Er zijn grenzen

De een vindt grensoverschrijdend gedrag een probleem, de ander niet, en weer een ander denkt dat we er een einde aan kunnen maken door alles maar vast te leggen in protocollen en controles, zoals bijvoorbeeld die van Onze Grenzen door Onze Jongens (m/v) van de Marechaussee (koninklijk). En vanaf vandaag (nu, as we speak, live, Mieke wat is de stand, hoeveel miljoenmiljard terroristen zijn er al aan hun jasje getrokken en teruggestuurd naar hun land van herkomst Duitsland) wordt er dus aan de grens gecontroleerd. Verschrikkelijk natuurlijk dat mensen die Nederland binnen willen rijden nu als een soort tweederangs burgers worden behandeld ten opzichte van mensen die op de fiets boodschappen doen bij de Coop. Maar dat is nu kennelijk Het Land, Dat Wij Zijn. Meevallertje: dit weekend heeft niet een of ander nieuw regime de boel overgenomen in Syrië, anders zou het nog wel eens knap druk kunnen worden.

Welk slachtoffer van de samenleving draagt u vandaag?

Ja, formeel gaat het vandaag uiteraard om de spreekbeurt van de koning en het koffertje van Kaag, maar in werkelijkheid gaat het om wie wat draagt vandaag. Met name in deze periode voor de verkiezingen probeert menig politicus weer deugpunten te scoren met hun hoedjes, pakken en jurken. Dan zit Esther plots bij de troonrede met een enorme rode banaan op haar hoed om kleurenblinde en homoseksuele Amazone-bewoners te steunen. Of draagt Laura een vuilniszak om haar middel om aandacht te vragen voor mishandelde kindsoldaten met vier tenen die een trauma hebben opgelopen van het laatste album van André Hazes jr. En dan staat ineens Kiki te poseren in een slechtzittende jurk die is gemaakt door blinde, transseksuele Tibetanen van de huid van een met uitsterven bedreigde roodstaartige sneeuwpanter. De wandelende verkiezingsposters doen er alles aan om elkaar te overtreffen in geveinsde betrokkenheid terwijl ze de hele dag van luxe shuttlebus naar verzorgde lunch paraderen. Een overzicht.

We doen weer mee!

We kunnen ons weer vertonen op het geopolitieke toneel, want ook Nederland legt eindelijk Russische bootjes aan de ketting. Liefst veertien stuks, al zijn ze niet allemaal even compleet. Twaalf jachten zijn nog in aanbouw bij Nederlandse werven en twee lagen er voor onderhoud. Die staan nu allemaal "onder verscherpt toezicht", mogen het land niet verlaten en niet formeel worden overgedragen of geleverd aan hun Russische eigenaren, zo pent Wopke Hoekstra vandaag trots naar de Tweede Kamer. Nederland doet weer mee! Natuurlijk heeft deze sanctie net zoveel invloed op het verloop van de oorlog als uw profielfoto veranderen in een Oekraïens vlaggetje, maar dat is het logische gevolg van naties die grossieren in morele verontwaardiging en vooraan staan om een symbolische bijdrage te leveren aan het conflict, maar ondertussen als een junk die Russische gasleiding diep in de eigen aderen rammen. Veertien dobberbootjes aan de ketting en Nederland kan zijn handen weer wassen in onschuld, want de minimale sanctiebijdrage is geleverd en het kleinst mogelijke signaal is afgegeven. Kan dan nu de verwarming weer omhoog?