Geenstijl

NRC Canardcourant moest weer door de pomp. Het PR-interview met de geregisseerde spijt van Camiel Eurlings was de zoveelste journalistieke misser van de Meubelfolder die de Ombudsman moest witwassen. Maar Vandermeersch zwijgt - dus what's the point?

Iedereen woedend over een kritiekloos en voorgekauwd interview, terwijl er daar wekelijks tientallen van verschijnen. Maar ja, een deel van de blaam trof NRC zelf dus werd de Ombudsman ingeschakeld om de sportredacteur van dienst, Henk Stouwdam, onder de bus te gooien (mirror). Nou staan sportredacteuren sowieso niet bekend om hun kritische journalistiek, maar hier komen Peter Vandermeersch en de redactiechefs er wel weer heel makkelijk vanaf. Quote Ombudsman: "Het stuk werd afgewerkt door de avondploeg, die er zelf een nieuwsbericht van maakte. Chefs en hoofdredactie waren niet meer aanwezig." Yeah right. NRC liet zich zelfs achteraf nog souffleren ("handgemeen" werd aangepast naar "wederzijds handgemeen") dus kennelijk kan dat daar gewoon, maar Vandermeersch wordt op basis van fysieke afwezigheid vrijgepleit van de heersende mores op de Rokinvloer. “Een stuk dat vragen over de intenties ervan oproept, schiet zijn doel voorbij”, schrijft De Jong ook nog. Die vragen waren, zijn en blijven ook bij het Omtzigtverhaal eveneens nog steeds onopgehelderd.

Vandermeersch eiste het opstappen van Omtzigt ("onhoudbaar"), de Ombudsman meende dat de krant daarin 'terughoudend' had moeten zijn (lees: nooit die oproep had moeten doen), maar Vandermeersch zwijgt ook daarover. Nul reactie, dus geen reflectie. Inzake Eurlings negeerde Vandermeersch de kritiek op de krant door in een hoofdredactioneeltje de scalp van Camiel te eisen, maar als de Ombudsman enkele dagen later schrijft dat het niet alleen aan Camiel lag, maar dat het hele interview überhaupt niet fit to print was, houdt d'n Belg wederom z'n bakkes. Nul reactie, dus geen reflectie. Zou Sjoerd de Jong zelf ook niet het gevoel hebben dat hij enkel gebruikt wordt als witwaswerker? Een Ombudsman is iemand die bij de buitenwacht de indruk van introspectie moet wekken, maar hij is niets meer dan een interne navelstaarder zolang de hoofdredactie niet met een reactie op zijn geveinsde zelfonderzoekjes komt. Hef je functie dan lekker op, want nu lijkt het net of de krant kritisch is op zichzelf terwijl die zelfvoldane televisievlaming zich nooit eens geroepen voelt, of gedwongen wordt, om inhoudelijk te reflecteren. En ondertussen blijft de avondbode falen want de weeffouten worden niet hersteld. Achteraf betreurt men de ontstane ophef.

Redactiestatuten, journalistieke codes en Ombudsmannen bij dode bomen: ze vormen een dun laagje chroom om de schijn te wekken dat moraal & ethiek altijd getoetst worden aan kaders & zelfkritiek. In werkelijkheid zijn het pijprokersprotocollen die een rookgordijn rond reflectie optrekken, en onder dat rookgordijn leeft ondertussen een journalistieke moraal voort waarbinnen geregisseerde interviews gewoon worden geplaatst en onschuldige Kamerleden aan ongeïnformeerde verzinsels kunnen worden opgehangen. 

En Sjoerd de Jong is de Jan Driessen van NRC Handelsblad.