"If Europe were once united in the sharing of its common inheritance, there would be no limit to the happiness, to the prosperity and the glory which its three or four hundred million people would enjoy."

Met dat citaat uit september 1946 uit Winston Churchill zijn verzuchting over de vernietingsdrang die in de oorlogsjaren daarvoor in heel Europa woedde. In Zürich sprak hij de hoop uit dat Europa zou opstaan ("Let Europa arise!") en dat zich een nieuwe eenheid zou smeden: "If we are to form the United States of Europe, or whatever name it may take, we must begin now."

Geen grenzen aan het Europese geluk en de Europese welvaart, sprak Churchill. Na de val van de Muur leek het daar ook even op. De welvaart is inmiddels zo hoog, dat we alleen nog lijken te kunnen klagen over het verlies van iedere cent aan rijkdom, die als een vanzelfsprekendheid wordt beschouwd, en die door politiek beleid en leiderschap in stand gehouden moet worden. Dit omdat we in de decennia na de oorlog steeds meer zijn opgevoed met een gedachte (en een praktijk) van een zorgende overheid in een staat die ons vooruit helpt als we willen groeien, opvangt als we vallen, en die onze medemens dient te corrigeren als die de gebaande paden naar de gouden horizon dreigt te verlaten om het groene gras van het knisperende populisme te verkennen.

Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft Europa ook voornamelijk naar zichzelf gekeken, met een waakzaam oog. Waakzaam, alert en altijd paraat om correctief op te treden, onderwijl manieren bedenkend om zichzelf en elkander te ketenen in een politiek, bureaucratisch en verdragsrechtelijk controlesysteem dat enerzijds welvaart en voorspoed moest stimuleren en anderzijds de nationalistische en populistische uitwassen aan banden moest leggen. 

Het Verdrag van Rome, de Europese Unie, het Verdrag van Maastricht, de Schengenzone en de euro maakten van de individuele problemen van natiestaten, collectieve perikelen van Europa - met collectieve rechten om individuele naties te corrigeren. Kijk eens terug op het recente (door economische crisis en stijgende populistische peilingen getekende) decennium en vraag het maar aan de democratisch en economische geknechte Grieken, zie hoe de EU zich ingetogen maar overtuigd achter de Spaanse regering schaart tegenover de Catalaanse graslopers, gluur eens over de grenshekken van Viktor Orbán en peil het eens in Polen, waar een wens tot zelfbeschikking te ver afwijkt, in conservatieve zin, van de progressieve idealen van de EU en derhalve in Brussel als een soort politieke opstand wordt uitgelegd. Andersom zijn er altijd uitzonderingen met een hypocriet bijsmaakje: continentale kapitein Duitsland laat het begrotingstekort van vervallen grootmacht Frankrijk altijd onbesproken op tafel liggen.

En dan is er nog het Verenigd Koninkrijk. Albion, dat sinds de Brexit-stem als een Atlantis onder water wordt geduwd door een starre, autoritaire EU die geen uittreders accepteert en daar zware diplomatieke en economische sancties aan koppelt waarmee ze - geholpen door een bijna zonder uitzondering eurofiel ingestelde mainstream media - ook in de publieke opinie nog heel aardig wegkomen. Die Britten verpesten immers het ideaal, want nationalisme is een vijandige ideologie en zonder samenwerking stevenen we immers onherroepelijk op oorlog af. It is what we have been taught, sinds Churchill - de Britse premier, nota bene - zijn speech gaf in 1946.

Hij sprak in die speech over de atoombom als een schild van bescherming, dat in de juiste handen alleen gebruikt zal worden voor recht en vrijheid. Maar in de verkeerde handen kan het beschavingen vernietigen. De Europese Unie is in onze tijden ook zo'n atoombom, zij het in de vorm van een 'vreedzaam' diplomatiek wapen: het beschikt over genoeg autoritaire dreiging om eenheid af te dwingen, maar werkt evengoed vernietigend tegen degenen die de eenheid in welvaart bedreigen.

Tuigvlogger Mark Rutte van de Vloggers voor Vrijheid en Democratie zegt eindelijk wat heel Nederland al jaren denkt!

