RIP JAMBA
12 april 2011 Asuncion, Paraguay - 12 april 2023 Praia dos Cavacos, Portugal

Dinsdag 4 april

Drymen, Schotland. Acht dagen niet gedronken en gerookt. 

Met tegenzin bezocht ik met mijn uitgever Otto de stokerij van Bushmills in Ierland, de oudste ter wereld. Ik moest  bijna kotsen toen ik  een groepje kerels om 10 uur ‘s ochtends de zogenaamde oer-whiskey (whiskey, niet whisky, want we waren in Ierland) zag “proeven”.  

In mijn drinkend bestaan slobberde ik trouwens bij voorkeur Laphroaig en Ardbeg Corryvreckan, fijne Schotse whiskeys. Tip van Tuur: in Gibraltar zijn die een stuk goedkoper dan in Spanje en Portugal en de omweg waard. ‘Omfietswhiskey’, om Nicolaas Klei te parafraseren. 

De inner nazi in mij maakt het mogelijk om radicaal met alles te stoppen, van de ene op de andere dag. Gewoon even de knop omdraaien. Alleen de aanloop naar geheelonthouding is lastig en duurt vaak wat lang, maar als ik eenmaal de smaak te pakken heb, kan zo’n fase van geheelonthouding makkelijk een jaar duren. Mijn vorige abstinentie duurde een jaar en toen reisde ik nota bene maandenlang door Zuid-Amerika. Lekker ontgiften met antioxiderende fruitsapjes in Brazilië, Bolivia, Peru en Colombia. Daar zat ik dan, op een hotelbalkon in Cali, superclean. Op straat krijsende commerciële sekswerksters, kwetterende Afro Zuid-Amerikanen sirenes, brekend glas en dronken en beroofde toeristen die als zombies over straat zwalkten. In de jaren tachtig had ik dag en nacht schoon volk over de vloer in  mijn huis aan de Nieuwezijds Voorburgwal (voor de kenner: tegenover seksbioscoop Diana en schandknapenclub Why Not).  Iedereen mocht daar chinezen, spuiten en snuiven, bij de warme kachel zitten en gratis soep slurpen, als ze mij maar een puntje bruin en/of wit gaven. De jaren tachtig en negentig waren één lange roes. De man van met de hamer kwam pas toen mijn relatie van vijftien jaar stukliep en ik in de Jellinek terechtkwam. Eerst voor drank, later voor drugs. Ik hou er niet van als pipo’s in mijn ziel gaan peuteren en brak dan ook niet uit mijn pantser. De pijn, de tranen en het verdriet kwamen pas toen ik alles op ging schrijven en dat bleek nog goed te verkopen ook, en al helemaal in combinatie met mijn alter ego: grumpapotomu**s. De boze, chagrijnige blanke man op leeftijd. W.C. Fields! 

In het Winnock Hotel in Drymen borrelt alles weer naar boven en kan ik smakelijk lachen om al die ellende. Water onder de brug. Mijn kamer kijkt uit op een enorme schoorsteen, die als afzuigkap voor de hotelkeuken functioneert. Attenooije, wat een stank. Oud frituurvet: de lucht van Ierland en Groot-Brittannië. In elke stad en op elk bus- en treinstation hangt dezelfde gore meur, gemengd met de stank van vis. Kennelijk vinden de inheemsen dat lekker en vertrouwd. In de pub van het hotel -  hoogpolig tapijt, behang aan de muur, geweien, kachels in de hoogste stand, een man in een kilt en een orgeltje zingt Schotse liedjes, onderbroken door dijenkletsers waar niemand om lacht - waart de dood rond, alleen weten de aanwezigen dat nog niet. Het is precies die scène in the Meaning of Life van Monty Python: part VII, Deat**h*. *

Onder de douche begin ik zowaar te zingen, en dat is een goed teken. Een zeer aanstekelijk liedje van Lou Reed en John Cale, van het album Songs for Drella. De vrolijke Tuur is terug!

