De zon schijnt heerlijk, korte broeken mogen weer (niet), #MeToo laait opnieuw op dus we krijgen allemaal leedvermaak opgedrongen waar we helemaal niet om gevraagd hebben, en Israël is ook nog eens jarig.

Kortom, prachtige dag om in een bloedheet podcasthok te gaan zitten om elkaars kleding te bekritiseren. Maar goed, we moesten het dan ook echt nog even hebben over hoe gewezen VICE-boefje Casper Sikkema #MeToo weer doet oplaaien, de machtige machine die al menig moralist uit de linkse media- en cultuursector op de knieën dwong en niet voor een wenselijke orale handeling. Daarnaast adresseren we ook nog het Gaza-conflict tussen Israël en de Palestijnen D66 en de ChristenUnie maar na afloop mag iedereen aan het bier want het baken van licht in een verder duister Midden-Oosten bestaat vandaag 70 jaar. Mazzel tov, Israël!

Abonneer hier in iTunes op de podcast want hoe meer mensen dat doen hoe eerder we geen waardevolle topicgaten met ons hobbymatige podgeneuzel hoeven te vullen, de podcast-RSS is geenstijl.nl/podcast.xml, een kale .mp3 voor in je RealPlayer™ staat daarrr (40 mb).

Hoera Israël is jarig en manmanman we kunnen nou niet echt zeggen dat het neuzische postzegelstaatje rustig zeventig is geworden zeg. Heftige aanvallen van Arabierische legers om de haverklap en een nucleair afgedwongen bubbeltje.

Maar! Er is goed nieuws! Calimerolandje Nederland heeft de oplossing. CU en D66 presenteren een plan voor een corridor tussen de Gaza en de West Bank. Geestig wel, you and what army, Joël en Sjoerd? Het is magisch dat twee backbenchers uit dwergstaat Nederland denken dat ze wel even kunnen wat de VN, de Joe Es Ee en een waarlijk legioen aan vredeswerkers daar niet voormekaar krijgen.

De gristenen van de Christenunie geloven in een schepper (lol) en een vreedzame oplossing van het conflict middels "dialoog", "verbinding" en "mensenrechten" (dubbellol) en D66 verkeert in de waan dat ze daar écht zitten te wachten op het moralistische gezever van Sjoerd Rimmer Sjoerdsma en Joël Voordewind. Ja, nee, tuurlijk. Gaat lukken. De mensen in Israël en de Palestijnse gebieden zullen wel oppassen nu een inwisselbaar blauw pak van de CU en een inwisselbaar blauw pak van '66 hun fier gesteven moraalpaal door de brievenbus duwen. Ongelofelijk he, die illusies die die mensen zichzelf maken. 

Anyway, de neuzen hebben veel te hard geknokt voor hun stukkie land en zijn een soort Sparta maar dan met lekker eten maar inmiddels wel een beetje psychotisch in de bunkermentaliteit geschoten en de moslimitische mensen om hen heen zijn door hun fokgedrag en hun achterlijke geloof & daarin gecultiveerde jodenhaat nooit in staat tot het opbouwen van deugdelijke staten die als grote mensen afspraken kunnen maken. Het conflict zal dus nog wel even voortsukkelen. Gelukkig is de zelfoverschatting en de grootheidswaan van polderpolitici nog altijd onoplosbaarder dan het hele conflict daar, want zo hebben we in ieder geval nog iets te lachen.

Naar aanleiding van het Hamas-in-Den-Haag topic van vanmorgen, kregen we een verjaarsdagtopic over Israël in de mail. Prima verhaal. Knip, plak, l'chaim!

**Mazzel tov! Israel 70 jaar! Hamas in de TK en Iran in Syrië
**Vandaag werd bericht over Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed die in de Tweede Kamer rond liep omdat hij daar een workshop had georganiseerd met nota bene Oxfam Novib. Die laatste beweert kindjes te redden, die eerste zijn wat minder lief voor burgers en kindjes en slaan wapens op in scholen, moskeeën en ziekenhuizen. Er zijn zelfs mensen die zich hebben aangemeld bij deze worksop, want hij is niet gecancelled: soms lijkt het zeker dat burgers steeds dommer worden.

