Donderdag 31 augustus

*“Presque tous les hommes meurent de leurs remèdes, et non pas de leurs maladies.” *

Le malade imaginaire (Molière) 

Ik besloot toch maar weer eens naar de kliniek te gaan omdat de pijn in de voorhoofdsholte, in het gehemelte, in de keel, de nek en de hals al weken aanhield, en ik ging ik er vanzelfsprekend vanuit dat het kanker was. Na een uurtje googelen op de diverse symptomen, kwam ik tot de conclusie dat het in ieder geval een zeldzame soort tumor moest zijn en dat was dan weer mooi meegenomen. En nu ik het toch over zelfdiagnose heb: wie kent het educatieve spel Dokter Bibber nog? Tegenwoordig barst het trouwens van de operatiespelletjes op het internet en de leukste vond ik Monster Heart Surgery, een spoedcursus Hersenchirurgie voor 16-jarige Somaliërs en de online cursus Tandarts Worden In Een Dag. 

Na vijf maanden totale abstinentie was er ik per saldo dus niet op vooruit gegaan, qua geestelijke en lichamelijke gezondheid. Ik besloot met de moed der wanhoop te gaan wandelen. De tocht van mijn huis in de Ria Formosa naar de kliniek duurt ruim een uur als ik flink door tippel. Dwars door de zoutpannen en een bos vol pijnbomen, en langs de enorme camping van Olhão, die officieel Parque de Campismo e Caravanismo do Sindicato dos Bancários do Sul e Ilhas heet. Portugezen zijn dol op gezwollen taalgebruik.

Arturo op Grand Tour in Italië: *Bud Spencer heette in het echt Carlo Pedersoli. *

**Woensdag 24 mei **

Het blijft bizar dat een vlucht van Lampegat naar Bergamo goedkoper is dan de gemiddelde treinreis van anderhalf uur met de Nederlandse Spoorwegen. En aan boord bij Ryanair verkopen ze tenminste nog krasloten en iets wat voor koffie door moet gaan.  

In Bergamo neem ik de nachtbus naar Rome. Het busstation is luguber ‘s avonds, en doet mij denken aan de Amsterdamse Zeedijk in de gouden jaren. Uit alle hoeken en gaten duiken junkies op en veel perrons zijn bezet door nachtvlinders en paradijsvogels.

Ik had antropologie als bijvak op de Universiteit van Amsterdam, maar doe nu pas - 35 jaar later - veldwerk en bestudeer met academische ijver de diverse stammen die het station bevolken. 

De daklozen slapen her en der tussen geroofde winkelwagentjes en hun schaarse bezittingen. De junks zijn vooral Marokkanen, Tunesiërs en Algerijnen. Om de haverklap beginnen ze te krijsen en te ruziën als zieke eksters, vermoedelijk over uit de hand gelopen dopedeals. 

Zo is mijn studie Arabisch eindelijk ook weer eens handig, al spreken ze voornamelijk darja, straattakkietakkie. Drugs-Arabisch, zeg maar. 

Daarnaast zijn er diverse etniciteiten uit Afrika, die lekker aan het trommelen zijn rond een open vuur op een perron. Veelal uit koloniaal Italië (Somalië, Ethiopië, Eritrea)  - die zijn makkelijk herkenbaar - en dan veel grotere, stevigere en veel zwartere kerels die Engelstalig zijn en die ik niet kan plaatsen. 

De personen van kleur mijden de lichtgetinte naffers als de pest. 

Dan zijn er  nog de authentieke dronkelappen van Italiaanse snit, die rond en op het terras van de cafetaria rondhangen en die een bloedhekel aan junkies hebben. De alcoholist staat overal ter wereld iets hoger in de pikorde dan de narcomaan. 

De cafetaria van het busstation wordt gerund door een goedlachs jong Chinees echtpaar. Zij in hotpants achter de bar, hij achter de kassa. Welkom in de multiculturele parel Bergamo. 

