Wie inspecteert de onderwijsinspectie?

Anderhalve maand geleden maakte hoogleraar onderwijsrecht Renée van Schoonhoven de inspectie van het onderwijs met de grond gelijk. Er is niet duidelijk hoe de inspectie scholen beoordeelt, de juridische basis onder herstelopdrachten rammelt en er is geen correlatie tussen het oordeel over een school en het aantal herstelopdrachten van dezelfde school (PDF).

Waar dit uitgebreide, goed onderbouwde academische schrijven schreeuwt om een gedegen en gedetailleerde inhoudelijke reactie, kreeg Renéetje alleen een kopje koffie aangeboden voor de moeite, dan gingen ze het haar wel eventjes haarfijn uitleggen. Alsof niet iedereen voor de opening van het academisch jaar een reactie nodig heeft. Alsof de WOB en de WOO niet bestaan.

Dit gebrek aan duidelijkheid eindigt in de rechtbank. Doordat vaag is hoe een oordeel tot stand komt, kan het islamitische Haga Lyceum weer langs de rechter. Een kansloze missie: een kwart van hun leerlingen in de bovenbouw blijft zitten, tweederde zakt en hun gemiddelde cijfer op het centrale examen is een vijf. Het weekend is een betere plek voor religieuze experimenten.

Die vaagheid zorgt bij andere scholenkoepels voor onzekerheid. Wat verwacht de inspectie? Wat er allemaal op papier moet worden aangetoond, wordt belangrijker dan de ontwikkeling van kinderen. De projectie van de werkelijkheid in leerling- en kwaliteitszorgsystemen heeft meer aandacht dan de ontwikkeling van kinderen. Beste inspectie: Alleen zelf meten is weten.

'Ja wij weten het ook niet meer'

Jongens, het is ook niet leuk, en al helemaal niet eerlijk. Boeken zijn: prachtig, jullie hebben je op jonge leeftijd erdoor laten betoveren, nu willen jullie niets liever dan die transformatieve ervaring doorgeven aan nieuwe generaties, hebben daar zelfs jullie levenswerk van gemaakt. Alleen: niemand wil ze lezen. Vol goede moed stellen jullie elk jaar honderdduizenden euro's beschikbaar zodat getalenteerde schrijvers boeken kunnen schrijven die tot jullie verbazing grotendeels ongelezen eindigen in van die koddige buitenboekenkastjes. Waarom blijft een mysterie, maar het past niet bij jullie om bij de pakken neer te gaan zitten. Deze zaak moet tot de bodem worden uitgezocht. Wat kan de sector doen? En zie daar: lijvige onderzoeksrapporten met aanbevelingen over vloggers en zo. Hartstikke leerzaam. Zo hadden jullie vol ingezet op diverse boeken, maar dat blijkt er dus helemaal niet toe te doen voor de doelgroep (prachtige debunk na de breek). 

Er moet toch een manier zijn om die krengen aan het lezen te krijgen?