Deze Hamas-aanwezigheid in de TK is extra ironisch omdat het gisteravond en vandaag in Israel Yom Hazikaron is, de Dag van Herinnering, de dag waarop alle gevallen soldaten die het land verdedigden worden herdacht: 26.779 sinds de oprichting in 1948. Niet enkelen daarvan zijn gevallen door directe actie van of toedoen van Hamas, en het lijkt vrij onwaarschijnlijk dat de datum van dit bezoekje puur toevallig samenvalt met het opstarten van de memorialen. Gelukkig hebben we heldhaftige politici die een paar kamervragen stellen.

Vanaf zonsondergang is het morgen, donderdag 5 iyar, dan is het Yom Ha'atzma'ut, de Dag van Onafhankelijkheid. Israel wordt dit jaar 70. De festiviteiten zijn daar ietwat fanatieker dan hier in Nederland met koningsdag en begrijpelijk: als het land, om wat voor reden dan ook, ophoud te bestaan, kunnen de Israeliërs nergens naartoe en is een tweede Holocaust zo goed als zeker. De meest prangende vraag van dit moment is echter niet of dit terecht is, maar hoelang het nog gevierd zal worden?

In 1947 hield de VN nav de Balfourt Declaratie in 1922 een stemming mbt het goedkeuren van het oprichten van een Joodse en een Palestijnse staat. Israel greep deze kans met beide handen aan en de resolutie was een feit. De Palestijnen wezen dit stemmingsvoorstel af en startten dientengevolge ook geen staat. In 1948 riep Israel hun staat uit middels de bekende toespraak van Ben Gurion. Sindsdien hebben zij vele aanvallen en oorlogen doorstaan, hebben zij het land wonderbaarlijk uit niets gecultiveerd, hebben ze vaak aan de onderhandelingstafel gezeten om staakt-het-vuren af te spreken en om het te hebben over een tweestatenoplossing (oa. Oslo Akkoorden), hebben ze hele stukken veroverd land teruggegeven: oa de Sinai (Camp David Akkoorden), stukken van Jordanie (na de Zesdaagse Oorlog) en de Gazastrook (grootste succes tot nu toe). Hoewel Israel de enige democratie is in het Midden Oosten, waar allerlei religies en rassen in het parlement zitten en iedereen in vrijheid leeft, bouwt Hamas nog steeds tunnels richting Israel voor acties tegen burgers. Kort samengevat: het is ondanks alle inspanningen nog steeds geen veilige, stabiele staat.

De vraag over het voortbestaan ervan komt echter uit een andere hoek. Tijdens de onrust en conflicten in Syrie en rondom, probeert Iran voet aan de grond te krijgen in Syrië om dat als uitvalsbasis naar Israel te gebruiken. Daarover is weinig te horen in ons nieuws, een enkel bericht over een afgeschoten Iraanse drone  (die een kopie van een gejat Amerikaans model bleek) of eenzame overvliegende straaljagerdaargelaten. Alle ogen zijn gericht op Putin en Trump, vooral sinds de raketten van afgelopen week (mega indrukwekkend!). Toch is het ondertussen Israel die foto's vrijgeeft van Iraanse luchtmacht in Syrië en die regelmatig herhaalt geen enkel geweld van Iran te zullen tolereren. Hoewel dit al vaker is gezegd zonder dat er iets gebeurde, begint de spanning wel echt op te lopen. Eerst doordat de internationale sancties gelicht werden en vooral nu Iran steeds wat brutaler wordt en er voor het eerst direct klappen zijn uitgedeeld ipv via proxies.

Iedereen die roept dat Israel ellende verdiend heeft, dus dat een oorlog of minimaal een boycot terecht is, en iedereen die roept dat Israel te ver weg is om je er druk over te maken: wake up. U roept die dingen vanaf computers die daar ontwikkeld zijn (Intel is massive in Israel), u roept nog veel meer dingen via technieken die daar ontwikkeld zijn (hoi messenger-technieken), u gebruikt medicatie die daar is ontwikkeld (hoi erg veel), bent veilig door wapens die daar ontwikkeld zijn (hoi antiraket installaties), eet dingen die daar ontwikkeld zijn (hoi cherrytomaatjes) en gebruikt allerlei dagelijkse handigheidjes die daar ontwikkeld zijn (hoi gps). U kunt nog eens een hoop gaan missen. Iedereen die roept dat de redding van de Palestijnen dat heus waard is: die beginnen meestal zelf met het breken van vrede. Bovendien vergeet u dat het grootste gedeelte van het water, elektriciteit, voedsel en medicatie door Israel aangeleverd wordt. Israel in ruïne geeft de Palestijnen geen beter leven. Samengevat: een vredig Israel is voor iedereen beter.

