Atonale geluiden uit het hart van de moderne partij-architectuur!

Dan ben je samen jarenlang bezig om Forum voor Democratie op te richten en via de debatclubroute naar een ledenwerving te gaan om een stevig fundament onder een politieke partij te leggen. En dan laat je je zó in de val lokken bij NRC Haatzaaiblad. Mede-oprichter, penningmeester en aanstaand Senaatsfractievoorzitter Henk Otten zegt allemaal hele verstandige (kritische) dingen in het zaterdaginterview. De krant framet dat als een SAPPIGE SCHISMA IN DE PARTIJTOP-achtige klikbeet. Maar wie voorbij de bovenste vragen over de boreale blanke dominantie van Baudet leest, ziet iemand die van Forum meer wil maken dan alleen de vrij-associatieve vertellingen van vlootmascotte Baudet. "Ik ga voor vernieuwing. Je ziet dat de bestaande partijen aan het eind van hun levenscyclus zitten. Het zijn allemaal dezelfde types. Kun jij een D66’er of een VVD’er of een PvdA’er nog uit elkaar houden?” Is wel zo, zie ook de dolende Dijkhoff in de Telebelg vandaag.

Maar ja. De partijleider is een romantische romancier die retorische relletjes wil stichten, en geen politicus. Otten is daar openlijk kritisch op: "Baudet moet onze mensen niet nodeloos in de wind zetten. Het is misschien leuk om een gewaagde uitspraak te doen, maar we zijn nu een grote partij. Hij gaat over zijn eigen woorden, maar woorden hebben consequenties. Je hebt verantwoordelijkheid voor andere mensen. Het is de vraag of je een politieke partij moet gebruiken als vehikel voor academische debatten die je zelf leuk vindt. Ik vind van niet.” Otten wil een bedrijf optuigen en Baudet is een leuk boegbeeld voor in de etalage, maar ook de jongen die tijdens het schilderen steeds in de weg loopt. Zo iemand die komt helpen verhuizen en driekwart van de tijd met een bekertje koffie in de klauwen anekdotes staat te vertellen.

Als Baudet bij ieder mediaoptreden zijn eigen gang gaat en ongeregisseerd op de hondenfluit blijft spelen over boreale uilen die toezien op het vellen van mammoeten tussen Spenglers brokstukken van een beschaving waarin het fascisme eigenlijk links was, zet hij al zijn bestuurders (86 provinciebestuurders en straks 13 senatoren), getrouwen en partijleden onder druk (zie ook), omdat iedereen hen steeds aanspreekt op al die boreale bullshit uit beduimelde boekjes. Ook in het NRC-gesprek met de rekenmeester van de Renaissancevloot ligt de nadruk uiteraard weer op het dominant blanke Europa dat Baudet zogenaamd zou willen. En Otten dacht dat het interview over hem zou gaan (mirror). Of is het allemaal bewust, en wendt hij zich expres tot een krant waarvan je weet dat ze je woorden opblazen, om Baudet met een openbare omweg bij de les te krijgen?