PaasPreek in Het StamCafé

Het is de koudste Pasen ooit in de Algarve en dat is maar goed ook want pokkenweer houdt mij van de straat. Op Goede Vrijdag was het ook al bar en boos maar bleef het gelukkig droog toen ome Rob Hoogland, professor Arie Pos en ik een cheque van 10.000 euro aan de hondenopvang van APAR overhandigden in de tuin van Quinta Nova Rockanje. Ook onze signeersessie was een groot succes want we verkochten de hele stapel exemplaren van De Grote Straathonden Bijbel.

Rob en ik waren meteen van ons Sittard-trauma verlost. We zaten daar ooit op een zaterdagmiddag in een boekhandel met ons Foute Jongensboek en er kwam geen hond in die twee uur. Op een gegeven moment zette de eigenaar een fles troostwijn en glazen op ons tafeltje en kocht hij puur en louter uit erbarmen een exemplaar van onze page turner. Zoveel literare ellende kon zelfs Peter van Straaten niet in een tekening proppen.

We waren vorige week ook nog op audiëntie bij Margriet Leemhuis, onze ambassadeur in Lissabon, en ik fluisterde toen in Hoogland’s oor (jaja, ik had mijn keukentrapje meegenomen): nu kunnen we rustig sterven, Robbie.

David, de charmante echtgenoot van mevrouw Leemhuis, liet ons proeven van zijn bijzondere mezcal en van een exquise medronho en we stapten zingend de trein naar Faro in. We hadden er natuurlijk al een eind aan kunnen maken toen we vereeuwigd werden in het Stan Huygens Journaal, maar onze hondse missie zat er nog niet op.

Lekker makkelijk scoren met zielige straathondjes, hoor ik een cynische reaguurder verzuchten, en die heeft natuurlijk helemaal gelijk. Hoogland en ik hebben ook nog overwogen om ons in te zetten voor minderjarige weesmeisjes in Cambodja maar het briljante plan om die een betere toekomst te geven in Nederland, strandde toen de systeemmedia er achter kwamen dat wij ietwat ongelukkig hadden besloten om onze stichting te vernoemen naar Peter Klashorst.

Inmiddels ben ik de grapjes over onze vermeende affiniteit met straathonden - “Hitler hield ook van honden, en Pol Pot ook en die bakte ze roer in de wok” - wel beu maar het is nu hoe dan ook onomstotelijk bewezen dat hondjes mediaal scoren. Kijk maar naar Rossana Kluivert.

Ja dit krijg je dus van vrouwenrechten

Paar dingen vooraf hoor. Trump bedreigt """trans-kinderen""" helemaal niet, en minderjarigen verbieden hormonale en operatieve gendertransities te ondergaan is geen bedreiging, maar bescherming. Daarbij gebruikt Trump al zijn hele campagne YMCA en in het sluitstuk van zijn campagne, de dag voor de inauguratie, stond hij zelf met de oorverdovend homoseksuele Village People op het podium te dansen.

Maar stel nou dat Trump daadwerkelijk niet van plan was LGB'ers in hun waarde te laten, dan had 'bisschop' Mariann Edgar Budde wellicht wel een punt. Schreef zelfs C.S. Lewis (die homoseksualiteit als man van zijn tijd een "perversie" noemde) in Mere Christianity - impliciet verwijzend naar wat we nu de LGBT'ers noemen - bijvoorbeeld niet: "(...) the passionate, sensual, unbalanced people. (...) They are the lost sheep; He came specially to find them. They are (in one very real and terrible sense) the “poor”: He blessed them." Tegelijkertijd zei Christus: "Render to Trump the things that are Trump's, and to God the things that are God’s", en het federal bureau voor Immigration and Customs Enforcement en het presidentiële decreet waarmee de Amerikaanse federale overheid slechts twee geslachten erkent, zijn niet van god.

Maar goed, mooie televisie is het wel. Uiteraard riep 'bisschop' Mariann tijdens BLM/corona (wat een tijd hè) al op Trump te "vervangen". En uiteraard gaf ze ook haar toelichting van de preek bij CNN, beide na de breek.

Dit Hadden We Nodig

Onfeilbare timing Frans. Want als Nederlanders iets konden gebruiken, is het wel om met die zeeïge plechtigheid uitgenodigd te worden om hun eigen ideetjes voor het bezweren van de collectieve zondvloedpsychose door de gleuf van Frans ideeënbus te glijden. Met een sticker van de juf als beloning op je bolle toet want oh oh wat heb je goed je best gedaan en wat is je inbreng Belangrijk. Of kom eens lekker bij elkaar met de buurt-app om 't erover te hebben, noem het een "Peer Parliament" en gebruik vooral de EU prefab toolkit voor het 'begeleiden' van de discussie.

Mogguh. Lekker geslapen? Op je gemak in je witte lichaam? Nou. Neem dan maar eens even snel de missionarishouding aan, want Theoloog des Vaderlands Janneke Stegeman wil je graag even in submissie woordneuken met haar bijbel, een preek over uw witte privilege en een emmer kokend wijwater jamaarjulliewater. Want je moet je godverdomme eindelijk eens schuldig gaan voelen over je afkomst, je huidskleur en het ongemak dat je daarover zou moeten ervaren. Aldus deze in peperdure woorden verpakte oorverdovende leegte. Als je het aan ons van de vrijzinnig vrijgemaakten van het internet vraagt, zouden we tegen poehapreker Stegeman willen zeggen dat de tijd dat huidskleur een argument was om mensen op te kunnen beoordelen, minstens net zo ver achter ons ligt als de tijd dat we ons door theologen en kerkelijke zedenpredikers met een op valse verzinsels gestoeld schuldgevoel lieten opzadelen op zondagmorgen. Hee Janneke. De vorige eeuw belde. Het was God, om te vertellen dat ie niet bestaat en dat zijn zendelingen op aarde onderhand eens moeten leren om mensen op hun praktijken te beoordelen en niet op hun pigment. Wie huidskleur inzet als middel om mensen in groepen in te delen, om ze vervolgens op basis van hun kleur bepaalde eigenschappen toe te dichten, zit met zijn kop nog in de tijd toen men dacht dat het kerstenen van zielige negertjes in Afrika heilzaam was voor hun ontwikkeling.