We zijn allemaal tegen asielzoekers – totdat we er een in levende lijve tegenkomen.

In  de trein, van Groningen naar ergens; de man spreekt geen Nederlands. En waar er zelden kaartjescontrole plaatsvindt, is het binnen tien minuten raak: “vervoersbewijzen aub”. Zonder aarzelen overhandigt de man zijn ov-kaart aan de conducteur. Die een mededeling heeft: “U bent  vergeten uit te checken, heeft ook niet ingecheckt dus dat is een boete van… waar moet U heen?”. De asielzoeker snapt er niet veel van maar zegt ‘Zwolle’. “Dat is dan een tientje boete.”

Van een kale kip kan de NS best plukken vooral als blijkt dat de man niet naar Zwolle moet maar naar Rotterdam. “Dan wordt het 75 euro”.

De man snapt er niets van – begrijpt er niets van want verstaat de taal niet – en haalt papieren tevoorschijn. En nog meer papieren. Een IRL asielzoeker. Geen idee waar ‘ie vandaan komt, wat ‘ie in Groningen doet of waarom ‘ie naar Rotterdam moet, het enige wat duidelijk is, is dat hij niet heeft uitgecheckt. Dat is, naast door rood licht rijden natuurlijk, de allergrootste overtreding die je in Nederland tegenwoordig nog kunt begaan. De mensen in de coupé kijken beschamend toe – niemand die iets zegt. Niemand die helpt, de conducteur doet ‘slechts haar werk’. 

Daar behoort het stellen van vragen bij die niet begrepen worden en waar een standaardopmerking op volgt: “U hoeft deze vragen niet te beantwoorden”. De papieren met zijn adres komen tevoorschijn en of de man begrepen heeft dat hij wordt aangeslagen voor zwartrijden, is maar zeer de vraag. De conducteur heeft haar werk gedaan en loopt door. De jonge man naast de asielzoeker schudt zijn hoofd: “Dit kan écht niet”. Om vervolgens zijn pinpas te trekken en te gebaren dat de asielzoeker zíjn pinpas moet pakken. “Ik ga jou nú 75€ overmaken,” zegt hij. “Ik kan dat beter missen dan jij.” 

Mijn moeder vertelt het verhaal met tranen in haar ogen. Ze schaamt zich dat ze niet heeft ingegrepen. “Die conducteur had ook  kunnen zeggen dat hij de volgende halte moest uitstappen om uit te  checken en weer in te checken. Ze had ook behulpzaam kunnen zijn. Alsof de NS  zoveel beter wordt van 75 euro.” 

Ze prijst de jongen. Het doet haar goed dat er zulke behulpzame mensen bestaan. En hij was niet ouder dan dertig, zegt ze erbij. “Alsof zo’n jongen zwemt in het geld, dat is toch enorm lief.” Hoe ouder, hoe  sentimenteler. Maar inderdaad: enorm lief. 

“En heb jij toen de helft van de boete aan die jongen betaald mama?”

Mijn moeder kijkt verschrikt op. Ook dát had ze kunnen doen ja.

Witte Mediapark-mensen moeten dood dood dood

Geen idee wat ik erger vind: Publieke Omroep-baas Shula Rijxman die mensen aanneemt op kleur en geslacht/religie of gekleurde vrouwen die zich voorstaan op hun kleur en geslacht/religie. 

Vrouw zijn is geen verdienste.

Moslim zijn ook niet. 

En ondanks dat ik pro vrouwenquota ben - ik zit liever aan tafel omdat ik vrouw ben, dan dat ik geweerd word omdat ik vrouw ben (nou ja in mijn geval word ik vooral geweerd omdat ik Ebru Umar ben, gisteravond nog moest de organisatie haar rug recht houden) – jeukt álles als ik een interview met Naida (never-heard-of) Moussaid  lees.

