Dinsdag aanstaande debatteert de Senaat over de intrekking van de Wet raadgevend referendum. Einde oefening voor de burgerinspraak, middels het van de kiezer afpakken van een gegund democratisch recht, of kunnen we nog wat DOEN?

Jazeker! We hebben een handig tooldinges gemaakt om alle 75 geriatrische bijbaanverzamelaars uit de baantjesmolen weledelgeachte senatoren in 1 klik te kunnen mailen. Doel van deze missie is om hen nog 1 keer op hun democratische verantwoordelijkheid als Kamer der Reflectie te wijzen, en hen op te roepen om niet in te stemmen met de intrekkingswet. Via DEZE MAILBOMBUTTON mail je in 1 keer alle 75 senatoren. Doe een oproep, smeekbede, of vriendelijk verzoek in hun richting om hun taak als controleur van Kabinet en Kamer serieus te nemen, om zich niet door het regeerakkoord te laten binden en om de eigenaren van de democratie - wij, de burgers dus - de kans te geven zich zélf uit te spreken over de intrekking van het referendum. Lieve Senaat. Geef ons de kans op een referendum over het referendum. Wie zelf geen inspiratie heeft, kan ook een door de vrienden van Meer Democratie opgestelde tekst gebruiken via maildesenaat.nl. LET WEL: Hou het netjes, beleefd & beschaafd. Het heeft geen zin om boos te doen en/of te schelden, dat werkt averechts. Bovendien is bijna de helft van de ontvangers nog altijd vóór het referendum. Schoffeer ze niet, vraag de Senaat om voor je democratische rechten op te komen.

Geen vertrouwen in een mailbombardement, maar liever écht de straat op? De volhouders van BurgercomitéNL staan dinsdag vanaf 8u30 op het Plein om senatoren 'op te vangen' en aan te spreken, en  gaan aansluitend op de publieke tribune van de Senaat het debat bijwonen. In de buurt, tijd en zin om je te laten horen en zien? Details op deze pagina. "Geen stemvee, geen aandachtshoeren, geen publiciteitsopportunisten. Maar een statement dat onze democratie sneller afbrokkelt dan het ijs op Antarctica."

We failed, but at least you tried.

Dit was hoogstwaarschijnlijk de allerlaatste kans op het houden van een burgerreferendum. Zoveel werk en dan toch niet lukken. KUDT. Je schreef al eerder veel hartverwarmende reacties te hebben ontvangen. Ik heb expres nog niets van me laten horen, want ik wilde graag een beetje extra tijd nemen om je in het zonnetje te zetten. Hier. Op jouw roze webstek. Trots om bij jullie te horen als oldskool reaguurder en als zondagstukjesschrijfster, maar ver genoeg weg om dit hier te moeten kunnen zeggen: Bart, je bent een kei en aan jou heeft het niet gelegen.

Geenstijl en haar roze leger hebben zo vaak gewonnen dat we vergeten hoe het voelt om te verliezen. Maar weet je, ik denk niet dat we verloren hebben. Niet echt. Nog nooit werd er zoveel gesproken over directe democratie en je wel of niet registreren als orgaandonor. Dat is per definitie winst. D66 zou je dankbaar moeten zijn in plaats van voor straf ons referendum af te pakken. Zoveel kritiek kreeg je door de jaren heen, ook uit eigen reaguurdersachterban. Maar jij zette door met het Oekraïnereferendum, deed vrolijk mee tegen de Sleepwet en begon vol goede moed aan dit Donorreferendum dat helaas het daglicht niet mocht aanschouwen. Uren, dagen, weken, maanden werk. Jij als voorman, maar ik weet dat de rest niet minder hard heeft gewerkt. En op de achtergrond waren wij er, de reaguurders zonder stinkend zolderkamertje en die zonder toetsenbord andere mensen onder ogen durven te komen. Deur aan deur, zij aan zij. Het waren een paar mooie jaren.

Bart, geef niet op alsjeblieft. Laten we met zn allen een nieuwe manier zoeken om die over het paard getilde kliek in Den Haag te laten merken dat we het niet nemen met z'n allen. Dat we blijven strijden voor meer burgerinspraak dan eens in de vier jaar op poppetjes stemmen die toch niet doen wat ze beloven en wel doen waarvan ze hadden beloofd het niet te doen. Dit land is ons land en wij maken zelf uit hoe we willen dat dat eruit ziet. Niet een paar overbetaalde dure pakken die nog nooit een kiezer van dichtbij zagen buiten de campagnetijd. Wij zijn met zijn allen Geenstijl. Wie de fuck maakt ons wat?

