De gereformeerde staatssecretaris van Volksgezondheid Paul Blokhuis (ChristenUnie) komt voort uit de RPF. U weet wel, die partij die tegen abortus, euthanasie en het homohuwelijk was.

Vader Blokhuis was predikant dus het vingerwapperen is er thuis ingebakken. Vrijdag werd bekend dat Blokhuis een Commissie Tegen Alles Dat leuk Is heeft opgericht. Het kabinet is al enige tijd bezig met een Nationaal Preventieakkoord en om dat aan te jagen heeft Blokhuis  voormalig GroenLinks-leider Jolande Sap, de Amsterdamse linkse VVD-wethouder Erik van der Burg en wethouder te Ede Leon Meijer (ChristenUnie) tot voorzitters benoemd. Ze gaan zich richten op respectievelijk roken, het tegengaan van overgewicht en stimuleren van gezond eten, en problematisch alcoholgebruik.

Dat Nationaal Preventieakkoord komt volgens het kabinet niet in de plaats van bestaande programma’s. Het akkoord kan deze programma’s wel versnellen of versterken en komt waar nodig met extra maatregelen.

Het zijn dus predikantenzonen als Paul Blokhuis die een oorlog voeren tegen alles dat leuk is en vrijdag een nieuw offensief openden. Een kind weet dat roken, drinken en ongezond eten niet bijdraagt aan het gestel. Maar het is een vrij land. Zou je denken. 

En zo worden Nederlanders steeds meer in een keurslijf geperst. Na het mediagebruik (hoi Kajsa Ollongren van D66) en organen van burgers (hoi Pia Dijkstra van D66) liggen nu ook van overheidswege saffie, slokje en borrelhap onder vuur.

Natuurlijk zal dit alles uitmonden in nog hogere belastingen en accijnzen. Vreest niet, de overheid weet als geen ander wat goed voor de burger is. En aan het eind van de rit bent u zo slank en rank als windhonden, zo taai als leer en zo hard als staal. Van wieg tot graf aan de hand van de overheid een doodsaai van 9 tot 5 klerkenleven en 's avonds een kuiltje in de stamppot voor de jus (geen roomboter!).

Want die kant gaat het onvermijdelijk op in dit geweldige gave land van predikanten en dominees.     

Rot toch op met je anti-zuip-, rook- en vreetcommissie.

\

Uit 'geheime documenten' die het AD heeft ingezien, blijkt dat de onlangs overleden oud-korpschef Gerard Bouman totaal, compleet en volledig op de hoogte was van het graaigedrag van Frank Giltay, de voorzitter van de ondernemingsraad van de Nationale Politie. Hij sprak hem wel eens aan op zijn 'vage declaratiegedrag', noemde hem 'een zorgenkindje', maar liet wel alles gewoon gebeuren en leende hem zelfs geld toen hij daar om vroeg. Rot als een mispel dus, die politietop. Wat is er toch allemaal aan de hand bij dat toptuig in blauw? Korpschef Akerboom is er als de kippen bij met een moreel oordeel als een medewerker lekt naar GeenStijl over een zaak met veel vraagtekens, maar zwijgt als het graf als een Marokkaanse agent lekt naar een moskee die onderwerp is in een terreuronderzoek. Agenten die kritisch zijn, worden met een vals psychiatrisch stempel bij het grofvuil gezet, maar in de top graait, rooft en scheefdeclareert iedereen zich de moeder. Agenten voelen zich niet gesteund, burgers kunnen hun aangifte nergens kwijt en het OM seponeert zich suf. Graaier Giltay wacht een strafontslag, maar in zijn kielzog zou de korpsleiding zichzelf onderhand ook wel eens mogen jorissen. De rechtsstaat is zo sterk als zijn politieapparaat. Als de handhavers met het geweldsmonopolie zelf foute dienders zijn, wie moet ons dan tegen misdaad beschermen?