Tof voor je dat een talkshow presteert Nadia, wat dat betreft heb je het verder geschopt dan dat ik het ooit zal schoppen. Ik ben ook nog steeds niet gebeld door Nieuwsuur terwijl ik toch perfect de autocue kan voorlezen, Engels én Duits spreek én vrouw ben! Maar jij weet ook waarom jij bij de Publieke Omroep mag werken: omdat je blijkbaar Shula’s Pet Project bent. Gefeliciteerd! Pet Project zijn betaalt ook de hypotheek. Althans, ik mag hopen dat je een hypotheek hebt en zo niet raad ik je aan om als de wiedeweerga er een af te sluiten. Rente staat laag en banken zijn dol op loonstrookjes. Minder dol op vrouwen en moslims maar een loonstrookje maakt veel goed.

En nee, ik heb geen enkele aflevering van De Nieuwe Maan gezien. Ik kijk niet naar programma’s die bedoeld zijn om moslims erbij te betrekken. Hun kant van het verhaal te vertellen of een ander beeld te laten zien van ze. Moslims wonen in Nederland, wat goed genoeg is voor Nederlanders, is goed genoeg voor moslims. 

Wat hier staat Nadia, is dat moslims geen special snowflakes zijn die eigen programma’s nodig hebben. Of eigen presentatrices. Moslims zijn volwassenen die als volwassenen behandeld moeten worden. Zoals vrouwen ook als volwassene behandeld dienen te worden maar om in NPO jargon te blijven: als mannen en niet als dingetjes die gepromoot of door de strot geduwd dienen te worden. Dan krijg je gevallen als Shula Rijxman, die Queen Bee zijn en Pet Projects zoeken.  

Waarom hebben ze jou eigenlijk niet gevraagd om RTL Late Night te presenteren?

Dames en heren, als het aan een aantal betrokkenen bij deze avond had gelegen, had ik hier niet voor jullie gestaan.

Ik was niet welkom.

Want tja, ik ben ik. 

Te controversieel.

Te ‘gatver’.
Te weetikveelwat.

Iemand die je blijkbaar fysiek moet weren omdat het verbaal niet lukt.  

Kunt u het zich voorstellen, dat je een columnist het spreken onmogelijk wilt maken?

Het gebeurt wereldwijd, in landen die we aanduiden als bananenrepublieken. In landen die over de grens met Griekenland beginnen en het veto op vrij spreken spreidt zich uit over de rest van het Midden-Oosten. In vrijwel elke dictatuur, islamitische heilstaten voorop wordt het spreken onmogelijk gemaakt, maar hier? In Nederland?

Het schijnt emancipatie te heten, uitspreken dat je mensen niet wilt horen.

Uitspreken dat mensen niet gehoord mogen worden.

Het wordt veelal geëist door mensen die de mond vol hebben over emancipatie en respect, maar van wie de eigen tolerantiegrens diep onder het nulpunt ligt.

Ik heb schijt aan die mensen.

Ik woon in Nederland.

In een vrij Nederland.

En andermans vrijheid vind ik net zo belangrijk als mijn eigen vrijheid. Maar ik heb er een duidelijk grens bij: vrouwenonderdrukking, vrouwenmishandeling, vrouwenuitsluiting emancipatie noemen, goedpraten uit mom van een religie, is géén vrijheid. Mij mijn vrijheid misgunnen, is dat ook niet. 

Dames en heren, het is 8 maart 2018, internationale vrouwendag en we houden in Rotterdam een islamdebat. Als je dat 45 jaar geleden tegen de eerste gastarbeiders had gezegd, hadden ze naar hun voorhoofd gewezen. De islam? Onderwerp van debat? Doe ff normaal zeg. De islam is iets van thuis. Iets wat ze achtergelaten hebben. Iets uit de oudheid, iets wat achterhaald is. De islam is privé. Niet westers. Waarom zouden ze het überhaupt over de islam hebben? Laat staan in de toekomst?!

En toch overheerst de islam inmiddels in elke verkiezingsstrijd, beheerst het elk debat en zorgt het voor maatschappelijke spanningen. Waar is het misgegaan? Sinds wanneer heet dit emancipatie te zijn? Hoe kun je hier als moslim trots op zijn – tenzij je erop uit bent de samenleving willens en weten te ontregelen? Wat heeft dit land moslims misdaan wat in het land van herkomst van hun grootouders beter zou zijn geweest?

