Geenstijl

TWEE JAAR NIET NAAR HET CAFÉ AARGH

Fijn he, dat u 's ochtends nooit meer naar het koffieautomaatgeleuter van uw vreselijke collega Edgar hoeft te luisteren. U drinkt uw eerste bak van het zwarte goud gewoon in thuisquarantaine, op de bank van Loods 5, bij uw vrouw Samantha. Maandag heeft Samantha goed geslapen. Dinsdag ook. Woensdag heeft Samantha redelijk geslapen. Donderdag heeft Samantha gedroomd. En vrijdag sliep Samantha wel weer okee. En op zaterdag was u reeds knettergek van die overdaad aan inhoud en verlangde u terug naar het kantoorleven, die heerlijke vlucht naar Luilekkerland, met een vanillevla-rivier en sappige karbonaadjes aan de boom. Jammer dan makker, want de coronacrack duurt mogelijk nog TWEE JAAR. Niet één, niet drie, maar TWEE JAAR. "De Nederlandse overheid weet niet hoe lang er nog strenge maatregelen nodig zijn om het nieuwe virus SARS-CoV-2 te onderdrukken. Mogelijk moet de bevolking één of zelfs meerdere jaren aan een mate van social distancing doen, voordat de pandemie voorbij is." Staat allemaal in de nrc en zij hebben adverteerders hoogleraren en onderzoekers gebeld en dus is het waar; er zitten een boel epidemiologen, wiskundigen, psychologen en modelleurs in Slack te bouwen aan de toekomst. Maar de toekomst is onzeker. We staan op een kruispunt en eigenlijk weet niemand of we links, rechts, vooruit of terug moeten. "De scenario’s duren zonder uitzondering lang (...) Eén jaar, twee jaar, dat is waar wetenschappers naar kijken." Zelfs een ongecontroleerde uitbraak duurt z'n 200 dagen, en dat vaccin, dat duurt ook nog wel effe. Vrouwendagen. Mannendagen. Een geografisch model. Gecontroleerd brandend vuur. Wanneer infecteren we Jort Kelder. Geven we Flevoland op. Wanneer mogen de kinderen weer naar de crèche. Hoeveel tijd is er nog?