Geenstijl

Een broodnodige queeste naar vaderlandslievend Europa [dossier]
Tekst: Arthur van Amerongen. Portretten: Teun Voeten

Gerolf Annemans (1958) was journalist en advocaat, 27 jaar fractievoorzitter in de Belgische Kamer en inmiddels Europees Parlementslid voor het Vlaams Belang en gemeenteraadslid in Antwerpen. Annemans is voorzitter van de Europese partij Identiteit en Democratie en strijdt op Europees niveau voor een Europa van soevereine staten, een Europa van vrijheid, nationale eigenheid en identiteit. Hij schreef onder andere De Ontvoering van Europa*. *

Annemans: ik voorzie uitstel van de Green Deal, tot de Franse en de Duitse auto-industrie technisch een uitweg heeft, en ook een verdienmodel. Dat is er momenteel niet. Ook Carlos Tavares, de grote baas van Stellantis (Abarth, Alfa Romeo, Chrysler, Citroën, Dodge, DS, Fiat, Fiat Professional, Jeep, Lancia, Maserati, Mopar, Opel, Peugeot, Ram, en Vauxhall) trok enkele maanden geleden al aan de bel. Van hem was de uitspraak dat elektrische auto’s een technologie zijn “ die gekozen is door politici, niet door de industrie.”

De autoindustrie zegt dat ze de Green Deal niet meer kunnen volgen en de lidstaten weten dat ze het individueel vervoer van hun kiezers gaan aantasten als ze doorgaan met deze quasi-religieuze onzin. Frans Timmermans gaat nog door op het elan dat hij onder Juncker had : dat van Dauphin, van kroonprins. Hij dacht zelf dat het zou lukken, zichzelf badend en wentelend in het applaus in Straatsburg, na het etaleren van zijn talenkennis in een toespraak. Het fanatiekste applaus tijdens zijn speeches kwam van de Groenen, dus daar ging hij op af. Hij geloofde op den duur zelf in de verheerlijking die hij zelf had opgezet. Zijn ijdelheid wordt enkel afgeremd door zijn verschijning, die zijn wereldbeeld van energie en gezondheid saboteert. 

Timmermans dacht onder Juncker echt dat hij kroonprins van het Europese niveau was en dat niets hem kon tegenhouden. Tot hij inzag dat hij opzij was geschoven door Frankrijk en Duitsland, als mogelijke voorzitter van de Europese Commissie. Frans bompt nu met volle gewicht tegen de werkelijkheid aan. Maar de werkelijkheid trekt zich niets aan van de Dauphin. Ook de Nederlandse kiezers geloofden in de de propaganda van de MSM. Ze dachten dat Spitzenkandidat democratisch gekozen zou worden, maar in de praktijk komt die altijd uit de EPP.  De sluwe Macron wilde Spitzenkandidat Manfred Weber echter helemaal niet omdat hij daar geen vat op had, en omdat die geen Frans spreekt. Dat is altijd de banale reden. De commissarissen zijn sinds Barroso de Portugees altijd Franssprekenden, of beheersen het Frans. Macron had een geniaal plan. Mevrouw Von der Leyen spreekt Frans, Macron ging naar Merkel en zei: ik wil die Weber niet maar wel een Duitser. Merkel was allang blij dat ze van Von der Leyen af was. Van der Leyen wist van toeten nog blazen toen ze binnenkwam, maar kende binnen 3 weken alle items. Ze was een poppetje dat meteen mee op de muziek begon te dansen: groener dan groen, linkser dan links, ze wilde meer immigratie, open grenzen, de eurozone tot elke prijs overeind houden, staatsschulden opkopen etc. Oekraïne en covid kwamen daarbij, haar SMS-gate met de baas van Pfizer.