Waar Nederland ooit de felste medestander van Israel uit Europa was, zijn we verworden tot een land dat officieel nog vrienden is maar in praktijk een kil hart heeft. Tweede Kamerleden die weigeren Netanyahu een hand te geven, een MinBuZa die met een PLO-official is getrouwd en Gaza versneld geld geeft, voormalig premiers die Israel haten. Die verandering in houding gaat gepaard met een veranderende houding op straat: synagoges hebben permanente beveiliging, restaurants worden gevandaliseerd, mensen durven steeds minder goed over straat. Volgens een waakhond is het antisemitisme nog nooit zo hoog geweest in Nederland, maar de overheid kijkt de andere kant op. Dat hebben ze eerder gedaan, waardoor in Nederland de meeste Joden zijn weggevoerd in WOII. Hoewel men kan zeggen: dat is niet mijn schuld, de herhaling van de geschiedenis is dat wel.

Goed. Israel is dus jarig: 70 jaren van veiligheid voor mensen die dat verder nergens zijn. 70 jaren een democratisch voorbeeld voor hun omgeving. 70 jaar een bijdrage aan wetenschap en ontwikkeling. Het is de vraag wat Nederland als vriend daaraan doet. Een kaartje? Een bloemetje? Een excuusbriefje dat we ziek zijn of in de file staan? Ondertussen loopt Hamas in onze TK en rommelt Iran in Syrië. Is 70 de pensioenleeftijd of komt een staat dan nog maar net kijken? De tijd zal het leren. Aan u de vraag: eet u mee van de taart of blijft u liever weg?

Groetjes,
Reaguurster einStina

PS Kers op de taart: voor iedereen die de onafhankelijkheidsverklaring nog nooit gehoord heeft: foei. Hier een uberschattige versie:

Ha, leuk dat je kijkt naar weer een aflevering van Wie Is Het? Het spel voor het hele onderstaande geopolitieke gezin. Iemand heeft het fornuis iets te lang open laten staan in Douma, Syrië, hetgeen minstens 42 mensen het leven kostte en honderden gewonden opleverde. MAAR WIE WAS HET? Volgens Trump was het gewoon Animal Assad, en zou dit een "big price" hebben. Die conclusie is niet heel logisch, want de stad was al voor 90% bevrijd en naar verluidt was er een deal gemaakt waaronder de rebellen zich uit de stad terug konden trekken naar Noord-Syrië. De slag was dus al gewonnen, waarom dan ineens een chemische aanval uitvoeren waarmee je de torn van de VS op de hals haalt? Aan de andere kant, wellicht doet een jarenlange burgeroorlog geen wonderen voor de rationele vermogens van de geest, en was het gewoon een sadistische trap na, of zijn het rogue elements uit het leger. Wie zal het zeggen. Maar enige terughoudendheid aan Trumps zijde is sowieso wel geboden, want bijna een jaar nadat Trump als reactie op een vermeende chemische aanval door Assad 59 Tomahawks richting een Syrisch militair vliegveld stuurde, gaf SecDef Mattis toe dat er nooit bewijs was dat Assad de dader was. 