Dankjewel Geenstijl. Voor jullie vertrouwen in ons, deze maatschappij en dit land. Ook bedankt voor gefaalde pogingen. Bedankt dat jullie er altijd voor ons zijn. Op naar het volgende project, wat dat dan ook moge zijn: ik ben van de partij.

<3

De Cie Remkes adviseert een bindend referendum én een constitutioneel hof. Uitstekende suggesties, die geen politieke meerderheid hebben, waar niemand in 070 zich écht hard voor gaat maken, en waar we tot 2040 als zoethoudertjes op mogen kauwen.

We kunnen dus nog altijd meer hoop putten uit de rechtszaak van Meer Democratie van gisteren, tegen Ollongren en de intrekking van het raadgevend referendum. De rechters vroegen of de minister de stemming over die wet even on hold kon zetten, in afwachting van de uitspraak. 'NEEN', was het antwoord van de landsadvocaat. Contempt of court, zou je dat kunnen noemen, want nu kan het zijn dat de rechter pas uitspraak doet ná de stemming in de Senaat en daarmee snijdt Ollongren de rechtsstaat de pas af. NIET ZO NETJES, in een Fatsoenlijke Democratie. De stichting Meer Democratie schat hun eigen kansen derhalve op 50/50. Hier hun verslag van The People vs Ollongren. Want die staatscommissie Remkes, met zijn fopvoorstellen, is alleen maar bezig om Ollongren een nieuw smoesje aan te reiken voor de intrekking van het referendum. Vergeet niet: Remkes is een vvd'er, en de vvd regeert, dus die commissie schrijft alleen wat de vvd-premier wil horen. Dit land is lek.

Dat donorreferendum komt er niet, maar er stond ook nog een rechtszaak op de rol voor het behoud van het referendum. Meer Democratie strijdt vandaag tegen Meer Demofobie: ~#~thePeopleVsOllongren

Nu het donorreferendum van de baan is, wil D'66 natuurlijk zo snel mogelijk door de zure appel van de referendummoord heen bijten. De Senaat werk alleen niet lekker mee: er komt nog een dérde vragenronde over de demofobie van de partij van Jonkvrouw van Ollongren tot IJsprinses, dus het wordt nog spannend of er vóór het zomerreces over intrekking van de referendumwet wordt gestemd. Dat wil Rutte III echt niet, want ze moeten gevoelige dingetjes zoals de afschaffing van de dividendbelasting doordouwen vóór ze straks hun meerderheid in de Senaat kwijtraken in de Provinciale Statenverkiezingen van 2019. En tegelijkertijd: een Europese Eenheidsbegroting (waarin de Fransen gaan bepalen hoe de Italianen vinden dat de Nederlanders met hun Duitse geld om moeten gaan), daar mag een referendum nooit een stokje voor steken natuurlijk. Des te mooier, daarom, dat Meer Democratie vandaag vanaf 9u30 bij de rechter probeert af te dwingen dat het referendum niet op de voorgenomen schandalige wanbestuurlijke gronden mag worden afgeschaft. Of het lukt? Kleine kans. Maar voor Demofobie66 is het in ieder geval weer een flinke hap uit de zure appel. Hup people, boe jonkvrouw!

Een knip en plak van het persbericht van de vrienden van Stichting Meer Democratie. Woensdagmorgen om 9u30 dient hun rechtszaak tegen Ollongren om de afschaffing van het referendum. (Donaties altijd welkom.)

Aanstaande woensdag 20 juni om 9.30 uur in de Rechtbank Den Haag (Prins Clauslaan 60) vindt de openbare rechtszaak plaats van Meer Democratie tegen de Staat wegens de afschaffing van het referendum. De media zijn hierbij van harte welkom. ‘De afschaffing van het referendum is een schande en Nederland onwaardig. Dit is je reinste demofobie. Alleen de DDR heeft ooit het referendum afgeschaft”, zegt Niesco Dubbelboer, woordvoerder van Meer Democratie.

Hoofdeis
“Onze hoofdeis is dat de overheid zich aan de wet moet houden en een referendum over de afschaffing van het referendum moet toestaan, zoals wettelijk verplicht”, zegt Niesco Dubbelboer, woordvoerder van Meer Democratie.  “De uitspraak van de rechter volgt waarschijnlijk binnen enkele weken. Het wordt spannend wat eerder komt, het rechterlijke vonnis of de stemming in de Eerste Kamer.”

