Geenstijl

Het moet een mooie dag zijn om Marokkaan te zijn. Ramadan voorbij, het suikerfeest begint vandaag (Eid Mubarak nog hè), en het Nedermarokkaanse pleintjesvoetbalteam pingelt tegen de grasdictatortjes van Iran. Iesj feest!

We zullen hier niet de hypocriete Humbertootjes uit gaan hangen en bij gebrek aan Oranje ineens op de grote deugtrom roeren in een Marokkaans voetbalshirt. Hier ook geen Louis van Portugaaltje met een paar ingestudeerde woordjes HUP van over de woestijngrens. Maar bij de keuze tussen stom & stommer, is het gewoon logisch om toch wel een beetje te juichen voor de Marokkaanse zoontjes van Nederlandse stadspleintjes & Cruyff Courts, en tegen de grasprinsjes van de Iraanse dictatuur. Al dat grotemensengezever over boe Rusland mag geen WK hosten & meh die Mocro's kiezen ondanks hun Nederlands paspoort toch altijd weer voor hun moederland. So what. Ff niet nu. Sport verbroedert. Punt. Maar wat de eindstand ook wordt, na het laatste fluitsignaal svp wel recht naar huis voor Suikerfeest en geen gesodemieter op straat. Verbroedering werkt wel twee kanten op natuurlijk. Maar nu eerst Tan versus Iran kijken. Tajine versus Teheran. Cruyff Court versus Sharia Court. FC Nouri versus FC Rouhani. Mokum versus Nuke'em. LIVESTREAM!
Update: Marokko verliest met 0-1. En dat is best jammer, voor Nederland.