De affaire met de donorwet laat keurig zien hoe een redelijk initiatief dankzij achterkamertjespolitiek en handjeklap eindigt als een gekortwiekt, nietszeggend en terminaal compromis.

Ik ben donor, ben voorstander van een betere donorwet, maar niet van deze uitnamewet, die onder de streep een drama kan zijn voor patiënten op de wachtlijst.

Toen de wet met marginale meerderheid werd aangenomen stegen direct de nee-registraties. De ja-registraties blijven uit, omdat de illusie werd gewekt dat Nederland nu al een actief donorregistratiesysteem heeft. Per direct twee oorzaken van dalende donaties. Er verandert pas iets in 2020, en dat is een wijziging van "geen keuze” naar "geen bezwaar". 

Voorstanders van donatie lezen in "geen bezwaar" een actief donorregistratiesysteem. Tegenstanders lezen het tegenovergestelde. Iedereen gelukkig, en zo werd de wet erdoorheen geloosd. Het schip bereikte de haven, maar wat is er over van het schip en haar lading?

Pia Dijkstra heeft op het laatste moment een wijziging op de donorwet ingediend om daarmee een compromis in de Kamer te krijgen. Alleen is "geen bezwaar" ipv "ja" niet een detail (bijvoorbeeld twee of drie herinneringsbrieven sturen), maar raakt het een kernmechanisme van de wet, en dan precies het mechanisme dat het overgrote deel van de bevolking gaat raken.

Op 13 augustus 1940 werd de gekozen president van Catalonië Lluís Companys door de Gestapo nabij Nantes gearresteerd. Hij was niet gevlucht voor de bezetter om zijn zieke zoon te blijven bezoeken. Later werd hij uitgeleverd aan dictator Franco van Spanje die hem na een showproces fusilleerde. Hij was de enige president in Europa die tijdens zijn ambtstermijn geëxecuteerd werd.

De actie was onderdeel van een verzoek van generaal Franco om tegoeden van politieke organisaties in ballingschap te bevriezen en zo`n achthonderd Catalaanse politieke vluchtelingen vanuit Frankrijk uit te leveren. Pas over drie jaar gaan de Spaanse archieven over deze heksenjacht open.

In de jaren negentig vroegen de Duitse kanselier Helmut Kohl en de Franse president François Mitterrand om vergeving voor de daden van hun landen tegen de regering in ballingschap. 

Sinds afgelopen maandag blijken dat slechts loze woorden. In het grensgebied ten zuiden van Denemarken werd de eveneens gekozen president van Catalonië Carles Puigdemont gearresteerd. Men is de geest van de Weense conventie of het belang van de onschendbaarheid van politici vergeten. Zonder vertegenwoordiging zijn volken logge schepen op onbedoelde ramkoers.

Er is op het Iberisch schiereiland niet een probleem met de politieke leiding, maar van bevolkingsgroepen die niet meer samen door een deur willen. Dat los je niet op door paramilitairen met geweld een stembusgang te laten saboteren. Dat los je niet op door gekozen politici te vervolgen. Symptoombestrijding met geweld is het nieuwe Europa. 

Madrid dacht dat nieuwe verkiezingen een oplossing waren, maar de kiezer ging niet mee in dat plan. De separatisten behielden een meerderheid en zijn sindsdien bezig politieke bannelingen tot president te kiezen. Mocht dat niet lukken, dan volgen 22 mei nieuwe verkiezingen. Het blijft een vicieuze cirkel.

Of die net gewonnen of net verloren worden maakt niet uit. Of Catalonië een autonome regio in Spanje blijft of op termijn zelfstandig lid is van de EU ook niet. De regio blijft verdeeld. Democratie is meer dan de meerderheid die regeert zonder oog voor de minderheid. Op deze route blijft het een tweestrijd die nooit zal ontwikkelen tot een oplossing.

Binnen Europa zijn het niet alleen gekozen politici maar ook journalisten, publicisten die worden beperkt in hun doen en laten. Deels leidt de dreiging van geweld tot zelfcensuur. Soms leidt de dreiging van religieus geweld tot censuur van complete personen. Een voorbeeldje:

D66 loog dat er geen meerderheid tegen de sleepwet was, door alle blanco stemmen te stelen. Het leek wel een wedstrijdje zo hard mogelijk wegrennen van de sirene van de kiezer.