**Juridische trucs van kabinet
**Deze zaak werd in maart aangespannen door Meer Democratie, nadat de Afdeling Bestuursrechtsspraak Raad van State zichzelf onbevoegd tot een oordeel had verklaard. Dubbelboer: “Rutte en Ollongren gebruiken uiterst dubieuze en onrechtmatige juridische trucs om een referendum over de afschaffing van het referendum te blokkeren. Via een tijdmachine reist de intrekkingswet na publicatie terug in de tijd om dan het wettelijk nog steeds gegarandeerde recht op het afdwingen van een referendum naar de toekomst uit te schakelen. Een soort back to the future.” 

Kritiek van staatsrechtgeleerden**
**Dubbelboer: “Staatsrechtjurist Wiim Voermans noemde die trucs ‘illegaal’. Want de huidige referendumwet verbiedt de inwerkingtreding zoals de intrekkingswet wil regelen. Ook veel andere staatsrechtsjuristen hebben de handelswijze van de coalitiepartijen scherp bekritiseerd, onder andere tijdens de hoorzitting in de Eerste Kamer op 27 maart jongstleden.”

Waarschuwing: referenda met terugwerkende kracht**
**“Indien de rechter in de bodemprocedure de vordering van Meer Democratie toewijst, dan staat daarmee vast dat de referendum-intrekkingswet nooit in werking is getreden. Dan kunnen burgers met terugwerkende kracht alsnog referenda aanvragen over alle wetten en verdragen die in de tussentijd zonder referendummogelijkheid zijn aangenomen. Onze advocaten hebben de Eerste Kamer-leden daarover per brief geïnformeerd ”, aldus Dubbelboer.

Download de dagvaarding op www.meerdemocratie.nl/dagvaarding

We hebben het geprobeerd, en het is niet gelukt.

Na vijf weken en een paar dagen moeten we constateren dat we nog niet halverwege de 300.000 handtekeningen zijn voor een referendum over de donorwet. We tried, we failed. Hoe dat komt? Daar kun je 1.001 argumenten, theorieën en gedachten over bedenken, maar wij willen op geen enkele manier de indruk wekken dat we iemand anders dan onszelf de schuld geven van het niet halen van de benodigde handtekeningen. Dus die 1.001 argumenten, theorieën en gedachten mag ieder voor zichzelf invullen. We willen echter nog wel opmerken richting D'66 en haar demofobe coalitievrienden van Rutte III: als het ons, met ons grote bereik en de niet ongunstige media-aandacht voor dit initiatief, al niet lukt om over een onderwerp dat zowel zeer persoonlijk als sterk grondwettelijk is een referendum af te dwingen, waarom is de politiek dan toch zo vreselijk bang voor dat middel? Lang niet iedere wet eindigt in een referendum, een campagne daartoe kan ook prima mislukken, en die drempel van 300.000 is en blijft - ondanks digitale laagdrempeligheid - gewoon enorm hoog. Er is geen enkele goede reden om de referendumwet in te trekken.

Enfin. Om middernacht sluiten we de tekenapplicatie, morgen gaan we naar de drukker met het nog niet afgedrukte restant van de handtekeningen, en woensdag brengen we die naar de Kiesraad. Vervolgens zal de Senaat vermoedelijk voor het zomerreces nog instemmen met de afschaffing van het raadgevend referendum, en de kiezers een democratisch inspraakmiddel afnemen waar zij in meerderheid wel voorstander van zijn.

We bedanken uiteraard iedereen die tekende, doneerde, flyerde en steunde! Aan jullie hep ut in ieder geval niet gelegen.

Chili raakte in enkele jaren ongeveer een miljoen potentiële orgaandonoren kwijt, dankzij foutief ingevoerde Actieve Donor Registratie. Daadwerkelijk uitgevoerde orgaandonaties daalden bij de invoering met 29%.

Het doet mij als donor en voorstander van orgaandonatie pijn om te zien hoe hun fouten grotendeels herhaald worden.

In Nederland kun je met je DigiD makkelijk je keuze opgeven. In Chili konden mensen tijdens het verlengen van hun rijbewijs, paspoort of identiteitskaart simpel orgaandonatie weigeren. Het was een extra vinkje in het proces. Dankzij misinformatie, spookbeelden en vooroordelen weigerden tussen de 37% en 40%. 