Maar goed, gisteravond verschenen er berichten en videos over een mogelijke luchtaanval op het Syrische vliegveld T4 te Homs, wat mogelijk 14 doden, waaronder Iraniërs, tot gevolg had. Dus, WIE WAS DAT DAN? De VS zegt vooralsnog helemaal niks. Het Russische ministerie van Defensie en Syrië zeggen dat het de Israeli's waren: "Two Israeli Air Force F-15 jets fired eight guided missiles at the T-4 airfield. Syrian air defense units have shot down five guided missiles,” he military said, but confirmed that three of the missiles “reached the western part of the airfield.”" De toestellen zouden het Syrische luchtruim nooit hebben betreden, en de raketten zouden boven Libanon afgevuurd zijn. **Israel heeft vooralsnog zoals gebruikelijk geen commentaar. Wij waren er ook niet bij, dus we wachten wel gewoon braaf tot de NOS een persverklaring van de White Helmets overneemt, zodat alles gewoon lekker duidelijk is.

Hejkijknou. Een "antiracistische" stemwijzer. Puntje zeven waarop de partijen worden gewogen: hun standpunt over het feit dat Israël de Jordanezen getrashed heeft en daarom een paar stukjes land vol soepsidie-arabieren in bezit houdt. Raar, want bij ons weten ligt dat helemaal niet in Nederland, dat Israël/Palestina, maar goed. Modern links is gevangen in een bizarre pseudoreligieuze cultus waarin de houding ten aanzien van het conflict de belangrijkste graadmeter is of je deugt of niet. Poster van Barghouti boven je bed? Goed. Fan van een land met een links zorgsysteem, gebouwd op linkse collectieve landbouw en een links-progressief beleid op gebied van LHBT-rechten? FOUT UND RAUS! Grappig toch, die obsessies aan de linker flank. Laten we ze maar niet vertellen dat met dit soort totaal ongerelateerd deugtivisme en het vereren van aproductieve subsidieterroristen ze nooit aan de macht komen, want links is een stuk veiliger als ze in beperkte haatbubbels tegen elkaar aan staan te schreeuwen over onboeiende kwesties aan de andere kant van het continent. De gewone Nederlander interesseert het namelijk geen hol of er een Eindoplossing voor de Joodse kwestie in het Midden-Oosten wordt gezocht, maar door de progressieve islamkanker aangevreten beroepsactivisten aan de top van de linkse instituties des te meer. Grappig. Kunnen we het nu weer over sportfondsenbaden en parkeervergunningen hebben?

Halve Lulstra, vandaag heel eventjes de belangrijkste man van het Midden-Oosten, want hij gaat op kennismakingsbezoek in Israel en de Palestijnse gebieden. Of zoals zowel de Israeli's als Pallies dat noemen: even lachen en zwaaien voor de zoveelste generieke Europese regent en hem laten vertrekken met het gevoel dat vrede op aarde zíjn nalatenschap zal zijn. Maar goed, voor exact tig miljoen per jaar geliefd bij de Pallies, en dan stemde hij ook nog eens als laatste Mohikaan tégen Trumps ambassade-verhuisplannen. Kortom, een dappere man die zich met liefde een eendaags genotshuwelijk met de Palestijnse Autoriteiten aangaat, terwijl hij zich rond zijn containerscanner laat leiden. En dan straks natuurlijk Bibi, die hem zonder enige twijfel z'n signature hate to see you go love to watch you leave-blik zal geven voordat hij over een weekje met dezelfde blik de volgende Europese disposable ontvangt. Enfin, sowieso een dikke -1 voor Zijlstra, die in zijn wezen heus wel woke is, maar nu ineens als een onwijze Eurofiele deuglaaf de Mogherini-lijn herkauwt. Fuck off.

