Nieuwe bestuurscultuur

Interessant inkijkje in de werkwijze van kinderboekenauteur en FBI-directeur Kash Patel, bekend van alleszins redelijke eisen over het publiek maken van de Epstein-files, en het vervolgens niet publiek maken van de Epstein-files. Van oudsher worden leugendetectoren bij de FBI gebruikt om te kijken of iemand bijvoorbeeld een landverrader is, maar onder Het Nieuwe Bewind dienen ze ook om te testen wie wel of niet loyaal aan de leiding is, schrijft de New York Times. Je kunt veel over Patel zeggen maar niet dat het een lul is, of iets anders negatiefs, dus eigenlijk kun je weinig tot niets over Patel zeggen. Daadkracht! Goed en belangrijk en ongetwijfeld een kwestie van tijd voor het op meer plekken geïmplementeerd wordt. Hang beleidsmedewerkers van GroenLinks-PvdA aan zo'n ding, kijk ze diep in de ogen en vraag ze of ooit ook maar één onvertogen woord over de grote leider hebben gezegd. En als je toch bezig bent, informeer ook even of ze misschien in het geniep weleens mensen vasthouden die meegaan met plannen die totaal haaks staan op wat in Nederland goed bestuur is in de ogen van Frans Timmermans. Dat zijn namelijk huichelaars en hoewel huichelaars niet dood hoeven, dienen ze wel te worden verstoten, en in een enkel geval misschien gefolterd. Het is knielen of gekneveld worden.

Zelfpijnigend vermogen

Het universiteitsblaadje van de VU in Amsterdam is voor één week omgedoopt tot Ad Vulva's en pakt uit met een special (pdf) over de toxische man, en nu zijn er ontegenzeggelijk veel toxische mannen, maar als het in zekere zin over dit onderwerp gaat kan je er arsenicum op innemen dat het gaat over toxische mannen van een zekere snit. Het lijstje is altijd even voorspelbaar als lui, en bevat doorgaans wel Trump en totale idioot Andrew Tate, maar eigenlijk nooit Vladimir Poetin of Yahya Sinwar. Het moet overzichtelijk blijven en het liefst overgeschreven kunnen worden van een blogje uit 2019, anders raakt de machine oververhit. Afijn, levert dit hilarische broddelwerkje op, met de titel 'De toxische man is een sluipmoordenaar'. Tussen de bedrijven door krijgt oprichter van de VU Abraham Kuyper (1837-1920) nog een sneer omdat hij met zijn achterlijke bakkes er een christelijk, negentiende eeuws wereldbeeld op nahield. "Abraham Kuyper stichtte de VU in 1880, om wetenschap te beoefenen vanuit een christelijk wereldbeeld, dat wil zeggen: de man als hoofd van het gezin, de man als machthebber (...) Het fundament van de VU is dus gebouwd op toxische ideeën over masculiniteit, dan is het niet zo raar dat de nazaten ervan zich manifesteren op deze universiteit." Als voorbeeld van dat laatste wordt dan weer Marlon Uljee aangehaald, een of andere knakker van de Vrijmoedige StudentenPartij die zo dogmatisch anti-woke is dat hij de uitspattingen van Dipsaus van weleer perfect spiegelt. Uljee zou zich niet thuisvoelen aan de VU vanwege 'de progressieve liberalen en hun Pride-vlag'. Inderdaad een beetje gejammer: de universiteit is er niet om jou je er thuis te laten voelen, de universiteit is er om je wat te leren en je te confronteren met ideeën, opvattingen en theorieën die mogelijk indruisen tegen je wereldbeeld. Dat gezegd hebbende: Uljee zou een schoolvoorbeeld zijn van iemand die niet kan omgaan met een pluriforme samenleving, wat grappig is, want dat impliceert dat de auteur dit wel kan, terwijl alle pluriformiteit dus mooi en goed is, zo lang het maar niet Uljee of diens kijk op zaken is. Zo divers mogelijk, zolang diversiteit maar over kleurtjes en genders gaat, en iedereen wel braaf op dezelfde manier redeneert om uiteindelijk tot dezelfde conclusie te komen. Dat is niet bijster tolerant hè, meiden.

Herinstalleer het patriarchaat NU

Dit hadden wij even gemist want er gaan dagen voorbij waarop we niet naar de Holy Moly Woman podcast kijken maar nu dit fragment steeds vaker langskomt op sociale media willen we er toch graag iets over zeggen. Deze podcast is namelijk een "plek waar de oude wijsheid van vrouwen weer vrij mag stromen en waar de nieuwe generatie haar eigen waarheid ontdekt". In het geval van Karin Bloemen blijkt die oude wijsheid: oorlog = stom. Zijn we het op zich mee eens, maar is natuurlijk wel een beetje een open deur, die naadloos past in een rijtje met andere stomme dingen, zoals bijvoorbeeld racisme, kinderporno, kindersterfte, kanker, miskramen, dodelijke verkeersongevallen, niet-dodelijke verkeersongevallen, kleding van het merk Jack&Jones, mensen die als de treindeuren opengaan gelijk naar binnen rennen in plaats van eerst de uitstappers te laten uitstappen, festivalrecensies, hongersnood, malaria, alzheimer, Karin Bloemen. Wat een oliedom hippiegelul, uiteraard verpakt als interessante intellectuele exercitie. Dit moet: stoppen. Koste wat het: kost. Als je zo durft te denken, dan voel je ineens ook wat bogen over een conflict heen. Dan is het eigenlijk een unieke kans om eindelijk van Karin Bloemen en iedereen die op haar lijkt af te komen. Kan iemand deze vrouw in godsnaam vermalen tot kanonnenvoer?

Hoop, lef en trots

Historisch. Goed nieuws ook voor iedereen die weleens in een woonwijk heeft gewoond maar vooral voor wie graag weleens in een woonwijk zou willen wonen: de kans daarop wordt groter. Niet veel, maar Rome werd niet in één dag gebouwd, en de 14 duizend woningen in Alkmaar, Hengelo/Enschede, Apeldoorn en - godchristus ook dat nog - Helmond dus ook niet. Bloed, zweet en tranen; hoop, lef en trots. Wat een mijlpaal jongens. Even had het er alle schijn van dat het allemaal voor niets is geweest maar dat is dus niet zo. De aanhouder wint mag heel misschien in Helmond wonen. Of in een vakantiehuisje. Of in een flexwoning. Het vorige kabinet had al zeventien grote bouwlocaties aangewezen en Keijzer en co voegen er doodleuk nog vier aan toe. Alsof het niets is. Dat is het eigenlijk ook, maar dan hebben wij het weer gedaan.

Okee gozer

Kijk, die houdt zijn ogen op de bal. Baudet wil de campagne in met de insteek dat FvD het strengere en wel leverende alternatief is voor de PVV, en schoof dus gister aan bij Lighthouse.TV (een soort doorstart van Blckbx, bekend van tamelijk spectaculaire gekte, hele uitzending hier). Daar ging het prompt over dingen die Baudet zich al lang afvraagt: hoe gaan we dan wel iets aan migratie doen was de maanlanding echt kunnen alle mensen die aan de top zitten verleid worden tot rare seksuele activiteiten. Nee, concludeert hij, het is andersom: mensen die rare seksuele voorkeuren hebben, worden gegroomd om politiek succesvol te zijn. Roept de vraag op met welke gegroomde lijsttrekkers hij straks wel in een coalitie wil gaan zitten, en of hij bereid is zich deze zomer ook te laten groomen om eindelijk weer eens politiek succesvol te worden.

Bar, Boos en Bedroevend

Ach, de BBB. Schitterende kernwaarden, niet per se veel wol. Niet radicaal genoeg om echt voet bij stuk te houden, niet moedig of bij de pinken genoeg om gaandeweg te onderkennen dat de ingeslagen weg doodlopend en daarmee heilloos is. We gaan naar Brussel om met onze vuist op tafel te slaan en komen ruim een jaar later met een concept van een plan, heus, bbbeloofd. En dan doodleuk campagnevoeren met als premisse 'BBB levert', een omdraaiing waardoor iets minder lenige geesten spontaan hun kruisbanden zouden afscheuren. 

Afijn, na een jaar gedreutel komen de beroepsvergaderaars van het Interprovinciaal Overleg, boerenorganisatie LTO, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, de Unie van Waterschappen en het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt dan maar zelf met een plan (pdf). De uitstoot van de landbouw moet over tien jaar 42-46% lager liggen, is het idee, er komen per bedrijf doelen, en wie zich daar niet aan houdt, kan uiteindelijk z'n vergunning verliezen. Cruciale quotes: "Ondanks jarenlange inzet van de overheid en land- en tuinbouwsector op deelmaatregelen, ontbreekt vooralsnog een samenhangende en structurele oplossing," "Naast natuurherstel is het bieden van toekomstperspectief voor de betrokken agrariërs noodzakelijk. Dit toekomstperspectief kan verschillende vormen aannemen: innoveren, extensiveren, verbreden, omschakelen, verplaatsen of stoppen van het bedrijf."

Tja.
UPDATE: Andere beroepsvergaderaars (en Farmers Defence Force) vinden het nieuwe plan helemaal niks

Letterlijk de jaren veertig!

Een van de meest seksloze activiteiten die de moderne mens onderneemt moet toch wel het demonstreren zijn, maar het mag, hoogstwaarschijnlijk levert het je buiten een goed gevoel over jezelf weinig op, maar wie zijn wij om iemand een goed gevoel over zichzelf te ontzeggen. Over de manier waarop valt dan weer te twisten. Demonstranten lijden doorgaans aan ernstige tunnelvisie, waardoor hun favoriete probleem en alleen hun favoriete probleem het belangrijkste discussiepunt op aarde is en per direct dient te worden opgelost, By all means necessary. Het hele ding van beschaving is nu juist een gezamenlijke, onuitgesproken afspraak om het doel niet al te snel de middelen te laten heiligen. Demonstranten (zie ook: XR) hebben nogal eens de neiging die afspraak te negeren, en dat brengt ons in het Verenigd Koninkrijk. Daar is na ontzettende gedoetjes Palestine Action verboden, en daar kan een mens van alles van vinden, maar het is in ieder geval niet één op één vergelijkbaar met, om maar eens een zijstraat te noemen, de systematische, geraffineerde en industriële uitroeiing van zes miljoen Joden. Zoals ook bijvoorbeeld die vervelende coronamaatregelen nét even iets anders waren dan de permanente dreiging van transport naar Auschwitz of Bergen-Belsen. Afijn, wij gaan verder geen rode lijn trekken, het staat iedere demonstrant vrij demonstratief te demonstreren in holocaustkostuum, maar weet dat je jezelf eindeloos voor schut zet.