Chili voerde in januari 2010 actieve registratie in, december 2011 waren er 2.140.000 weigeraars, juli 2012 al 2.780.223. 640 duizend potentiële donoren armer in zeven maanden. Bijna honderdduizend per maand. Dat aantal haalde Nederland in een week. Terwijl onze beoogde wetswijziging pas halverwege 2020 ingaat en er nog helemaal niets aan de hand is. Chili stopte deze stormloop door de klantvriendelijke route af te sluiten. Sinds oktober 2013 kan de Chileen alleen nog via een notaris afzien van orgaandonatie. Daarmee werd een nieuw mes in de Chileense bevolking gezet. Mensen die de notaris niet kunnen betalen, of in afgelegen gebieden wonen, kunnen niet meer kiezen.

Joden, christen&moslims positief over donorschap
In Nederland ziet het CBS forse verschillen binnen de samenleving qua orgaandonatie. Autochtonen zijn voor bijna de helft geregistreerd, een kwart weigert. Allochtonen zijn voor een kwart geregistreerd, de helft weigert. Beide groepen weigeren voor een achtste, autochtonen zijn in verhouding drie keer zo vaak geregistreerd als donor. De integratie is niet echt een succes. Joden, Christenen & Moslims staat principieel positief tegen orgaandonatie, dat is het punt niet. Het is de mate waarin de staat nog in contact staat met haar burgers. Voor autochtonen is de kloof te groot, voor allochtonen nog veel groter. Door die radiostilte hebben kettingbrieven die met misinformatie oproepen te weigeren vrij spel. 

Van de aangeschreven Nederlandse jongeren die volwassen worden, reageert 38% op het donorregister. Soms zelfs voordat de brief op de mat ligt. Van de aangeschreven nieuwkomers reageert maar 8,4%. Twee brieven zijn volstrekt onvoldoende om je aan te melden, en dus straks onvoldoende om je af te melden. De scheuren binnen de samenleving rond orgaandonatie zijn al jaren te zien. De afkomst bepaalt in grote mate of iemand als donor geregistreerd staat. Dat is ongezond en kan een aanleiding zijn voor massale weigeringen in Nederland. Iets waar overigens de allochtonen vooral zelf last van hebben door een gebrek aan voor hun geschikte organen. (PDF)

Donoren zonder regeldruk
Orgaandonatie kun je niet afdwingen met regels of geweld. Zonder draagvlak resteert een instabiel systeem. Met 1 druk op de knop is iemand geen donor meer. De fiscus ontving in maart 6,1 miljoen aangiften en het donorregister kan op een vergelijkbare website met hetzelfde DigiD ook miljoenen weigeringen ontvangen. Burgers kunnen met een pennenstreek op het Binnenhof donor gemaakt worden, de eerste vraag is of ze dat ook zullen blijven. De tweede vraag is of de nabestaanden zullen instemmen. In Chili liepen de weigeringen door familie sterk op. Dat soort keuzes maken nabestaanden op basis van eerdere gesprekken met de overledene en beschikbare informatie.

Volgens de Belgische, Franse en Spaanse directies van hun nationale transplantatieorganisaties is hun succes afhankelijk van grote publiekscampagnes. Iets wat onvoldoende in het Nederlandse beleid en planning zit, en waarom deze drie directeuren zich leeg laten lopen in grotere kranten. Ze zijn alle drie nogal duidelijk: actieve registratie is niet doorslaggevend.

Jouw lijf, jouw keuze
Deze wet zou simpel genoeg moeten zijn voor een referendum. Jouw lijf, jouw keuze. Toch is weer een mooi idee verwerkt tot een vreemd compromis. Aangenomen met bijna stakende stemmen, terwijl Nederlanders grotendeels voorstander zijn. Politici doen alsof er een ongekende prestatie is geleverd, terwijl buitenlandse directies en academici de noodklok luiden. Er wordt hier ouderwets politiek bedreven, met gesloten portemonnee. Geen geld om buitenlandse adviezen te volgen. Geen extra geld voor voldoende educatie. Geen persoonlijke vraag van een ambtenaar als de burger toch al bij het loket staat. We kijken wel waar het schip strandt. Alles voor rekening en risico voor de wachtlijst.