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

You say no one famous ever came from here

When you're growing up in a small town

And you're having a nervous breakdown

And you think that you'll never escape it

Yourself or the place that you live

Nog niet dood, maar wel al overleden

De absolute koning van de natuurfilms, Ron Jeremy, is niet meer. Lichamelijk bestaat er nog wel een variant van de man en zijn enorme aanhangsel, maar geestelijk is het volkomen verdwenen. We wisten al dat hij aan dementie leed en in de rechtszaal bleek dat de hij compleet is gesloopt door de aandoening. "De 69-jarige Jeremy, wiens echte naam eigenlijk Ronald Jeremy Hyatt is, zou zelfs zijn eigen advocaat niet meer herkennen." Daarmee vervalt de zaak tegen hem voor het misbruiken van 21 vrouwen, onder wie een 15-jarig meisje en dat is treurig nieuws voor alle betrokken partijen. Het lichaam van de batskampioen die tijdens zijn carrière een paar duizend vrouwen van binnen bewonderde zal waarschijnlijk verplicht wegkwijnen in een psychiatrische inrichting, waar alleen tijdens de wekelijkse wasbeurt nog enige aandacht wordt besteed aan dat ooit zo machtige tweehandige slagzwaard dat hem zoveel succes bracht dat hij uiteindelijk het verschil tussen werk en privé helaas niet meer helder zag. Ooit zal ook dat monsterlijke lichaam het aardse verlaten en vullen de media zich met zijn necrologieën, maar voor ons is hij al verdwenen naar de eeuwige orgie. R.I.P. Ron, gelukkig hebben we de beelden nog.

Dood (75)

Wat Ruud de Wild was voor Pim Fortuyn (DE LAATSTE DIE) was Han Peekel voor Peter R. de Vries: de laatste die de voetbalmakelaar en vertrouwenspersoon van de kroongetuige interviewde. En nu is er iemand anders die de laatste was die Peekel heeft geïnterviewd, want Peekel is gestorven tijdens een vakantie op Bali. De vermaarde televisiemaker verwierf in de jaren tachtig en negentig bekendheid als gezicht van het kinderprogramma Wordt Vervolgd. Voorts zong hij liedjes, schreef hij boeken en maakte hij documentaires. Peekel werd 75 jaar. RIP. Nog één keer Woody Woodpecker nadoen? Na de klik: Wordt Vervolgd van 28 februari 1986.

Come on over baby, whole lot of weeping going on

Roy Orbinson, Johnny Cash, Carl Perkins, Chuck Berry. Allemaal op hun eigen manier geen lieverdjes maar de grootste bad ass overleefde ze allemaal: Jerry Lee Lewis. Verwend blank jongetje uit New Orleans, mega getalenteerde pianist en  gezegend met een levensenergie waar je 87 mee kan worden. Ja ja, hij huwde ooit zijn 13-jarige nichtje (legaal in VS destijds!) en had zo nog een en ander op z'n playlist staan, maar noem ons maar lekker oud als we zeggen: zo worden ze helaas niet meer gemaakt. Vandaag de dag is het autotune en brand safety, toen was het talent, branie en een muzikaal breekijzer tegen de banale braafheid van de jaren vijftig, and beyond. Enkele dagen terug werd The Killer al doodverklaard, maar goodness gracious, hij ademde nog een paar dagen door. Tot nu. RIP.

Rapper en producer Coolio, die eigenlijk Artis Leon Ivey jr. heet, werd 59 jaar oud

Nee he. Coolio is dood. Hij gaf ons Gangsta's Paradise, het nummer dat iedereen helemaal kan meerappen, en toch zijn er altijd weer mensen die verbaasd zijn de rest van de wereld dat helemaal kan meerappen. Het nummer komt uit Dangerous Minds, met Michelle Pfeiffer, en is: meer dan een MILJARD KEER beluisterd op YouTube. Coolio was woensdagavond op bezoek bij een vriend, ging naar de badkamer en keerde niet meer terug. Dood, mogelijk een hartaanval. "Law enforcement sources tell TMZ no drugs or drug paraphernalia were found at the scene of Coolio’s death. An autopsy and toxicology test will be used to determine an official cause of death." Rap in peace.