We weten niet precies wat er in Trumps koffie zat hedenochtend, maar wij willen het ook wel eens proberen. In ieder geval, terreurstaat Pakistan (het land waar elke tak van de trias alle drie de taken zelf vervult) kreeg gisteren om de oren omdat het inderdaad een stel hypercynische engnekken zijn die de VS als enige islamitische kernmacht al decennia chanteren met: 'geef ons geld, dan zorgen wij ervoor dat onze nukes niet in terroristische handen vallen, want da's nog best een duur geintje'. En ja, als the Land of the Pure (*) er zelfs van langs kreeg, dan kun je er natuurlijk een flinke slok op wedden dat het meest gepamperde volk op aarde ook een veeg krijgt. De VS heeft in fiscaal jaar 2017 $362.6 miljoen (PDF) aan Palestijnse nation building funds geschonken, en droeg daar bovenop in 2016 $359.5 miljoen bij aan UNWRA (het exacte bedrag over 2017 lijkt nog niet helder). Dat zijn flinke gelden voor president Abbas die met een geschatte net worth van $100 miljoen nu het 538e jaar van z'n 5 jarige mandaat bekleedt. Goed, het klinkt natuurlijk allemaal heerlijk, de Palliepenny-kraan dichtjanken. Aan de andere kant, het veiligheidsapparaat van Abbas' PA draait op Amerikaans geld, en de geldkraan is de enige manier om nog enige invloed uit te oefenen op een volk waar niet mee te praten valt. Daarbij is het ook echt maar zeer de vraag of het stopzetten van hulpfondsen in Israëls belang is. Daniel Pipes legt in ieder geval uit van niet, omdat Israel het dan zelf allemaal moet lappen en fixen, en het is natuurlijk evident dat hongerpallies zich liever massaal tegen Israël keren dan tegen hun eigen kleptocratie. Maar goed, Pallies snappen ineens wel dat ze zich beter gewoon voor het allereerst sinds ontstaan in '67 moeten gaan gedragen. Da's ook wat waard.

Veelbekeken filmpje is veelbekeken. Treitertuthola's met Pali-sjaaltjes op de Westelijke Jordaan-oever zuigen, duwen en happyslappen twee IDF-soldaatjes. Wapenbroeders Sam & Moos trekken zich maar weinig van de catcallende trienen aan, en gedragen zich verder keurig ende deëscalerend naar de treitergrieten toe. Dames hebben uiteraard smartphone bij de hand en filmen alles, want je bent tuigvlogger of niet. Dame is vandaag alsnog gearresteerd en zal wel weer de ontzettende martelaar gaan uithangen in het IDF-cachot. Arabische Anne-Fleur is overigens een oude bekende (2012) hier op de GeenStijl, en haar bijnaam was toen al Shirley Temper (Back-Up Filmpje op YouTube). Uitvoerige duiding van de treitertactieken van de Palestijnse familie Flodder bij Thomas Wictor. Met veel sappige details!

Zojuist op de Amstelveenseweg, alias de Westelijke Amsteloever in 020-Gaza. Palestijntje met gevoel voor show, want Arafatsjaal om zijn kop en vlag in zijn handjes, vindt joods restaurant stom. Palestijntje beukt joods restaurant aan gruzelementen. Politie denkt doodleuk: laten we gewoon effe wachten tot Palestijntje klaar is. Pas als de wannabe-Gretta met een Israëlische vlag (die stond alvast klaar voor Ajax-PSV van zondag) naar buiten stiefelt grijpen de heren in. Maar ja. De schuldvraag. Palestijntje is slechts in de war en slachtoffer van onverstandig en contraproductief beleid van Donald Trump. Arm Palestijntje.
UPDATE: Getuige meldt aan AT5 dat de man 'Palestina en Allahu akbar' geroepen zou hebben. Je verwacht het niet.

Update: Volgens een politiewoordvoerder zal de beige belhamel voor het vallen de avond weer op vrije voeten zijn.

Voor staatsomroep NOS-begrippen toch wel een vergaande vorm van suggestief beeldmateriaal dit. Tendentieus, zouden wij het zelfs willen noemen. De gewapende tak van El Al voerde vannacht een luchtaanval uit op een Syrische militaire soldatenlegerbasis, in de buurt van Damascus. Kan gebeuren natuurlijk, daar in Whack a Molië. Laat het dan maar aan de NOS over om er een (VAN UW BELASTINGGELD BETAALDE!!!1!!1) foto boven te zetten van een kapot geschoten kindje door een Syrische luchtaanval op het stadje Hamouria, dat in handen is van Syrische oppositietroepen. Het onderschrift luidt: "Een slachtoffer van een aanval in Syrië wordt weggedragen". Bij wijze van reconstructie dus, of zo? En natuurlijk weten ze hoe de Mohammed Modaal er op reageert als hij zo'n bericht voorbij ziet komen. Lekker stoken dus. Inmiddels hebben ze het keurig aangepast, maar only sorry they got caught, natuurlijk. Een excuses kan er in ieder geval niet vanaf. Tijd voor muziek.