Niemand had de komst van Von der Leyen verwacht. Timmermans was de nummer 2 van Juncker, de tassendrager. Maar Timmermans onderschatte de problematiek van staatsschulden opkopen, de rol van de ECB. Niet voor niets werd een Fransoos de baas van de ECB: Christine Lagarde. Dat was voor Macron belangrijk, de staatsschuld van Frankrijk. De Fransen kregen hun staatsschuld verkocht door de stichting van een eurozone, die gestabiliseerd werd door het opkopen van de staatsschuld. 

Daar krijgen we nu de rekening voor gepresenteerd met een torenhoge inflatie, waarvan men zegt: dit zagen we niet aankomen. Dat riep zelfs Lagarde, dat ze deze inflatie niet zag aankomen, terwijl de geldpersen al meer dan 10 jaar helikoptergeld aan het drukken zijn. Als je teveel geld drukt gaat er inflatie losbarsten, dat is een economische wetmatigheid. Er werd met geld gestrooid om de eurozone overeind te houden. Het europroject is niet begonnen als een project van het volk. Financiële en economische elites hebben de voordelen genoten, net als grote groepen en de internationale handel. Aan de bevolking heeft men het project verkocht door wat psychologische peptalk: “Wat gemakkelijk dat we nu naar benidorm kunnen zonder nog geld te moeten wisselen.” Van een echt debat over de voor- en nadelen van de eenheidsmunt is nooit sprake geweest. We moeten naar een opsplitsing van de eurozone in een noordelijke euro, de neuro, en een zuidelijke: de zeuro. Tot het verdrag van Maastricht ging het goed, was de Eu een vrijhandelszone, met economische uitwisseling en alle voordelen van in- en uitvoer. Vanaf Maastricht is het fout gegaan. De EU werd van een coöperatieve handelsunie een eenheidsstaat. 

Een typisch voorbeeld van de vele ietwat fanatieke maniakken van de eenheidsstaat is bijvoorbeeld  iemand zoals jullie Sophie in ‘t Veld. Inmiddels is een beetje zoals jullie Timmermans. Op de terugweg. In de vorige zittijd was ze nummer twee bij Alde (inmiddels Renew), naast de schreeuwende Verhofstadt die fractievoorzitter was en ze liep dus invloedrijk te wezen maar daar bleef na de komst van Macron niets meer van over. Verhofstadt schoof naar achteren en Sophie nog veel meer. Letterlijk ook. Het mooie weer wordt nu gemaakt door Malik Azmani van de VVD. Zou je ook Malik Armani kunnen noemen, altijd strak in het pak en altijd keurig naast de Franse fractievoorzitter lopen.

Het eurofanatisme is in het parlement veel groter dan bij de bevolking van de lidstaten. Het parlement is een kookpot van fanatisme en EU-radicalisme, legitimeert altijd onmiddellijk machtsuitbreidingen van de EU. De Commissie en het EP werken samen tegen de Raad. Tegen de lidstaten dus. Je ziet ze in het EP ook dikwijls sakkeren op de raad. Verhofstadt was daar heel straf in. Foeteren op de Raad omdat er daar mensen op rem gingen staan, zoals Hongaren en Polen. En die hebben ze nu in het strafhok gezet.  De oplossing is het machtscentrum verschuiven van het parlement naar de raad. Er moet een grote rebellie komen, een blokkade in de raad, tot het moment dat de Raad meer bevoegdheden naar zich toetrekt. Het bewind van de linkse globalistische meerderheid in het EP heeft vreselijke gevolgen voor Europa. De Europese culturen worden vernietigd. Als je ziet wat er nu in Nederland gebeurt, dat is een franje van wat er op Europees gebied in Brussel gebeurt. We snijden onze eigen aders door. Landbouw, voedselvoorziening, alles wordt op de schroothoop gesmeten. We worden afhankelijk van de voedselproductie  de olieproductie en de gasproductie van de Verenigde Staten. De VS zijn de grote winnaars van het hele spel.  Ik ben nooit anti-Amerikaans geweest in mijn leven maar ik onderschat ze niet, die Amerikaanse kerels. Europa is een ziek continent ziet Europa strompelen tot het niet meer zal gaan. Nederland is een voorbode van wat de rest overkomt.