Limburg rouwt in pintjes

We dachten dat we met het verdwijnen van Willibrord Frequin, Taylor Hawkins, Meat Loaf, Michail Gorbatsjov, Nick & Simon, Roger Federer en dat veenlijk in Groot-Brittannië wel klaar waren de grote verliezen van 2021, maar helaas. Limburg stort zich in een diepzwarte periode van rouw vanwege het aangekondigde vertrek van de Brand Brouwerij. Overlord Heineken wil meer pils pompen en rukt daarvoor deze overstromingsoverlever weg uit de provincie en dumpt de productie bij de bestaande Heineken-bierfabrieken in ’s Hertogenbosch en Zoeterwoude. Het oude hok in Wijlre wordt omgetoverd in een duurzame hipsterbar met een microbrouwerij voor speciaalbiertjes, maar dat is niet meer dan een halfslappe poging om de titel 'oudste bierbrouwerij van Nederland' in handen te houden. Balen voor de 48 medewerkers waarvan de meesten hun baan verliezen en dus weer terug de mijnen in moeten. De rode ster laat Brand zijn eigen graf graven en daarom proosten we vandaag in gepaste stilte met een oer-Limburgs biertje. Nu het nog kan.

Kies uw favoriet

C'mon man...

Arme Joe Biden. De man overleeft geen enkel media-optreden, maar wordt toch elke keer weer tot leven gewekt voor een minuutje met de pers. Waarin ie dan weer live op televisie de dood vindt, hakkelend, reutelend en zonder ooit een volledige zin tot de punt te formuleren. Ook hier weer, bij Kimmel, terwijl de avondshowkomiek van dienst toch echt zijn uiterste best deed om de arme Joe in leven te houden. Ja, logisch dat pesterige mannetjes die wel in volzinnen kunnen praten gemene grappen gaan maken zoals "He hand-picks a late night comic to perform massage on his second chakra, and still looks like a man who couldn't pour piss out of a boot if the instructions were on the heel." Snap je? Dat je een laars vol urine hebt en het niet voor elkaar krijgt om die leeg te gieten, zelfs niet als op de hiel geschreven staat hoe je dat... Ach, dat hoeven we jullie toch niet uit te leggen. Jullie zouden als je bijna tachtig bent nog príma weten dat het volkomen onverantwoordelijk is om de "leider van de vrije wereld" te willen zijn terwijl je daar fysiek, geestelijk en cognitief helemaal niet meer toe in staat bent. De enige vraag die je moet stellen is: als Biden overduidelijk die vrije wereld niet bestuurt - wie dan wel?

"Ik stel gewoon een vraag ja. Blijf van mijn camera af."

Één van de kleurrijkste presentatoren van de Nederlandse televisie is niet meer. Willibrord Frequin, die op de beeldbuis verscheen toen de ophef op internet nog niet bestond, pedofielen gewoon van je camera af moesten blijven en de budgetten van de tv groot genoeg waren om een bezoekje aan Yab Yum met Herman Brood te kunnen betalen, is overleden. Frequin werkte voor onder meer Brandpunt, Achter Gesloten Deuren, De Week Van Willibrord, Oogetuige, Kopspijkers, Toppers en Beter Laat Dan Nooit. Frequin vond heel veel mensen een topper, en niet in de laatste plaats zichzelf. Hopen dat er in de hemel ook een café is, Willibrord. RIP.

Iedereen gaat eraan

Ah fijn het RIVM doet gewoon weer waar het goed in is, in plaats van onzin verspreiden over co.. c... [nog uitzoeken hoe dat griepje ook alweer heet, red.]. Japie van Dissel en zijn kornuiten hebben het gewoon weer over interessante dingen, zoals ammoniak, paasvuurtjes, welke invloed de zon heeft op je stemming en, het is de tijd van het jaar, dikke vette gore grote teken. "In Drenthe lopen mensen naar verhouding het grootste risico om gebeten te worden door een teek." Deze belanghebbende waarschuwing wordt uitgedeeld door het RIVM vanwege het tienjarig bestaan van... DE TEKENRADAR. Een soort gaydar, maar dan voor teken. Welja! Wij hebben even gebeld met een dokter en hij zei: "Gewoon geen teken krijgen!" Nou dan doen we dat maar. Allemaal van harte gefeliciteerd met de tekenradar, bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan.