Geenstijl

Het huidige stikstofbeleid is onbetaalbaar, juridisch onuitvoerbaar en bereikt het gewenste resultaat niet

Frans Timmermans gaf Caroline van der Plas de opdracht om aan te tonen dat het ook anders kan. Een opdracht waarin onze kabinetten, 26 andere lidstaten en de Europese Commissie reeds 31 jaar falen. 81% van de Europese natuurgebieden verkeerd in een slechte toestand, de dromen van de Habitatrichtlijn (1992) komen nergens uit. Eurocraten borrelen vrolijk verder, alleen wij zitten op slot.

Het is vreemd dat gasloze woningen geen uitzondering hebben, maar tijdelijke containers wel. Een gasloze woning stoot geen stikstof uit (behalve tijdens de bouw), de noodwoningen stoten stikstof uit tijdens de bouw en een veelvoud tijdens gebruik. Deze superstrenge interpretatie van stikstofwensen veroorzaakt meer milieuschade dan het voorkomt. Er mag niets, ook niet een stap voorwaarts.

Het huidige stikstofplan van het kabinet is zwaar ontoereikend. Dan mag je in 2030 (regeerakkoord) of 2035 (huidige wet), nog steeds in 96% van Nederland niet bouwen (PDF). Zelfs als je dat plan niet voor 100%, maar 200% uitvoert, blijven de meeste provincies nog volledig op slot. Er zijn doelen gesteld, die zelfs bij complete afwezigheid van mensen of vee in Nederland, onhaalbaar blijken.

Dat Frans Timmermans niet zorgt dat een nieuwe stal in Duitsland, 200 meter van de grens, ook in Nederland vergunningen nodig heeft, zorgt ervoor dat wij op slot blijven, dankzij uitstoot waarover wij geen zeggenschap over of invloed op hebben. Wij blijven machteloos en dakloos. Buitenlandse depositie is voor ons al fataal, Europese regie op grensoverschrijdende milieuvervuiling ontbreekt.

De meeste natuurgebieden gaan op tilt, dankzij louter buitenlandse uitstoot. Al breng je onze hele veestapel naar de slacht, dan wij mogen nog niet bouwen. Andere natuurgebieden eisen bemesting, er is een mesttekort, behalve in Nederland. Volgens onze Nederlandse regels mogen wij pas verder leven met land-, wegen- en woningbouw, als we in alle natuur onze stikstofdoelen halen.

Noord-Brabant wil per 2024 van het stikstofslot af, door snel en volledig in te grijpen. Helaas missen ze de juiste informatie vanuit het rijk, juridische instrumentarium en voldoende wetenschappelijk bewijs om te kunnen onteigenen of afdwingen. Overheden moeten bij een rechtszaak een causaal verband aantonen tussen boer en natuur, dat kan het stikstofmodel niet. Dit is niet uitvoerbaar.

De provincie Overijssel diende een stikstofplan in met een prijskaartje van vijf miljard. Er zijn nog elf andere provincies, waar sommige een stuk meer stikstofellende hebben, dus de begroting van 25 miljard is nog zieliger dan het stikstofplan zelf. De bedragen die het kabinet meldde, zijn een fractie van de uiteindelijke rekening. Een gebruikelijke politieke leugen, want anders stemt niemand in (PDF).

Deze kostbare onteigeningen zijn extra onlogisch voor iedereen die begrijpt hoe je met technische maatregelen winstgevend 80% stikstofuitstoot kunt reduceren, terwijl je biologische kunstmest produceert. Het is gestoord dat een boer biologische mest niet altijd mag uitrijden, terwijl hij daarna met dure fossiele kunstmest met dezelfde ammoniak en dezelfde stikstof WEL mag uitrijden.

Terwijl nu de Nederlandse toekomst en woningbouw gegijzeld wordt om een niet werkend stikstofplan erdoorheen te drukken, zitten vergelijkbare crisissen met droogte, grondwaterstanden en waterkwaliteit al in de pijplijn om nog een paar keer Nederland op slot te zetten. We gaan van lockdown naar lockdown in de land-, tuin-, woning- en wegenbouw. Dit is niet te betalen of dragen.

Na het stikstofslot, komt het waterslot. Er zijn zat natuurgebieden die niet alleen een uitdaging met stikstof hebben, maar ook met waterkwaliteit of droogte. Volgens het RIVM missen we per 2030 zo'n 100 miljoen kuub water per jaar en moet er snel actie worden ondernomen. Door de Rijn stroomt twee duizend kubieke meter per seconde. Dit tekort stroomt elke veertien uur Nederland in. 

Als je in een regenachtige rivierdelta aan zee een watertekort ontwikkeld, dan is dat verregaande incompetentie, waar een paar Nomaden midden in de woestijn van in hun broek pissen van het lachen. We verzuipen letterlijk in water uit zee, uit rivieren of door extreme neerslag. Er komt zat water uit Duitsland, we missen alleen Europese afspraken dat het voor ons nog te zuiveren valt. 

Dit soort dossiers sudderen al decennia en zoals het er nu voorstaat, blijft dat nog jaren zo. We missen nu een miljoen woningen, met de huidige bevolkingsgroei door immigratie loopt dat tekort steeds verder op. Dat escaleert tot ondankbare nieuwkomers in hongerstaking en een bestaande bevolking die gezinsvorming uitstelt. Woningnood is een veenbrand die onze samenleving ontwricht.

Binnen de laatste versie van de Rutte Doctrine vergaderen we niet meer over zulke controversiële onderwerpen. Til het gewoon over de verkiezingen heen, de doofpot in. Dan ontstaan er geen sms’jes, beleidsdocumenten of notulen die later met Kamerleden, journalisten of andere plebs gedeeld moeten worden. Wat nooit heeft bestaan, valt niet onder de WOB, de WOO of artikel 68. 

Wij kunnen pas weer bouwen na een politieke cultuurverandering.