Maar eigenlijk moet je die vraag omdraaien: hoe kan dit land haar oorspronkelijke bevolking zo enorm in de steek laten, door de maatschappij te laten ontregelen door een handjevol criminelen en actievoerders, die zich verschuilen achter en verzamelen onder die ene noemer: islam? Hoe kan dit land al haar principes te grabbel gooien: gelijkheid van vrouwen, vrijheid van meningsuiting, vrijheid om te zijn wie je bent, omdat achterlijke aanhangers van een godsdienst – of was het een achterlijke godsdienst – dat eisen?

Hoe kan het dat onze politici niet aan onze kant van vrijheid staan, maar aan de kant van dictatuur? Hoe kan dat in Rotterdam SP PvdA en Groenlinks samengaan met een partij, die onze vrijheden, onze waarden en onze normen met de voeten treedt? Hoe kan het dat om deze avond te organiseren vier man beveiliging is ingehuurd? 

Ik heb hier geen antwoord op. Mijn grootste vijand echter wel: “Democratie is als een trein. We stappen uit wanneer we aankomen op het station dat wij wensen.”

Het station waar we nu zijn aangekomen, het perron waarop ik nu sta, is het perron van het islamdebat. Een perron dat nooit aangelegd had moeten worden, een perron waarop ik nooit had willen staan maar een perron waarvan ik regelmatig aan den lijve ondervind dat ik er niet welkom ben. Als het nou alleen om mij zou gaan, zou ik nog mijn schouders erover kunnen ophalen. Maar helaas. Dankzij onze politici die moslims behandelden als special snowflakes met hun eigen special rights die voorrang hebben boven álles wat normaal is in Nederland, zijn we als Nederland onderweg naar een station waar ik en met mij vele vrouwen niet eens mogen uitstappen.

Het is vandaag 8 maart 2018. Internationale vrouwendag. 

Ik woon in een land waarin een vrouw, een op papier islamitische vrouw die niet in Nederland geboren is, voorzitter van de tweede kamer is geworden. Gekozen voorzitter. Zeik niet zo over discriminatie. Ik woon in een land waarin een man, een islamitische man, burgemeester van de allermooiste rotstad van dit land is geworden. Benoemd maar desalniettemin omarmd. Zeik niet zo over discriminatie. Ik woon in een land waarin vrijheden gelden voor nieuwkomers die ondenkbaar zijn voor de nieuwkomers in hún landen van herkomst. Daar moeten vreemdelingen zich aanpassen aan hún normaal aan hún wetten. Zeik niet zo over discriminatie. Doe. Normaal.

Ojee. Ebru zwanger van een hoogbegaafde gay?

Geen dag in m’n leven heb ik kinderen gewild maar één ding beloofde ik mezelf: als ik op een ochtend wakker zou worden met een kinderwens, zou ik over negen maanden een kindje hebben. Dat ik op die ochtend geen man zou kunnen hebben, deed me weinig. Anders dan de meeste vrouwen heb ik nooit begrepen waarom mijn kinderwens ook die van een man zou moeten zijn. Of waarom ik mijn kinderwens zou moeten laten afhangen van de aanwezigheid van een man. Dat ik iets wil, wil niet zeggen dat ik een ander daarmee hoef op te zadelen.

En dus deed ik wat elke vrouw mét kinderwens en zonder partner zou moeten doen: een shortlist maken van potentiële vaders cq donoren. Er stonden drie mannen op. Geselecteerd op hun IQ en hun vermogen. Want drie dingen wist ik zeker: 1. ik wil geen anonieme donor maar eentje die bereid is om z’n kind te kennen (zorgen is niet aan de orde, mijn keuze mijn probleem maar wel leuk voor kind) 2. ik wil geen dom kind 3. ik wil dat als mijn kind in de VS wil studeren, dat dat kán.

En nee nu niet allemaal gillen dat als je het zo graag zelf wilt doen, je het ook maar zelf moet doen. Hoeveel van die ‘ongelukjes’ zijn ongelukjes? Het overkomt vooral de vermogende mannen – prima business model hoor, baren. Ware het niet dat het niet mijn business plan was maar áls, dan met open vizier. Shortlist dus.

