In Monaco

Kijk aan, nu weten we eindelijk wat voetballers precies bedoelen als ze zeveren over de conditie op peil houden. Memphis Depay was afgelopen zomer clubloos, een periode die hij benutte om heel hard te trainen helemaal starnakel te worden. Op zich niets mis mee - zouden wij in zijn positie hoogstwaarschijnlijk ook doen - maar het loont wel de moeite om niet met je dronken harses achter het stuur te stappen. Monsieur was naar twee nachtclubs geweest, ergens in Monaco, en werd 's ochtend om 05:38 laddertjezat van de weg gehaald. Een promillage van 2,32 (en dus niet, zoals het AD en wat andere media denken, 1,01), waarmee je volgens de Monegaskische justitie dicht tegen een delirium aanzit. Het maximale promillage is in Monaco net als bij ons 0,5.

Memphis kwam zoals dat gaat niet opdagen bij de rechtszaak.

Hee cancel culture bestaat toch!

Ach bitterzoete ironie. "Room for Discussion is een discussieplatform van de Universiteit van Amsterdam. Hierbij interviewen twee studenten van uiteenlopende studierichtingen meestal een uur lang bekende academici, politici, economen en andere gasten over maatschappelijk relevante thema's." Uitstekende plek voor een discussieplatform natuurlijk, een universiteit, ware het niet dat een zekere mate van censuur aan de UvA al jaren gemeengoed is - eerder schoot het halve medewerkersbestand nog tegen het plafond omdat dhr Jordan Peterson er te gast was (en dat was niet eens de semi-krankzinnige Peterson van 2025, maar de bedaarde uitgave van 2018), en wat te denken van Kajsa Ollongren. Afijn, vandaag was minister Ruben Brekelmans aan de beurt en wat blijkt, er is helemaal geen room for discussion. De VVD'er werd 'vroegtijdig van het podium geëscorteerd uit veiligheidsoverwegingen'. Want: Palestina. Beelden van het schandalige gedrag van activisten hieronder en boven, met natuurlijk een glansrol voor krankzinnig Amsterdams gemeenteraadslid Jayzie Veldhuyzen.

Het is een godverdomde gotspe, een schande, maar tegelijkertijd zal het niemand werkelijk verbazen allemaal.

Uitdagingen

Ja we zijn jaren bezig geweest met angstculturen dus logisch dat we nu het op de werkvloertjes eindelijk veilig is doorpakken ook. Want wat als je weliswaar niet wordt uitgescholden of aangerand, maar wel verkeerd wordt begrepen. Dat is helemaal niet leuk en we moeten er niet lichtzinnig over doen. Gelukkig zijn er bedrijven waar ze zich op de frontlinie van dit gevecht bevinden, en elk team bijvoorbeeld een projectleider in dienst heeft om miscommunicatie tegen te gaan. Welja, een projectleider in dienst om miscommunicatie tegen te gaan. Schitterende tip die het vooral op de communicatie-afdelingen van ministeries en gemeentes uitstekend zal doen. Overigens, en dat vinden we echt ziek, krijgt van NRC doodleuk de buitenlander de schuld van alle miscommunicatie. Die arme Lotfi El Hamidi is nog geen drie dagen weg en de xenofobie klotst al tegen de plinten. Echt misselijk, maar misschien is het ironische xenofobie en hebben wij het gewoon verkeerd begrepen.