Ik heb het te doen met de Italiaanse oudjes die hier bibberend van angst met hun koffers op de nachtbus staan te wachten tussen het schorriemorrie en het geteisem. 

In de drie uur dat ik zat te wachten bij de Chinees, heb ik één keer de politie gezien. De smerissen boezemen weinig ontzag in, met hun truttig-geile uniformpjes waarmee ze zo de leerbarkelder in kunnen trippelen om eens lekker te knuppelen of geknuppeld te worden. P.S. Voor de liefhebbers: de homo-erotische kunstenaar van dienst heet Tom of Finland.

Arthur van Amerongen — dagboeken

Donderdag 27 april

Drinking’s funny. When I look back on it, all of our important decisions have been figured out when we were drinking. Even when we talked about having to cut back on our drinking, we’d be sitting at the kitchen table or out at a picnic table with a six-pack or whiskey. When we made up our minds to move…we sat up a couple nights drinking while we weighed the pros and cons. 

Raymond Carver in Gazebo, uit de bundel What We Talk About When We Talk Love. 

Wraakfappen

Op de website van het Parool zie ik een foto van een feestende en straalbezopen oranje meute bij De Blaffende Vis in de Westerstraat in de Jordaan, en heel eventjes lijk ik een aanval van Fear of Missing Out te krijgen. Homo sum, humani nil a me alienum puto. Ik strooi graag met Latijnse wijsheden, die ik eerst zorgvuldig moet googelen, want ik ben geen gympik maar een MAVO-klantje. 

Straks meer over homo’s (voor de liefhebbers). 

Ik durf trouwens bijna niet naar die klassefoto van de MAVO Beukenlaan in Ede te kijken en weet meteen weer waarom ik niet naar reünies ga (ook al word ik nooit uitgenodigd). Mijn idee van een lekker wijf is sinds 1973 in ieder geval flink veranderd. De stukken van die tijd waren Elby van Straten, Ina Joosten, Marjolein Bakker en Shirley Warlich en dat is vijftig jaar later niet meer voor te stellen. Net zo cool en geil als de matjes van Feyenoord begin jaren ‘80. En hoe kijken al die gay-hipster-millennials en halfwijven van nu, met hun knotjes, pratende kutten en al die pathetische tattoos over tien jaar terug op hun bespottelijke uiterlijk? 

Zouden er zieke geesten zijn die wraakfappen op klassefoto’s van 50 jaar oud? 

Uiteraard waren de pin-ups van de MAVO Beukenlaan in Ede onbereikbaar, zelfs als ik op klassenavonden peperdure Spaanse vlieg in hun glaasje cola donderde, en ze geen natte voeg kregen maar hooguit moesten kotsen in de rododendrons. Uiteindelijk ben ik ontknaapt door de allerdikste meid van de school, die een klas hoger zat, zweette als een rund en een bolle toet vol acne en steenpuisten had.

Met afstand ons favoriete laat-patriarchale reliek

Duurt lang BROEK UIT waar blijft de bikinironde. Nee, laten we het niet vulgariseren, want Miss-verkiezingen hebben een speciale plaats in ons hart. Miss Oekraïne/Rusland, "FRANCE!", het onterecht uitblijven van de diskwalificatie van Miss Amerika na deze ramp, de enige Miss die we eigenlijk erkennen (Birta Abiba uit IJsland) en natuurlijk alle Miss Nederlanden. 

Maar goed, bovenstaand de 10 finalisten voor NL 2023. En hier onze shortlist:
1- Nazeli Kouki want irritant mooi en tandarts in spe.
2- Lotte Dirchs want zo'n androgene amazone die ons op elk uur mag verstieren.
3- Rikkie Valerie want i can fix her.

Ik ben gewoon een vreselijk saai mannetje zonder drank en drugs. Zelfs voor hobby’s ben ik te saai.

Donderdag 20 april

De belangrijkste conclusie na een maand geheelonthouding: ik ben gewoon een vreselijk saai mannetje zonder drank en drugs. Zelfs voor hobby’s ben ik te saai. Als kind spaarde ik tenminste nog voetbalplaatjes, sigarenbandjes, munten, speldjes en postzegels. De hamster in mij is dood, want ik verzamel helemaal niets meer. Ik vind verzamelaars sowieso een beetje sneu. Alsof je al die spulletjes mee kunt nemen naar de eeuwige jachtvelden. 

Dat ik niet hamster is trouwens niet helemaal waar, want ik heb een stuk of honderd koffiecapsules van L’OR (intensiteit 13, Barista) vier tubes scheercrème van het merk Palmolive, vier tubes Uriage crème  tegen seborrheic dermatitis (een soort schurft, met hele gore huidschilfers) en negentig rollen toiletpapier van het Portugese topmerk Renova (Deca, 4 vellen, subtiel geparfumeerd). De simpele reden is dat al deze spullen in de aanbieding waren, want ik ben bepaald geen prepper. 

Preppers zijn pas echt zielig. Mijn vriendin woonde lang aan de Spiegelplas in Nederhorst den Berg en op vrijdagmiddag vertrokken er uit de jachthaven altoos bootjes met volwassen kerels die als Rambo waren uitgedost, met camouflage-kleding, Navy Seals baseball caps, muskietengaas, fuiken, een tent en tot de tanden bewapend met survival-messen en hengels, alsof ze de Vietcong gingen uitroeien. In de Spiegelplas liggen eilandjes en daar bleven die stumperds dan tot zondagmiddag “overleven”, rukkend op pornoblaadjes, slap bakkie-bakkie-ouwehoeren met maten op andere eilandjes en maandag weer lekker jasjedasje naar het assurantiekantoor.

GeldBlog

In een speech voor de Bank of International Settlements (BIS), licht Knot een tipje van de sluier op wat de FSB (Financial Stability Board) doet en zal gaan doen om de financiële stabiliteit te waarborgen. Niet zo vreemd dat hij dit doet, want Klaas is naast centrale bank president ook de voorzitter van de FSB. Het mooie van deze speeches is dat ze gemaakt zijn voor de intimi en experts en dus niet zozeer voor de massa. Hierdoor kan de toehoorder een kijkje in de keuken krijgen en zodoende een idee vormen van wat er in 2023 allemaal op stapel staat.

Terecht begint Knot met de vaststelling dat het voorspellen van een crisis nagenoeg onmogelijk is en dat dit dan ook niet het doel van de FSB is; in plaats daarvan richt de FSB zich op het analyseren van zwakheden in het financiële systeem en hoe deze te fiksen dan wel te voorkomen. Ze doen dit gezamenlijk met centrale bankiers, beleidsmakers, en nationale en internationale regelgevers (SEC, AFM, BaFin, etc.).

Het is overigens wel interessant dat hij zijn verhaal begint met een scene met Johann Wolfgang von Goethe, de gebroeders von Humboldt, en Friedrich von Schiller. Dit Duitse viertal was overtuigd dat het gebruik van ratio de juiste was: “The four of them were the intellectual fab four of late 18th century Germany. They strongly believed in the powers of reason – as opposed to royal decrees or religious dogmas. They strongly believed that individuals were to be enlightened – through science, art, and literature. They strongly believed in "sapere aude" – in daring to know”. Het interessante is dus dat hij beroemde Duitsers aanhaalt en gebruik van ratio onderstreept. Was dit een wake-up call naar de Duitsers om weer terug te gaan naar de Duitse (monetaire & fiscale) leest? Of is het waarschuwing aan de Latijnse landen om zich bezig te houden met gedegen (monetair & fiscaal) beleid? Wie het weet, mag het zeggen.

Deel III Dagboeken Arthur van Amerongen deep-readen in Het StamCafé

Woensdag 18 januari.

“I never travel without my diary. One should always have something sensational to read in the train.” ― Oscar Wilde in The Importance of Being Earnest.

Eerst Malaga zien en dan sterven. Ivo heeft interessante dope voor mij gescoord.