Tegen de premier van Fiji: "On behalf of the whole Netherland. Thank you for your leadership in the last year, Prime Minister." Nou godverdomme inderdaad zeg, eindelijk respect voor de meest vooraanstaande Fijiër. Daar kunnen wij ons natuurlijk alleen maar bij aansluiten. Kennen die hele gozert niet, maar zijn naam schijnt Frank Bainimarama te zijn. Leer ons mensen met de voornaam Frank kennen en leer ons ook mensen met de achternaam Bainimarama kennen. Dus bedankt voor je leiderschap Papi Frank. Bedankt dat je op Fiji zo lekker op het strand kan liggen en bedankt dat jullie zo goed zijn in rugby. En bedankt voor nog veel meer belangrijke dingen. Gewoon, bedankt voor het leiderschap, namens het gehele Nederlandse volk!

Gelukkig hebben we de foto's nog nog nog nog!

Shall we gewoon do it justin? shall we gewoon go back the stage and then stroop op our mouws? Then everybody will be like yeah that mark rutte guy is also very nice guy just like our justin guy because he had stroopt up the mouws end that then looks very nice and hip so everybody is like yeah he is a hip guy?

Yes Mark. Let's do it.

Lalalala stroping up the mouws. Look how hip the prime premier mister of the netherlands i am, lalala ik ben stroping up the mouws together met justin.

You see in de nedderlands we have a city cold Den Haag. There you have the Painters Block which is some soort of Compton. And in the Painters Block you have people cold Tokkies but you also have people from Merroko which are like Mexicans but then not from Mexico but from Merokko. You see?

*ROFL yes very nice problemens wie have in the Nedderlands. Now wie have to go on stage to praat to the people? *

Ze keren zichzelf deze dividend op schaamteloosheid wel 100% uit zeg.

Maandenlang wilde MinPres van geen wijken weten. De afschaffing van de dividendbelasting was het beste idee ever ooit voor de BV Nederland. Geen denken aan dat Rutte de afschaffing in zou trekken. Shell zou een miljoenmiljard nieuwe banen brengen, en Unilever nog eens driemiljoenmiljard plus een prachtig nieuw kantoor. Ook geen haar op Dijkhoffs hoofd dacht er aan om dit vaste voornemen, waar niemand op gestemd had en waar zelfs in de coalitie eigenlijk niemand voor was, in te trekken - ongeacht hoeveel shitstorm en ophef en verontwaardiging en interrupties in de Kamer het ook opleverde. Maar toen het bedrijfsleven begon te morren en toen Unilever toch dat glimmende  kantoor niet meer hoefde... enfin. Zij bepalen, dus toen ging Rutte's gouden investeringsplan tóch niet door. En nu? Nu doet de vvd net als altijd weer of u allemaal hartstikke debiel bent.

Of minister-president Mark Rutte effe 100 miljoen aan ene Rihanna kan geven. Ja tuurlijk joh. Dan zit er maar één ding op.

Rutte zal een rondje in de Hofvijver zwemmen om het benodigde bedrag bijeen te brengen. Alle Nederlanders die Mark komen aanmoedigen krijgen 1000 euro moeten torenhoge parkeergelden betalen, accijns op genotsmiddelen gaat omhoog en de entree is 10 euro, maar dat is zonder belastingen. Kleintje Pils is onderweg naar Den Haag en Claudia de Breij heeft al een of ander kudtlied geschreven om de MinPres aan te moedigen. Nynke de Jong doopt haar scherpe pen in de inktpot want sjongejonge wat kan dat mens goed schrijven. Dappere strijder Rutte ziet vooral op tegen afkoeling door de watertemperatuur en het slaapgebrek, want hij ligt in totaal wel een kwartier in het water. "Maar Rihanna vraagt 100 meloen van Nederland en dat kunnen we simpelweg niet weigeren", aldus Rutte, die in een zogeheten dolfijnenzak het water in wordt getild. Die zak leent hij tegen een schappelijk tarief van Ton Elias, die daardoor twee dagen niet in bad kan. En zo krijgen we die poet wel bij elkaar. Gaaf land!