ook twee weken geleden, maar dat liep even wat anders dan anders. Deze keer was papa op pad met zijn dochter. Het gesprek ging vanuit het meisje over giftige slangen en andere dodelijke reptielen. Voor een buitenstaander misschien een wat vreemd gespreksonderwerp, maar voor dit gezin inmiddels doodnormaal. 

Op enig moment doemde er een dame op die nogal ongemakkelijk bleef plakken, maar weinig zei en als zij wat zei, dan was dat tegen de dochter. De vader werd compleet genegeerd. Aangekomen bij de zwanensteiger probeerde de vrouw om het meisje mee te lokken zonder haar vader onder het mom: "Laten we samen het hondje even een rondje uitlaten." Natuurlijk stond vader dit niet toe, je geeft niet zomaar je kind mee aan een wildvreemde en zéker niet als ze zo autistisch is. Vader was nog nieuwsgierig wat deze vrouw wilde en liep mee met het hondenrondje. Toen probeerde het gekke mens het meisje mee te lokken naar de snackbar voor een patatje! Voor vader was de maat vol. Hij was er inmiddels van overtuigd dat het gekke wijf zijn dochter wilde ontvoeren. Haar vriend was er ook even bij geweest, ze wonen kennelijk dichtbij, en het meisje had duidelijk aangegeven dat zij hier met haar papa was.

Als je weet dat een kind met zijn of haar ouder is en je probeert dat kind alsnog mee te krijgen zonder toestemming van die ouder, dan is dat (poging tot) onttrekking aan het ouderlijk gezag. In Nederland een strafbaar feit. Maar voor de vader de politie kon bellen, kwamen er reeds twee agenten aan. Zonder opgaaf van reden moest vader zich identificeren. De agenten gaven aan dat er gebeld was omdat 'hij niet bij zijn dochter zou passen'. Vader raakte nu toch enigszins in paniek, want het was verdorie zijn dochter en degene die hem zijn kind al twee keer probeerde te ontfutselen stond er lachend bij op de achtergrond. Het hele verhaal van de vader is HIER te vinden. Vader reageerde verongelijkt en gaf aan dat hij de politie had willen bellen. De politie verkondigde op een aanvallende toon dat hij zich gedeisd moest houden met zijn dochter erbij. Gelukkig werd wel ter plekke vastgesteld dat zij vader en dochter waren, maar dat had heel anders kunnen lopen in het huidige jeugdzorgklimaat.

Maar als je denkt dat hiermee het verhaal klaar is: NEEN. Het begint nu pas. Ouders zijn erg verbolgen over de handelswijze van de politie en besloten aangifte te willen doen tegen het gekke mens dat hun dochter wilde kidnappen en een klacht in te dienen bij de politie tegen de agenten die de angst van vader totaal niet serieus wilden nemen. De wijkagente gaf aan dat 'melder' 112 had gebeld met de mededeling dat een 'getinte man' met een blond niet bijpassend meisje 'vreemd gedrag vertoonde'. Nu is deze vader totaal niet 'donker' van huidskleur, hij heeft hooguit wat meer in het zonnetje gelopen/ gezeten dan zijn dochter. Het begon dus met etnisch profileren. Dankuwel voor deze informatie mevrouw de wijkagente. Het hele relaas van de poging aangifte te doen staat HIER. Want hoewel de ouders meerdere keren contact hebben gezocht en afspraken hebben gemaakt om aangifte te doen, heeft de politie Amsterdam tot op heden geweigerd de aangifte van poging tot kinderontvoering op te nemen, laat staan in behandeling te nemen.

Oplettende burgers? Helemaal super. Maar als een kind duidelijk aangeeft dat zij met haar papa is, dan ga je niet tot twee keer toe proberen dat kind van haar vader los te weken en vervolgens als dat niet lukt maar 112 bellen teneinde te proberen alsnog je zin te krijgen. Dan ben je niet lekker in je bovenkamer en probeer je anderen onnodig schade te berokkenen. Niemand weet wat het motief was van het mens. Maar de politie Amsterdam weigert het uit te zoeken. En bedankt.

n.b. Redactie heeft een foto van vader&dochter gezien, met toestemming om die te plaatsen. Maar dat doen we niet want minderjarige autistische meisjes hoeven niet front page. Hier dus alleen haar aap: