Geenstijl

Uiteraard bemoeide literair Corrie-fee en algeheel Amsterdams bemoeimeisje Sarah Sluimer zich ook tegen de kwestie #metoo aan: in een pittig stukkie in De Volkskrant stelt ze drie zogeheten "White Knights" aan de kaak, mannen die het oh zo goed weten met de vrouwtjesrechten maar eigenlijk vooral woke doen om er zelf beter uit te zien en op de neukbaarheidslijstjes van de linkse dames te komen. Het typische gedrag van de Homo Sinistrus Domesticus: uiterst hard deugen maar vooral voor eigendunk en inzake dingen waar men zelf niet zoveel last van heeft. Het grappige is dat de gebruikelijke feministische echokamer, die normaal over zichzelf heen buitelt om sukken van elkaar ongelezen te retweeten met snedig commentaar als SLAY QUEEN en MANNEN WE MOETEN PRATEN, ineens helemaal stil is. De tweet van VK haalde maar een schamel aantal RT's van provincievrouwen en de luide twitterfeministen waren doodstil. Bloemlezinkje: toen het stuk dropte twitterde Anne Fleur iets over pillenfeestjes, was Justinedus nog aan het ranten over genderdenken bij medico's, had Anne Hardon ineens alleen nog maar aandacht voor haar gebit en kreeg Merediffff Greer het evenmin op haar heupjes over dit stuk. Alleen Aafke Romeijn twitterde vanochtend nog iets. "Wát een goede column van Sarah Sluimer. Als je weet over wie het gaat draait je maag helemaal om." Dat tweede zinnetje is natuurlijk de crux:  over wie gaat het? Komt het stukkie dan toch te dicht bij? Is activisme alleen maar leuk als het in grote lijnen gaat als "alle witte mannen zijn stom" en "boerka's zijn feminisme"? Is ineens de lol eraf als de heksenjacht in eigen kring wordt geopend? 

Want een heksenjacht, dat is het: Sluimer heeft in haar column die cryptisch omschreven mannen genoemd: Man 1, Man 2 en Man 3. Man 2 is een dead giveaway: Lykele Muus. Deugpost op feestboek die daarna op de Joop is doorgepaast. 1 is ook wel te achterhalen: boze tongen beweren dat het Jelte Nieuwenhuis is, acquirerend redacteur bij uitgeverij Atlas Contact. Ook twittert en feestboekt hij de ganse dag in het progressieve hoekje van de sociale media, typisch zo'n vent die posts van de Joop en de Azaanbode RT'd met "belangrijk". Ga maar na: werkt met Sarah aan boekies en heeft in Letterland al een reputatie van bepotelhobbies, het stalken op sociale media van schrijvende vrouwen alsook het nakken van den sos. Grappig genoeg durven de fopministen hem niet aan de schandpaal te nagelen: hij is immers een uiterst politieke uitgever die eigenlijk alleen maar vrouwen uitgeeft, progressieve en matig getalenteerde columnmuppets als Hanna Bervoets onder zijn hoede heeft en die tot overmaat van deug ook nog eens zijn best doet om kopvoddenliteratuur (meer bijvoeglijk naamwoorden. MEER!) en zwaar gekunstelde klimaatveranderingsromans (iewl, daar krijg je toch geen harde literaire lul van?) te pushen als nieuwe culturele standaard. Hij is dus duidelijk de go-to guy als je een met de tiet schrijvende aktivistiese deugmevrouw bent en je een boekje uitgeven wilt. Dat daar een beetje bepotel van onzekere provinciemeisjes met een Literair Idee hoort is allemaal "part of the game" in de Amsterdamse letterenbundel. Zouden de feministen zwijgen omdat ze hun eigen glazen niet willen ingooien? 

Grappig zeg, zo'n progressieve roeptoeter die toch ineens bij het aftrekken van het masker gewoon ook maar een foute man blijkt met weinig respect voor mijn, dijn en de seksuele grenzen van de vrouw. Goed, tot zover het exposé over man 1 en 2. Nu op naar 3. Flesje fictieve internetbubbels voor de Sherlock die nummer 3 weet te ontmaskeren!