"Het kan natuurlijk zijn dat je inderdaad kanker hebt maar is het niet gewoon maagzuur, Tuur? Daarom moet je dit slikken. Probaat middeltje.”

"Jaja, gewoon maagzuur, en waarom heb ik dan al maandenlang slijm in mijn keel, steken in de rechterborst en een brandend gehemelte en hoestbuien en stik ik bijkans in in mijn gerochel?”

“Luister, amigo, je hebt gisteren hier aan de keukentafel een hele fles Cuarenta y tres leeggezopen. Daaraan gingen een sol y sombra bij je ontbijt, een half krat bier en twee flessen Rioja vooraf. En je hebt drie pakjes Chesterfield weggepaft. 's Avonds een vent, 's morgens een vent. Kom, neem een carajillo of een herstelrummetje. Vamos curar la resaca. Je moet vanavond weer fris zijn voor El Pimpi Florida. Misschien komen we Jeroen Pauw wel tegen, die woont daar om de hoek.”

F5 F5 F5 F5 F5

Mensen zeggen wel eens dat die raamambtenaren der rijksoverheid op maandagochtend helemaal niks doen. Eerst kerst evalueren bij het koffie-apparaat, daarna de oudejaarsconferences doornemen, en vervolgens opsommen wat voor Poolse sierbommen ze er hebben doorgejaagd tijdens het afsteekverbod. MAAR NIETS IS MINDER WAAR!!!! Zojuist heeft een wakkere rijksdienaar de pagina aangemaakt waar dit jaar de wekelijkse ASIELINSTROOM ****te vinden is. We missen nog 2 weken van 2022, maar de nieuwe rijkspagina staat al klaar. Kwestie van prioriteiten! Mede namens Oom Jan de beste (woon)wensen voor 2023!

Binnenkort weer zomer!

Ja, niet vragen hoe wij hier nu weer aankomen. Zomaar gevonden op het wereldwijde webs; een vetcoole stream met alvast wat tuniekjes voor de zinderende zomer van 2023. Nog even en het is alweer januari, en gaat u MASSAAL zomerverkansie boeken, met het vliegtuig richting zon, zee en strand, dus dan kunt u maar beter iets fatsoenlijks aantrekken. Plezier!

Druk jaartje

Medvedev is een man van veel kwaliteiten: docent, adviseur, premier, president, nogmaals premier en nu ook de Russische Nostradamus. U hoeft zich niet langer druk te maken over wat 2023 u brengt, want Dmitry legt zijn "nederige" voorspellingen op tafel. Dat begint met een olieprijs van 150 dollar per vat en als wij Rusland waren zouden we daar ook op hopen, omdat de huidige, lage stand van 57 dollar per vat hun dure oorlog nauwelijks financiert. Daarna gaat het in zijn glazen bol snel bergafwaarts met de westerse wereld: de EU stort in na de heraansluiting van Groot-Brittannië, Duitsland vormt met enkele oosterburen 'The Fourth Reich', Frankrijk start een oorlog met dat rijk en Polen wordt in stukken gesneden en verdeeld. Aan de andere kant van de wereld start in de VS een burgeroorlog, scheiden Californië en Texas zich af van het verenigde deel, waarvan de laatste zich samenvoegt met Mexico en wordt Elon Musk de winnaar van presidentsverkiezingen in verschillende staten. En dan hebben we het nog niet gehad over de financiele markten die zich volledig verplaatsen naar Azië en het IMF en de Wereldbank die instorten. En dat allemaal in één jaar. Klinkt als een volle agenda, maar sinds 2020 durven we helemaal niets meer uit te sluiten. Wel benieuwd of hij met zijn voorspellende gaven ook voorzag dat zijn Russen deze winter in schuttersputjes zelf de pin uit hun genadegranaat trekken (NSFW) en zoveel Russische zakenmannen afgelopen jaar ongelukkig zouden struikelen. Oké, dat laatste wist hij mogelijk wel op voorhand. In ieder geval zin in 2023 nu.