Toen ik tijdens een diner hierover vertelde (‘elke vrouw heeft een back up plan’), waren twee van de drie shortlisters aanwezig. En naaiend nieuwsgierig: wie stonden er dan op de shortlist? Ik zweeg. Geen kinderwens, geen verknalde vriendschap. Uiteraard hadden deze twee shortlisters ook hun tekortkomingen: knettergek. Ooit normale mensen met een hoog IQ, geldingsdrang en ondernemerschap tegengekomen? Nou dan. De derde was er niet bij.

Mijn homovriend had de shortlist gehaald op basis van vier kwaliteiten: IQ, ondernemerschap, zorgzaamheid en de mededeling dat als ik ooit een kind zou willen, ik toch wel aan hem moest denken. Schatje toch.

Dus toen homovriend 2 – knettergek, extreem slim, geen geld, dus niet op de shortlist – app’te of de nummer twee van Forum voor Democratie in Amsterdam Yernaz Ramautarsing homo’s verafschuwde want ‘door homo’s wordt de samenleving dommer’, moest ik lachen. Er zit toch waarheid in zijn redenering, vroeg ik? Er zullen heus ook domme homo’s zijn, maar de homo’s die ik ken, zijn reteslim. Voegen toe aan de samenleving. En zullen hun dna niet nalaten. ‘Als juist de mensen die slim zijn zich niet voorplanten, lijkt me wel dat de samenleving daar dommer van wordt’. Homovriend 2 kon zich vinden in het antwoord. ‘Wij willen geen kinderen hé Eeb?’. Nee schatje. Wij willen geen kinderen.

Nu niet, nooit niet, en zeker over negen maanden niet. Na ons de zondvloed. Eerst vanavond de verjaardag van de shortlist homo-vriend vieren.
En Yernaz had ik een plek in de Amsterdamse gemeenteraad gegund.

Oebroe over de miljoenentransfer van Twan Hyves

Geen hond die kan uitleggen waarom het oplezen van een autocue door een NPO m/v een salaris van minimaal 180.000 euro rechtvaardigt, maar hey: kudo’s als je het binnenharkt. Zeker als je dat doet met een Limburgs accent. Wie zegt dat we discrimineren in Nederland? 

Toch ff de genderkaart: waarom niet Dionne Stax? Als je Humberto dan al zonodig moet vervangen, doe het dan goed. Afgezien van heerlijke genoegdoening over een affaire waar iedereen een mening over had maar niemand bij RTL over sprak, is algemeen bekend dat als het schip zinkt, je er net zo goed wél een vrouw op kunt zetten. En na alle commotie over Humberto's midlifesnoepje zou heel Nederland kijken. Want Dionne. Maar nee. Het moest natuurlijk de saaiste man van presenterend Nederland worden. De man die het levende bewijs is dat het vak van presentator wordt overschat. O nee sorry. Autocue oplezen is een vák.

In een week waarin de democratie is afgeschaft, de organen zijn geroofd, de gekkies van Denk herrie maken op de publieke tribune, Van Aartsen dweept met salafisten, rechters het opsporen van fraude discriminatie noemen, kinderfeestjes geen cowboys en indianenthema’s meer mogen hebben, in Amsterdam de criminele islamitische medemens in de ban wordt gedaan (nou ja, in ieder geval die ene hoofddoek), Rutte geen nieuwe Halbe kan vinden, het Rotterdams links islamitisch blok (SP, GL, PvdA, Nida) concludeert dat hoofddoekjes bij de politie moeten kunnen, de Armeense genocide wel erkend wordt door de Tweede Kamer maar niet door het Kabinet (hoezo sturen we die dan niet naar huis?), is er maar één conclusie mogelijk: dit land is stuk. 

Om vervolgens tot die andere conclusie te komen: maar het is wel mijn land. 

En je af te vragen: hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Stuk, en dan hebben we het niet eens over bejaarden die een luier om krijgen.

Of leraren die moeten staken voor een fatsoenlijk salaris. Politie die geen aangiftes meer opneemt of kinderen opspoort. Banken die ZZP’ers geen hypotheken geven ondanks de extreem lage rentestand. Justitie die  opsporing discriminatie noemt (nou ja dat wel). Gewoon: stuk.

We staan erbij en kijken ernaar. 

Lezen erover.

