Geenstijl

Potato/potato

Aanstaande dinsdag vieren we de ondergang het enorme feest van de Amerikaanse democratie, live hier op de GeenStijl met zoals inmiddels wel bekend klinkende namen als Hans Teeuwen, Roderick Veelo, Pieter Omtzigt, Geerten Waling, Theodor Holman, Constanteyn "Zentgraaff" Roelofs en misschien zelfs Zihni Özdil, aangevuld met de Stijlloze Redactie, een Statistieskens Desk in een Virtual War Room, veel vlagvertoon (patriottisch of anderszins), Amerikaans opdrinkbier en twee barmannen die veel te graag zelf praten. Dat wordt, kortom, een fantastische liveshow vanaf 21:00 uur.

In Amerika spreken ze Engels dus heten we voor de gelegenheid geen Chips. Nootjes. Bier., maar Chips. Nuts. Beer. en dat ‘nuts‘ begrijpt iedereen hier sowieso wel, ‘beer’ gaat er ook altijd wel in maar over ‘Chips’ is GROTE VERWARRING. Want het Amerikaanse Engels is niet zomaar Engels Engels. Gezien de vele bijdehante maar ONJUISTE opmerkingen in de panelen, de linktips en de mail: let's settle this, once and for all.

Kijk. Wij kennen hier de Friet/Patat Oorlog tussen mensen die niet begrijpen hoe een patat heet na het frituren, en mensen met een gezond gevoel voor Bourgondische cuisine. De Amerikanen hebben iets vergelijkbaars, namelijk het Cheetos or Doritos Conflict, dat minder langs culturele lijnen loopt maar meer een kapitalistische kwestie is in een land dat geen enkele culinaire verfijning kent. Geeft niks, Amerika kan weer andere dingen heel goed.

De Britten, als belangrijke bakermat van de Amerikaanse smakeloosheid, wikkelen hun fish and chips - vis en friet - in een krant en beschouwen dat als iets doodnormaals. Chips, friet. Als je reepjes snijdt van een aardappel (ook wel een patat, genoemd) en die bakt in hete olie, krijg je friet. Dat terzijde, liefst met curry, mayo & uitjes.

Maar, en hier gaat het dus werkelijk om, er is ook één intercontinentale kwestie van taal tussen het Britse deel van de Angelsaksische wereld en het Amerikaanse gedeelte. In Engeland noemen ze chips crisps, om verwarring met friet te voorkomen. Maar Amerikanen noemen friet geen chips, die noemen chips chips. Net zoals wij gezonde Hollanders een zak chips een zak chips noemen. Chips zijn een slice van een aardappel, die wordt gefrituurd en koud wordt opgediend. 

Friet in Amerika heet dus geen chips, in Amerika noemen ze friet meestal fries, al dan niet met French er voor, wat weer niet per definitie iets met Frankrijk te maken heeft: het kan ook Belgisch zijn, of Spaans, of het gevolg van iets wat Thomas Jefferson ooit zei. Maar we dwalen af. Het grote, belangrijke en allesverklarende punt hier is dat Amerikanen geen crisps zeggen tegen chips en geen chips tegen friet.

Wat zijn crisps dan wel in Amerika, als het geen chips zijn? Toetjes, vaak met fruit en verkruimelde stukje bakspul er in. En die hebben we dus niet op de bar van Chips. Nuts. Beer. staan.  Conclusie: het wordt een topuitzending dinsdag, allemaal massaal kijken dus, en eet er lekker bij wat je lekker vindt. Maar zorg in GODSNAAM dat je etymologie op orde is, want het leven is al moeilijk genoeg.