Nederland, fuck yeah

Wij zijn geen oorlogshitsers maar potdorie hiervan krijg je er bijna zin in. Defensie vuurde de afgelopen twee dagen 16 raketten af vanaf de Afsluitdijk, gewoon, omdat het kan Big Dick Energy wat kijk je gap om te testen of het eigenlijk allemaal wel zo werkt als bedoeld. Nou: dat doet het. De gloednieuwe lanceersystemen werken als een tierelier. Leuke snufjes, die binnen een paar seconden tot zes raketten kunnen lanceren, met onderling nog geen seconde ertussen. Rusland halen we er niet mee want die dingen komen niet verder dan een paar honderd kilometer, maar vanuit België willen we voorlopig geen onvertogen woord meer horen.

Eurocentrisch geneuzel

Bemoeizuchtig clubje, dat Internationaal Strafhof, zonder enige kennis van delicate cultuurverschillen en begrip voor eeuwenoude tradities. Barbertje moet en zal hangen. Haibatullah Akhundzada is nota bene de hoogste geestelijk leider en heeft expliciet aangegeven hier niet van gediend te zijn. "We are now an independent country. (Foreigners) should not give us their orders, it is our system, and we have our own decisions." Helemaal waar meid, hartstikke goed. "The success of the Afghan jihad is not only a source of pride for Afghans but also for Muslims all over the world." En dat moet die mensen dan weer worden ontnomen? Misselijk hoor. Nummer twee is de hoogste rechter Abdul Hakim Haqqani, nog zo'n montere verschijning. En waarom eigenlijk? Vrouwen mogen in Afghanistan hun tepels niet op Instagram zetten niet naar school, niet studeren, niet of nauwelijks werken, niet naar parken, indien in een relatie geen lange afstanden afleggen zonder manlief, niet hun bakkes op straat vertonen, niet hun benen op straat vertonen, niet hun armen op straat vertonen, niet hun voeten op straat vertonen, niet hun haar op straat vertonen, niet hun schouders op straat vertonen, niet hun haar op straat vertonen, niet naar de sportschool, niet naar openbare zwembaden, en onze favoriet, niet in een huis zijn waar je hen door de ramen kunt zien (onduidelijk of het huis of de vrouw dan zweepslagen krijgt, o nee, wacht, dat is helemaal niet onduidelijk, de vrouw natuurlijk). Ho ja goed, en ze worden gevangen gezet, gemarteld, vermoord,verkracht. Zoiets gilt eigenlijk om een drukbezochte Feminist March in Amsterdam of Utrecht, zou je zeggen, maar in werkelijkheid kan het die mensen natuurlijk geen reedt schelen.

Je moet kiezen, OOR of Dabiq (dan maar Dabiq)

Van alle genres, en dan tellen we wraakporno en onthoofdingsfilmpjes mee, is de festivalrecensie misschien wel onze minst favoriete, maar het is wel een belangrijk cultureel fenomeen, want na ieder binnenlands festival van enige statuur pakken de dagbladen er flink mee uit. Elke keer weer hetzelfde soort prullariaproza van vadsige volwassen mankinderen met hangtietjes en een bucket hat, die er niet voor terugdeinzen volkomen debiele dingen als 'liedjesplaat' op te schrijven. (Maar ja, wat weten wij nou weer, wij schrijven ook maar zinnenartikelen voor een contentwebsite). Heel leuk dat je van je werk je hobby hebt gemaakt maar misschien kun je nu het je werk is stoppen het als een hobby te benaderen. Afijn, het malle van dit verschijnsel is natuurlijk dat festivals helemaal niet leuk zijn om over te lezen als je er niet was, en dat het niets toevoegt om erover te lezen als je er wel was, niet in de laatste plaats omdat de hyperparticuliere beslommeringen van de gemiddelde popjournalist weinig tot niets zeggen over hoe gewone mensen die ergens komen om een leuke tijd te hebben het hebben beleefd. De festivalrecensie is even zinloos als de winkelcentrumrecensie; dat de eerste wel geschreven en gepubliceerd wordt en de tweede niet heeft meer te maken met de auteurs dan met (theoretische) lezers. 

Hoe dan ook, we zoomen even in op Trouw, de Volkskrant en NRC, die alle drie een "verslaggever" naar Down the Rabbit Hole stuurden, te beginnen bij de eerste alinea's, van oudsher hét moment om de lezer, zoals ze dat op de HBO-opleiding journalistiek zeggen, het verhaal in te trekken.