Je krijgt niet iets anders door hetzelfde te stemmen

De overheid geeft in 2024 acht procent meer uit dan het binnenkrijgt. De coalitie opende maximaal de schatkist, de oppositie werd wel verplicht dekking te zoeken voor hun douceurtjes. Het demissionaire kabinet regeert over haar graf in de hoop dat u met een volle maag stemt, murw gebeukt door een paar weken campagnegeweld. Deze fiscale waanzin eindigt in harde bezuinigingen.

Frans Timmermans beweert een doorrekening te hebben dat bij hem het aantal banen het hardst stijgt. De man was negen jaar in Brussel verdwenen, en weet niet meer dat Nederland een schrijnend personeelstekort heeft, omdat te veel kantoren verdwalen in bureaucratie en micromanagement. Niemand kan het aantal banen laten groeien, je kan louter het aantal vacatures verder laten oplopen.

Een ander stokpaardje is het minimumloon verhogen, dan verhogen de uitkeringen ook. Frans Timmermans heeft geen business model dit te betalen. Het is een lijst strafmaatregelen voor bedrijven, samen met een einde aan onderzoek en innovatie. Daarmee rookt de schoorsteen niet. De meest Eurofiele lijsttrekker houdt geen rekening met de Europese single market en globalisatie.

Rijken belasten om de armen te betalen is de kern van het socialisme, maar vergeet dat we niet zoveel sterke schouders meer hebben. De echte sterkte schouders zijn uitzonderingen, die zeer gemakkelijk kunnen veranderen in fiscale vluchtelingen. Een kwart van de rijksbegroting bestaat nu al uit directe inkomenspolitiek en nog meer via indirecte potjes onder beheer van lagere overheden.