Twitteren erover.

Mopperen erover.

En morgen gezond weer op.

Repeat.

Wat anders kunnen we doen dan alle initiatieven die er zijn, van Oekraïne-referendum tot ThePostoffline, te steunen? Wat anders kunnen we doen dan van verkiezing tot verkiezing onze stem te laten horen? Hoe zal  het lukken, om degenen die dit land stuk maken, al jaren- en decennialang stuk maken, weg te sturen? Om de zelfvoldane smoelen te doen afdruipen? Dat de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen niet genoeg zal zijn, twijfel ik niet over. De speech van Rutte is al klaar: “Ik trek mij deze uitslag zeer aan en zal  er alles aan doen om met mijn kabinet het vertrouwen van de burgers te  herwinnen.” Dat is Ruttiaans voor: dikke middelvinger, doei. 

Gelukkig gaat Willem-Alexander skiën. Met het tijdelijke regeringsvliegtuig. Door ons betaald, nooit in gezeten. Het kan allemaal in een land dat stuk is.

Ebru over het tumultueuze Identiteitsdebat en de zaalhoolies van Farid Azarkan

Afgelopen maandag had ik tijdens het Identiteitsdebat in Rotterdam mijn allereerste close encounter met aanhangers van DENK. Noem me naïef, noem me übernaïef, maar ik had gedacht dat ook deze mensen, wonend, levend en opgeleid in Nederland, toch iets van de Nederlandse fatsoensnormen hadden meegekregen. Zeker in een setting die niet bedoeld was om te rellen: de mooiste zaal van Rotterdam in het Wereldmuseum. Er was geen politieke rel die uitgevochten diende te worden, er was geen politie of ME op de been – waarom ook? Er was immers alleen de intentie tot een debat. Over identiteit. In Rotterdam. 

Dat dat op voorhand bemoeilijkt werd omdat twee van de beoogde vrouwelijke panelleden bedreigd werden en wegens  familie-omstandigheden afzegden (zelf bedreigd worden is één ding, als je familie erbij wordt  gehaald, brengt dat extra verantwoordelijk met zich mee), had natuurlijk een voorbode moeten zijn. Alle respect voor het wegblijven van de vrouwen, maar dat ik maandag zou overleven had ik weinig twijfel over. Dat het tuig dat zich DENK aanhang noemt ook nog een andere manier van bedreigen heeft, was ik  vergeten. Op de eerste twee rijen had de fanclub van Farid Azarkan zich verzameld. Tot zover niets nieuws. Ware het niet dat deze lieden een missie hadden, anders dan een debat bijwonen. Hun held toejuichen, hun vijanden uitjoelen en waar mogelijk de avond ontregelen. Niet met fysiek maar verbaal geweld.

Als de een na de andere “prominent” z’n lidmaatschap opzegt, wordt het tijd om kleur te bekennen. Ik ben lid en ik blijf lid. Zoals ik ook GeenPeil lid ben - mag je dat nog zeggen?

Dat journalisten onpartijdig horen te zijn, is een utopie die op het mediapark niet wordt nageleefd dus waarom roomser dan de paus zijn? Sterker nog, toen ik in 2004 mijn VVD lidmaatschap skipte omdat Geert Wilders en Annet Nijs geen vrijheid van meningsuiting hadden maar die Afrikaanse economische hypochonder vluchteling (ex-PvdA nota bene) wél, haalde iedereen zijn schouders op. Als je een zwarte vrouw bent, mag alles in dit land – Sylvana is het levende bewijs ervan. De blanke man wordt de partij uitgezet, de blanke vrouw uit d’r ambt verderven. VVD: voor al uw dubbele maatstaven.

Nu ineens heet iedereen en zijn moeder - die tijdens de landelijke verkiezingen niet interessant was, want ach ja, Forum hé? Thierry hé? maar die op de FvD lijst gestaan hebben - ‘prominent’ lid te zijn. En dus interessant. Nu ineens duikt de landelijke media, op ‘prominenten’. Right,  prominenten die niet meer dan pagina- cq lijstvulling waren. De waarheid is hard. In hun utopie,  gevoed door Baudets overtuigingskracht zagen ze zichzelf opeens iets heldhaftigs  doen, het land redden of zo. Hoe triest is die overtuiging? Eerder droomden ze van redelijk pijn- en moeiteloos 80k plus op jaarbasis op te  strijken. Het is pure zakkenvullerij, plucheplakkerij die gerekt moet worden tot in de  eeuwigheid – Marleen Barth dacht er zelfs tot op Malediven mee weg te komen. Dát is politiek.