Dit is geen referendum voor of tegen orgaandonatie. Ik ben ook niet voor of tegen actieve registratie. Alleen de vastgeroeste gedachte dat actieve registratie als losstaande oplossing automatisch meer donoren oplevert, is simpelweg onjuist volgens een morbide experimentje met 17 miljoen Chilenen. 

De oplossing is simpel. Wees donor. Bespreek dat met je directe familie, en meld je hier aan.

Wacht niet totdat je dood gaat, maar kijk ook eens naar donatie bij leven, zoals een nier, een leverkwab of stamcellen. Dat laatste kan soms zonder operatie.

Hou het debat over orgaandonatie levend, stuur deze wet terug naar de tekentafel.

Bindende voorwaarde: alleen als er meer dan 300.000 mensen tekenen op referendum.nl.

De stand van de teller is tragisch, vooral omdat we nog maar een paar dagen hebben tot de donor deadline van 14 juni. De spanning lijkt ook Hans Teeuwen (cabaretier, bon vivant, doerak) teveel te worden. Desperate tijden vragen om desperate maatregelen, want in een op internet opgedoken instagramfilmpje belooft hij Peter R. de Vries een (1) keer af te trekken als de handtekeningenteller de 300.000 haalt. En alsof dat nog geen spetterend spektakel genoeg belooft, zal het paar ook een vette hit uit het clubcircuit ten gehore geven. IS DIT DE BELOFTE DIE HET REFERENDUM NOG ÉÉN BOOST GEEFT?  Yes sir, we can boogie.

Hee kijk nou wie zich roert daar in het diepe zuiden. Het is onze oude vriend Mark Verheijen, wederopgestaan & booming!

Een jaar of drie geleden vroegen we ons dagelijks af wanneer hij de Kamer zou verlaten nadat een declareerincident rond een fles wijn de kurk van een reeks dubieuze dingetjes knalde. En hij ging (lol, pagina bestaat nog). Wij mogen graag denken dat zijn vertrek uit die verderfelijke Kamer de vvd'er goed gedaan heeft. Terug in het Vastelaovendland schreef hij een goed ontvangen boek dat zowel 'toegankelijk' als 'inspirerend' genoemd wordt, hij werd lijstduwer voor zijn Venlose vvd en won daarbij genoeg voorkeursstemmen voor een raadszetel (kijk 'm shinen!), en hij kwam bovendien weer dichter bij de kiezer dankzij een wekelijkse column in De Limburger. Daarin lezen we vandaag (leesbare opklikversie) in een fijn pleidooi dat hij een groot voorstander is van het referendum als inspraakinstrument, en dat we allemaal zouden moeten tekenen voor een donorreferendum. Bedankt, Mark, en van harte met je wederopstanding!

Even voorstellen: prof. dr. Frank Hendriks. Wat je noemt, een pik die lekker gewerkt heeft. Voor het GEZAGHEBBENDE Montesquieu-Instituut zette hij eventjes sec onder elkaar wat er gewoon niet deugt aan de intrekking van het raadgevend referendum. Allemaal in moeilijke mannentaal natuurlijk, dus we vatten het onderstaand even olijk samen.

**In conflict met Code Openbaar Bestuur
**WE hebben de Nederlandse Code voor goed Openbaar Bestuur sinds 2009 en de intrekking schuurt met minstens vijf punten uit deze code. Deze code is niet juridisch bindend, maar toch: "De code bevat geen juridisch afdwingbare normen. Er is al veel wet- en regelgeving die het optreden van de overheid reguleert, waaronder de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. De waarden die aan deze wet- en regelgeving ten grondslag liggen worden in de code expliciet gemaakt."

Op vragen van senatoren over dit conflicteren werd  volgens Hendriks "weinig overtuigend schriftelijk geantwoord" door Ollongren.

**Gebrekkige rechtvaardiging
**Ten eerste is het in conflict met norm 5: Legitimiteit, dat voorschrijft dat een maatregel “inhoudelijk en procedureel te rechtvaardigen” moet zijn. Ollongren geeft vijf punten die de intrekking volgens haar rechtvaardigen. Hendriks denkt daar het zijne van en trekt alle onderstaande argumenten in twijfel.

1) Referenda hebben niet geholpen het vertrouwen in de politiek te herstellen.
2) Het bindend-correctief referendum is uit beeld verdwenen, en daar was het raadgevend referendum een opstap toe.
3) Het vermeende gebrek aan steun voor referenda onder bevolking.
4) De verwachtingen zijn niet waargemaakt.
5) Uit raadgevende referenda vloeit verwarring voort.