Mensen erváren een onderwijscrisis

Schitterende advertorial in het AD vandaag, bijna niet meer van echt te onderscheiden. Het Gooi krijgt een gloednieuwe privéschool en daar moeten we natuurlijk allemaal kennisgeving van nemen. "Het HIP-onderwijs doet op de website aan als de standaard particuliere school voor Anne-Fleur of Roderick", maar is eigenlijk veel meer. Er is namelijk volop ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, doordat ze kind mogen en kunnen zijn, dit in tegenstelling tot scholen met iets grotere klassen, waar persoonlijke ontwikkeling taboe is en iedereen die identificeert als kind bij binnenkomst door de conciërge wordt getaserd. Nee, dan het HIP-onderwijs, daar is het doel om elke leerling sociaal, emotioneel of didactisch uit te dagen, in tegenstelling tot reguliere scholen, waar kinderen zodra ze sociaal, emotioneel of didactisch uitgedaagd worden meteen geschorst worden en als straf het artikel over HIP-onderwijs in het AD 474 keer over moeten schrijven met de hand. Nou wat hebben we verder nog. Kinderen die hoogbegaafd zijn of specifieke behoeftes hebben. Op bijvoorbeeld het montessori onderwijs eindigen met name kinderen met specifieke behoeftes vaak onder de guillotine, maar hier doen ze er helemaal niet moeilijk over. Het HIP-onderwijs is zo ontzettend leuk dat die schatten van mensen het ontzettend raar vinden dat moedertje staat nog geen manier heeft gevonden om het ook mogelijk te maken voor totale mislukkingen die geen 24.500 euro per jaar kunnen ophoesten. "Ik zou er echt voor willen pleiten dat er meer openheid komt over succesvolle onderwijssystemen zoals dat van ons. Dat de overheid gaat nadenken: ‘Hoe kunnen we dat betaalbaar financieren of subsidiëren?’ Maar daarvoor is er nog een lange weg te gaan."

Een podcast over het persoonlijke, het politieke, het professionele, het pietluttige, het potsierlijke en het polemische

Komt een linkse filosoof bij GeenStijl. En wat er toen gebeurde, geloof je nooit: best een goed gesprek. Marian Donner is publicist en schrijver, onder andere van het Zelfverwoestingsboek, een verrukkelijk antwoord op alle troep die onder de noemer zelfhulp wordt uitgegeven. Ze werkte bij de PvdA, zonder er ooit op te stemmen, en vond het er verschrikkelijk. Daarna werd ze telefoniste bij een callcenter, een baan die ze 12 jaar deed. Donner viert tekortkomingen, vaart op haar eigen kompas en voert gesprekken, ditmaal dus met ons.

Ja hallo waar moeten wij het dan over hebben economie heb je enig idee hoe ingewikkeld dat is

Je moet stoppen op je hoogtepunt, en in zekere zin was het idee om in 2025 yoga en homeopathie te dekoloniseren precies dat. What a wild ride it has been, echt schitterend. Dat gehannes met die voornaamwoorden. Studenten met een debiel kapsel die worden gepest met hun debiele kapsel maar niet omdat het een debiel kapsel is maar om culturele toe-eigening. Mensen die menstrueren. Arzu Aslan. De Divibokaal bij de NOS. De bi+gemeenschap. Emotional support peacock. Bidden in de Efteling. Transfobie in de Efteling. De tranen van Tim den Besten. De diversiteitsafdeling van de UvA. Een godvergeten privilege wandeling. Racistische en seksistische speelkaarten. Zwart met een hoofdletter. Gekwetste mummies. Genderneutrale urinoirs. Domme opiniestukken over films. De Nootmuskaatstraat. Wiskunde dekoloniseren. Wierd Duk zover krijgen zijn volledige oeuvre eraan te wijden. OneWorld Magazine. De spectaculaire ondergang van de Amsterdamse discotheek De School. Stilte is geweld. Woorden zijn geweld. Blikken zijn geweld. Eigenlijk alles is geweld, behalve geweld. Mensen met een baarmoeder. Mensen met M. Kleurtjes tellen (I). Kleurtjes tellen (II). Kleurtjes tellen (III). Kleurtjes tellen (IIII).

Dat is dus allemaal verleden tijd, als we NRC mogen geloven, want na Amerika is woke nu ook haar grip op de universiteit aan het verliezen. Verschrikkelijk nieuws voor Joost Eerdmans, wiens plan voor een Nationaal Coördinator Wokebestrijding nu de prullenbak in kan en wie de kans wordt ontnomen het leger af te sturen op de Faculteit der Geesteswetenschappen van de UvA. 

Next up: conservatieve religekkies (m/c) en Sterke Leider-fetisjisme. Jottem.