Dus who the fuck cares wat mensen met een mislukte carriere te janken hebben over Forum voor Democratie en Thierry Baudet? Waar zijn Frits Wester en co als je ze nodig hebt? Normaliter zijn ze nooit te beroerd om Ybeltje Berckelmoes en SP-meisje hoe-heet-ze-ook-alweer, die leuke, af  te serveren als ‘rancuneus’ en ‘gefaald’, en dus hun zendtijd niet waard. Maar als het om FvD-prominenten gaat, is het smullen. Dan is geen zendtijd te veel, geen artikel te weinig - nee, we linken niet naar die shit. 

De waarheid is dat te veel kapiteins op een schip gewoon te veel zijn. Oók als het de renaissancevloot betreft. De waarheid is dat bij een nieuwe beweging tegenspraak prima is, maar je zin doordrijven niet aan de orde. ‘Prominenten’ zijn net jankende kinderen, de gang is een prima plek om hun ego af te koelen. Dat het ego van Baudet op een dag ook afgekoeld zal moeten worden, zal niemand verbazen – en hem al helemaal niet. Zoals alle slimme mensen weet hij precies wat hij niet weet en duldt hij als geen ander de expertise en ervaring van anderen. Het enige wat je hem kunt verwijten is haast en geldingsdrang. Dat in die haast nogal ‘ns wat ego's vertrappeld worden, spreekt voor zich. Maar dat in de farce die politiek heet, Baudets ego als laatste zal sneuvelen, is een  feit. En zij die door MainStreamMedia als ‘prominent’ bestempeld worden, verdienen niets anders dan een royement. Ze behoren tot een ras waarvan het IQ en anders zeker het EQ  teveel vragen oproept. Je zou bijna denken dat ze tot het ras der journalisten behoren.

Lang over nagedacht en toch opgeschreven: waar zijn de honden als je ze nodig hebt? Natuurlijk hebben we hier vrijheid om te demonstreren en hoe gul Rotterdam daar mee is, is vandaag andermaal getoond. Geen vergunning, wel Turken. 2016 revisited zeg maar. Gaaf land hé, Nederland?

Het wachten is op de beelden waarop een jankturk zegt dat ie ‘alleen maar geslagen en geslagen en geslagen’ werd. Ja én? In Turkije was je allang in een kerker geëindigd voor wat je mogelijk dénkt, laat staan wat ze met je doen als je het uitspreekt ook.

Gelukkig kun je in Nederland als Turk op elk willekeurig moment op elke willekeurige plek in het Turks je liefde voor Erdogan betuigen. Je zou natuurlijk ook op het vliegtuig kunnen stappen richting Erdoganistan en je ‘soldaat van Erdogan’ heil in zijn leger bij Afrin, Syrië kunnen opzoeken maar dat is zeker te veel moeite. Minder veilig ook.

\

Geen idee wie de grootste-hypocriet-van-de-week bokaal verdient, maar dat het een politicus is, is zeker. Waar de krant uitpakt met de grootste anonieme open deur van het jaar (“Er melden zich de grootste debielen aan voor de PVV-klasjes”, zegt een Kamerlid van de partij), blijft journalistiek Nederland stil als het gaat om die andere vege red-het-lijf oefening. Van de VVD mogen de lokale neefjes na de gemeenteraadsverkiezingen meespelen met de debieltjes van de PVV. Zelfs CDA’ers sluiten samenwerken met de partij van Wilders niet uit. 

Wat plakt dat pluche toch lekker hé? 

Zou jammer zijn als dat binnenkort afgelopen is.

Dankzij ons.
Die gekkies met stemrecht.

Dat vermaledijde stemrecht! Het zou verboden moeten worden!

Doorzichtiger kan een charme offensief niet zijn.

Minachtender ook niet.