Soep van de Week

Ik leef nog, vrienden, bedankt voor de donaties en de fruitmanden! Er wordt door de systeemmedia vaak denigrerend geschreven over het roze leger der reaguurders, maar uiteindelijk blijken het allemaal zorgzame lieverds te zijn, die het hart op de goede plek hebben. Natuurlijk kunnen ze keihard en cynisch zijn, en ook ik moest en moet het vaak ontgelden - met name als het over mijn (vermeende) drugsgebruik gaat - maar in tijden van nood leer je je echte vrienden kennen. De honderden beterschapswensen waren overweldigend en jullie mogen best weten dat ik een traantje heb weggepinkt.

Ik had het er laatst tijdens het bedrijfsuitje van GeenStijl in Antwerpen nog over met Zorro en Schots, scheef, over het wonderlijke amalgaam van de reaguurders die ondanks de verschillen toch een een soort warme, humorvolle en welhaast mediterrane familie vormen. Enfin.

Wat ook bijdroeg aan mijn wonderbaarlijk snelle herstel, was de heerlijke Volkskrant-column van Jolande Withuis, getiteld Ben ik Wel Rechts genoeg? In haar polemiek gaat Withuis in op een eerdere column van Max Pam over de eenzijdigheid van het columnistenleger van de Volkskrant, op lezersklachten over het ontbreken van een rechts geluid in de krant en op het standpunt van Pieter Klok in deze kwestie. De titel van Jolande’s column is natuurlijk een knipoog naar mijn epische filippica Ben ik eigenlijk wel alt-right genoeg voor GeenStijl?

Withuis:

Als mij wordt gevraagd ‘of ik nu echt rechts ben geworden’ antwoord ik dat links en rechts in zaken die ik belangrijk vind geen relevante categorieën zijn. Om wat te noemen: vrijheid, democratie, vrouwen- en homorechten, Oekraïne, racisme, euthanasie, femicide, genitale verminking van meisjes, kunst, natuur, overbevolking. Voor een doorgewinterde linksist is het wel duidelijk hoe de vlag erbij hangt als iemand de links-rechtsindeling irrelevant verklaart. Dat ik, opvolgster op deze plek van Elma Drayer, mijzelf niet als ‘links’ beschouw heeft precies daarmee te maken. Veel van wat bij Volkskrant-lezers en -redacteuren doorgaat voor rechts was ooit links: de noodzaak van godsdienstkritiek inclusief kritiek op de islam bijvoorbeeld; en ook zo’n klassieke sociaaldemocratische deugd als het nemen van verantwoordelijkheid voor het eigen leven. Verder vervreemdde de lange geschiedenis van verraad aan de vrouwenzaak, of het nu ging om kiesrecht, seksueel geweld of werk, mij van links. En dan de morele superioriteit, waarin links niet onderdoet voor het christendom. En het cancel-enthousiasme.

Hoor je het ook eens van een ander, Peter

Man man man wat is Peter R. de Vries toch een sneue dakhaas.

Knalt-ie op weg naar de parenclub te hard in zijn Dikke BMW 650i van 151.059 euro, gaat-ie zitten twitjanken over een boete van 20 piek. Dat de politie maar eens échte boeven moet gaan vangen. Wat moet je dan toch een zielig, eenzaam en miserabel poepleven hebben: beetje swingen, beetje aanschuiven bij praatprogramma's en verder alleen maar zuur zitten zuigen en janken. Bovendien tuft meneer verscheurde en gebroken families overdwars in het gezicht met zijn nonchalante geouwehoer. Trek je grote muil over snelheidsboetes maar eens open tegen de ouders van Fleur Balkestein. Tegen de nabestaanden van Floor van de Wal. Tegen de families Hanssen en Derijks. Het lijkt godverdomme wel of die regels hier in Nederland ook voor Peter R. de Vries gelden.

Voor 2500 euro Mister Parenclub met de bek vol tanden. Maar dan heb je ook wat...

Goedemorgen lieve, lieve mensen bij het koffie-appparaat. Of u even allemaal die filmpje wilt klikken ter meerdere eer & glorie van Twan Huys. De naar Unilever overgestapte NTR-coryfee zit schreeuwend tekort aan aandacht. En daarom nodigt Twan usual suspects uit om zijn SKO-ratings op te krikken. Waarvoor hulde. Gisteravond late gooide RTL Twan twee bloeddorstige pitbulls in een vechtkooi. Om vervolgens te gaan juichjubelen dat die twee elkaar te lijf gingen. Als het niet zo genant zou zijn, zou het op zijn minst amusant moeten zjin. Nou ja, dat dus. Quote du Jour van de Hiddemeister tegen Peter Rrrr. "Woont u hier ofzo?"

Vially M. werd Mohammed, vertrok naar Syrië, kwam in tegenstelling tot zijn polderjihadistische kameraden helaas niet om het leven, keerde terug naar Nederland, kreeg een laf celstrafeisje aan zijn kaftan, maar de rechter vond Vially superzielig en een slachtoffer van de racistische Nederlandse maatschappij en sprak hem uiteraard vrij. Welnu. De terroristentraining in Syrië kwam Vially goed van pas toen hij met de vrijbrief van de rechter nog in zijn zak het geïnvesteerde geld van de Hardwerkende Nederlander Op Zoek Naar Ontspanning uit de kas van een parenclub skoepte. "Honderdduizenden euro's." Dat vrijelijk bewegen in onze samenleving gaat in casu Vially superrrrrgoed, MAAR JE BLIJFT VERDOMME MET JE POTEN VAN ONZE PARENCLUBS AF! Dus foei & niet meer doen, Vially.