Hij is terug

Wij voelen niet vaak de aanvechting om iemand in plakjes te snijden, maar wel soms. Bijvoorbeeld als we bij een concert zijn en iemand er de hele tijd doorheen blijft praten, of als we bij het voetbal zijn en iemand maar blijft zaniken of we gaan zitten, of Rutger Bregman. Op zulke momenten is een slachtpartij weliswaar gerechtvaardigd, maar we zijn netjes opgevoed door onze vaders en moeders, dus we proberen ons in te houden.

Dat brengt ons bij Dexter, de in 2006 begonnen tv-serie over een seriemoordenaar. Hoofdpersoon is Dexter Morgan, die ooit als baby onder het bloed wordt gevonden naast zijn vermoorde moeder. De agent die als eerste aanwezig is adopteert hem later, en ontdekt dat kleine Dexter gedurende zijn jeugd een merkwaardige obsessie voor bloed en moord ontwikkelt. Hij leert hem een soort erecode aan: je mag wel moorden, maar alleen mensen die het verdiend hebben. Eenmaal volwassen gaat Dexter zelf ook bij de recherche werken, als Chef Bloedspetter. Moordenaars die zijn collega's (dreigen te) ontglippen, snijdt hij in stukjes en kiepert hij vervolgens in de oceaan.

Het is misschien geen geniale serie, maar wel een geniaal hoofdpersonage (en een geniaal liedje). Gaandeweg ontwikkel je als kijker razende sympathie voor deze bloeddorstige seriemoordenaar, niet in de laatste plaats door de briljante innerlijke monologen van Dexter, gevangen in sublieme voice-overs. Afijn, de laatste twee seizoen van de reguliere serie waren fascinerend slecht, Dexter: New Blood zorgde voor eerherstel, en nu is er Dexter: Original Sin, vandaag verschenen op Sky Showtime. Daarin volgen we onze favoriete gevaarlijke gek in zijn jeugd. Hoofdrol ditmaal niet voor Michael C. Hall, maar voor Patrick Gibson, hoewel Hall nog wel de vertrouwde voice-overs doet. Goed spul; kijktip.

Voetbal is: oorlog

Als dat maar goed gaat. Hordes Social Justice Warriors en bezorgde burgers verzamelen zich momenteel op de Dam. Ploertendoders, boksbeugels. Jazie Veldhuyzen kan ieder moment live gaan op Instagram. Er gaan screenshots van Telegramgroepen rond waarin boze Koerden en Armenen oproepen op scootertjes door de binnenstad te crossen en zoveel mogelijk Turken de touwtyfus te slaan. Sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel weet je wel, zo gaan die dingen. 

Nee maar even serieus. Galatasaray op bezoek bij Ajax, dat wordt sowieso gedoe op de tribune (al bleef het tegen het iets bravere Besiktas opvallend rustig). Hakim Ziyech is er niet bij (want transfer want geld), Dries "Kampioensoverwinning" Mertens wel. En nog wat andere spelers die bij RFS Riga direct in de basis zouden staan, dus gerede kans dat de Amsterdammers overlopen worden.

Hup Ajax!

We zijn zó ontzettend terug

Kijk, je kunt ontzettend boos op ons worden omdat we een volk zijn dat tikkies stuurt na twee zwarte koffie en één gedeelde tosti, maar dit is dus waar we het allemaal voor doen. Geld op de bank. Heel veel geld op de bank. Lekker gewerkt, calvinisten. Eind 2024 hadden we 600,5 miljard op de bank staan, 24 miljard meer dan een jaar eerder, aldus De Nederlandsche Bank (en die zullen het wel weten, red).

Strafeis

Fouad Lakhlili, die trouwens een ontzettend sierlijk snorretje heeft, het mag gezegd, gaat normaal gesproken decennia de bak in en krijgt lekker tbs met dwangverpleging. Geen levenslang dus, mogelijk omdat hij weliswaar drie mensen (39-jarige buurvrouw en diens 14-jarige dochter, 43-jarige docent) doodschoot, maar tegelijkertijd met zijn inzet een bloedbad wist te voorkomen. 

Fouad zelf is er allemaal niet bijster van onder de indruk, zo blijkt.