Geenstijl

"Zonder Willie is de wereld een stukje minder mooi."

Mijn hemel, wat een bizarre week was dit. Wat een drama voor zoveel mensen. Nu heb ik weinig recht van spreken, want rationeel gezien stond ik wat verder weg, maar damn, wat zal ik Willie missen. En ja, dat schrijf ik hier, op Geenstijl, wat sommige mensen zo intens haten. Maar wel passend binnen Willie's leven en nagedachtenis, want haat kwam niet in haar hart voor.

Mensen kunnen sterk zijn, maar niemand is onverwoestbaar. En sterk was zij. Beresterk. Bijna anderhalf jaar lang liep zij rond met een gruwelijk geheim waar slechts een enkeling van wist. Woede en onmacht hielden haar op de been. Haar trots weerhield haar ervan direct aangifte te gaan doen. Haar vastbeslotenheid en doorzettingsvermogen lieten haar functioneren. Toen zij dat later wel overwoog, werd zij door de politie heengezonden met de boodschap dat het haar zelf meer kwaad dan goed zou doen als ze aangifte zou doen. Dat "het politiehart zei aangifte doen, maar dat als ze zíjn vrouw was geweest, hij het haar ten zeerste ontraden had". Nee, want dat wil je natuurlijk horen wanneer je eindelijk besloten hebt dat er toch iets gedaan moet worden aan de horror die jou aangedaan is. Tel daarbij op alle ervaringen met politie en justitie van mensen die na vergelijkbare delicten schaamteloos in de steek werden gelaten of zelfs letterlijk belachelijk gemaakt en een Willie is ineens nog sterker wanneer zij besluit het niet te doen.

Willie was een PVV'er in hart en nieren. En iedere PVV'er die daar openlijk voor uitkomt krijgt vroeg of laat te maken met haat en/of bedreigingen wegens die politieke voorkeur. Bij wet verboden natuurlijk (geloof het of niet, maar juridisch gezien geldt art. 1 van de grondwet óók voor PVV'ers), maar probeer er voor de grap eens aangifte van te doen. Wanneer het in het nieuws komt, dan lukt dat nog wel, maar als je het stilhoudt, dan honen ze je nog net het politiebureau niet uit. Mijn buren haten mij ook intens vanwege mijn mening. Moeten ze helemaal zelf weten, dat is hun goed recht en ik zal er niet minder om slapen, maar als je vervolgens structureel handelt naar die haat, dan gaat er wat mis. Als de politie daar dan ook niks mee doet, dan gaat er nog veel meer mis. En dat overkwam ook Willie. Zo lang gekozen PVV volksvertegenwoordiger. Wonend in het Nederlandse kalifaat Den Hagistan, bekend gezicht en veel buiten met alle kinderen die haar zorg genoten. En Willie kon wel tegen een stootje. Ze konden haar bedreigen tot ze een ons wogen, maar daar liet zij zich niet door klein krijgen. Maar ze kwamen aan haar kinderen. Goddank nog niet fysiek, maar wel verbaal. En dat was Willie's druppel. Zoveel jaar al niet gehoord, niet serieus genomen, niet beschermd, wie zou haar garanderen dat haar kinderen niets zou overkomen?

Om dit te kunnen begrijpen moet je Willie gekend hebben of net als haar zijn. Willie was een intrinsiek lieve vrouw. Zorgzaam, eerlijk, oprecht, betrokken en bijna onwaarschijnlijk geduldig. Ik ken niemand anders zoals zij. Zonder Willie is de wereld een stukje minder mooi. Ik wil hier geen politieke boodschap van maken, maar ik hoop dat een ieder die dit leest eens naar zijn of haar eigen handelen en integriteit wil kijken. In plaats van iemand als gek te bestempelen, te beschimpen of uit te lachen, had je haar ook de hand kunnen reiken of op zijn minst kunnen luisteren naar haar boodschap.

Lieve lieve Willie, ook ik zal jou vreselijk missen. Jij was een topwijf, een lieve moeder, geweldige vriendin, een voorbeeld voor iedereen. Jij bent beter af zonder deze wereld. Jouw laatste hartekreet, dat je dacht dat het vrije woord met jou zou sterven? Dat laten we niet gebeuren. Nooit! Ontzettend veel sterkte en kracht gewenst voor iedereen die haar liefhad. Rust zacht lief maatje.