Ikhaddetniegedaan

Daar klonk een stem uit het verleden. Oud-VVD-wonderboy Klaas Dijkhoff had, als hij in de schoenen van Dilan Yesilgöz had gestaan, nooit de deur geopend voor samenwerking met de PVV. Dat is interessant, want naast politieke ervaring op het hoogste niveau en een prominente positie binnen de VVD heeft Dijkhoff HEEL MAKKELIJK PRATEN. Dit is dus de man die jarenlang probeerde de nieuwe Mark Rutte te worden en vervolgens na de handdoek in de ring te hebben gegooid met elke volgende stap geprobeerd heeft zijn periode als tassendrager avant la lettre uit te gummen. Dijkhoff nam geen snoepbaantje als burgemeester, nee, hij werd commissaris bij PSV. Uiteraard om te laten zien dat hij bovenal gewoon een lekkere authentieke Brabander was. Dijkhoff begon met een podcast, een soort juicechannel waarop de ins en outs van de Haagse politieke poppenkast op tafel werden gegooid. Net alsof het niet precies die poppenkast waar hij jarenlang in meespeelde. Want wat had die baardmans een acteertalent. Dijkhoff, die zichzelf ooit oerliberaal noemde, liet zich als fractievoorzitter week na week voor de proefballonnenkar spannen als er weer eens PVV-corvee verricht moest worden. Ineens vond Klaas van alles over asielzoekers, over het woord wit of over standbeelden, wat er ook maar die week trendy was onder de kiezers van de man waarvoor hij - zoals hij nu zegt - nooit de deur had opengezet. Jarenlang was hij een ruggengraatloze loopjongen voor de kabinetten Rutte, die een decennium lang het land en haar inwoners minachtten, kaalplukten en van zich vervreemdden. Maar nu, vanachter de talkshowtafel, komt Dijkhoff ons vertellen dat hij het allemaal totaal anders zou hebben gedaan. Hijhaddetniegedaan. Goed verhaal.

Terwijl wij zeiden nog zo van niet.

Er rijdt iemand een Volkswagen Caddy het gebouw van de Telegraaf in, steekt voornoemde Caddy in de fik, een dag later is de hoofdredacteur van de Telegraaf bij de door ons allemaal betaalde NPO te gast en WAT vraagt Sven Kockelmann aan Paul Jansen? Of de aanslag niet komt door het verharde maatschappelijke debat en of dat niet eigenlijk de schuld is van GeenStijl. Tegen zoveel domheid is geen kruid gewassen dus wij laten onze makker Jansen verder het woord doen: "GeenStijl legt graag de vinger op de zere plek... sterker nog: drukt daar nog eens in en gaat erin zitten wroeten. Soms is dat buitengewoon provocerend, buitengewoon grof, maar het heeft in het verleden ook bewezen dat het zijn nuttige kanten heeft." En oh ja. Sven Kockelmann. Ga eens deaud.