Oh oh oh

Denk eens eventjes aan Nederland vóór 2000. De post werd bezorgd door de PTT. Theo van Gogh voerde nog prettige gesprekken op de televisie. Je kon een fatsoenlijk huis kopen voor anderhalve ton. Wilders was Kamerlid voor de VVD. De Vara leek nog op een omroep voor arbeiders en BNN was slechts een knutselproject van Bart de Graaff. Fortuyn leefde en was politiek commentator bij Buitenhof. Er werd betaald met de gulden en: niemand had nog van DI-RECT gehoord. Het zijn deugden uit vervlogen tijden, maar gelukkig is er goed nieuws. DI-RECT STOPT. Voor 5 maanden dan. Dat betekent dus een hele zomer zonder de grondleggers van het meest zielloze Nederlandse muziekgenre. Dat van Engelstalige bandjes met refreinen die voor zeker 80 procent uit de tekst ohoho-ohowo bestaan, de ene song nog minder memorabel dan de andere. Bandjes die de line-ups van alle Nederlandse festivals opvullen maar nooit doorbreken in Engelstalige landen, omdat iedereen daar hoort dat het helemaal nergens over gaat. Allemaal lekker strak gespeeld en afgetopt met een ranzige klodder rock 'n roll-uitstraling, maar in werkelijkheid niets meer dan BZN met een distortionpedaal. 5 maanden geen Marcel Veenendaal, die zich niet alleen kleedt als een sjamaan maar ook de vibes afgeeft van een man die een keer ayahuasca heeft geprobeerd en daar sindsdien zijn stinkende hippiebek niet meer over houdt. 5 maanden geen SPIKE, die eigenlijk FRANS VAN ZOEST heet maar zich SPIKE noemt omdat zo'n artiestennaam hoort bij wereldgitaristen van wereldbands, een man die in alles uitstraalt dat hij eigenlijk in Golden Earring had willen zitten maar daarvoor te laat geboren werd en dan maar zelf een bandje begon om daar Golden Earringetje mee te spelen. Als je dan lang genoeg doet alsof je heel gaaf bent, trapt het publiek er vanzelf in. Afgelopen week speelde DI-RECT nog 3 avonden in een volle Kuip, tevens de laatste concerten ooit in dat stadion maar dat had gek genoeg niets met de band te maken. Er zijn voetballers die open beenbreuken hebben opgelopen in dat stadion met wie we liever zouden ruilen dan met 1 van de 150.000 bezoekers van die concerten. Goed, we zijn er dus even van verlost. Die 5 maanden kunnen ons niet lang genoeg duren.

Dat omikron-vaccin had af kunnen zijn, laksheid rolde ons in een zorginfarct, lockdown en verziekte kerst.

40% minder kans op ziekenhuisbezoek klinkt fabuleus, totdat je omikron iedere paar dagen ziet verdubbelen. Het reproductiegetal ligt ergens tussen de drie of vier of zelfs zes. Het OMT publiceerde vorige week over omicron in Amsterdam: “geschatte groeisnelheid ~30% per da**g” Het gunstige effect van het mildere verloop is al na anderhalve dag volledig verdampt aan extra infecties.

Effectiviteit verouderde vaccinaties tegen omikron is maar 20%, vanuit eerdere genezing 19%. Mensen zien een groene corona-app, wanen zich veilig, terwijl ze dat tegen omicron nauwelijks zijn. Het RIVM adviseert sinds gisteren dat zelfs gevaccineerden en kinderen onder de vier jaar na een risicocontact in quarantaine moeten. Die quarantaine is verlengd naar zeven dagen.

Deze wijzigingen zijn op basis van OMT-advies 134 van 17 december. Als elke seconde telt doen we zeven dagen over het volledig uitvoeren van een OMT-advies. Ik mis hier een beetje een sense of urgency. We nemen voor het politieke proces langer de tijd dan voor de economie of de zorg. Politici pruttelen een week, burgers worden geacht nieuwe bevelen dezelfde dag te gehoorzamen.

OMT-adviezen beantwoorden kabinetsvragen waarvan je soms de conclusie kunt voorspellen. Een spike-eiwit met dertig mutaties is dermate anders dat antistoffen op basis van een genezing of verouderde vaccinatie minder of geen effect zullen hebben. Het dekseltje past simpelweg niet meer op het potje. Het OMT naar de bekende weg vragen gaf nog een extra week onnodige vertraging.