De democraten zagen een zwerm van rode stippen op onverwachte plekken en dachten dat de waterpokken waren uitgebroken. Ze raakten pas echt in paniek van de thuisblijvers.

De niet-stemmers bestaan volgens de NOS uit 70% tegenstanders van de sleepwet. Voor een democratie is een lage opkomst ongezond, vooral als die stille groep bijna tot een meerderheid groeit en een afwijkende mening heeft. Samen met de uitslag in het stemhokje is er een ruime meerderheid tegen het sleepnet. Vooral jongeren en hoogopgeleiden zijn in groten getale tegen. 

Jongeren willen dezelfde privacy en onschuldpresumptie op hun telefoon en hun dataverkeer, zoals ouderen die eisen in hun huis en bij hun dichtgeplakte post. Oude principes in een nieuw jasje. Hoogopgeleiden beseffen beter waarvoor het beroepsgeheim dient, en welke informatie een eventuele dictatuur nodig heeft om aan de macht te blijven. 

Voorstanders waren vooral te vinden bij aanhangers van de VVD & CDA. Natuurlijk hebben die vertrouwen dat hun eigen partij goed omgaat met hun data, nu deze twee aan de macht zijn. Maar beseffen deze kiezers ook dat hun data gedeeld wordt, en de coalitie in de toekomst ook uit andere partijen kan bestaan?

Rundfunk fileert in 30 seconden het sleepnet. 

Applicaties met end-to-end encryptie beschermen de inhoud van het bericht, maar niet wie met wie chat, hoe vaak, hoe lang en vanaf welke zendmast. De structuur van iedere organisatie ligt bloot. Zelfs van organisaties of initiatieven in de oprichtingsfase, die dat beeld van zichzelf nog niet hebben.

Vanuit metadata kun je precies halen wie volgelingen zijn, wie leiding geeft. Wie is de spil in het web? Die info is belangrijker dan de inhoud zelf. Vooral als er mollen of infiltranten geplaatst moeten worden. 

Terroristen weten al jaren dat ze niets meer met elektronische communicatie moeten doen. Alles gaat face to face, in Europa gefinancierd met een uitkering. Geen geld, gegevens of  om te volgen vanuit het buitenland. De datahonger is vooral elders bruikbaar.

De AIVD schuift het privacy-probleem af naar het grootbedrijf. Tinder, Facebook, Google en Twitter weten al veel meer over u. Als zij het mogen met “vrijwillig” afgestane data, mag de AIVD het met alle data. Deze gedachte miskent het probleem dat gebruikers worden geplaatst in infobubbels. Alleen te horen krijgen wat ze al denken.

De FNV vertrouwt de criminaliteitscijfers van het WODC niet meer. Door twee belangrijke rapportages te negeren, veegt het WODC 3,5 miljoen delicten onder het tapijt. Met deze gemanipuleerde cijfers kan de minister een mooi-weer-show spelen en bezuinigen op politie, recherche, OM, rechters, gevangenissen en reclassering. Ten koste van uw veiligheid.

Iets wat Ivo Opstelten ook al eerder deed. Van de 50.000 agenten die volgens hem bestonden, bleken er maar 16.000 in uniform aan het werk. Binnen het kabinet wordt een delict niet gezien als een incident waarop actie moet worden ondernomen, maar als uw probleem, dat niet moet leiden tot gevolgschade bij het rijk.

De politie Zeeland-West Brabant meldde trots dat het aantal aangiftes gedaald is. Dat er meer drugslabs en opslaglocaties zijn opgerold. Dat er nog steeds evenveel drugsafval gedumpt wordt, is een indicatie dat het geen effect heeft op de productie. Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag en vandaag, het is de hele week dweilen met de kraan open. 

Deze publiciteitsstunt vlak voor de verkiezingen is een methode om ernstige capaciteitsproblemen bij de recherche te maskeren. Even een paar maanden sparen en zaken op de plank laten liggen om voor de verkiezingen triomfantelijk te paraderen. In januari werden nog drie moordonderzoeken tijdelijk stilgelegd door een gebrek aan rechercheurs.

\

Hoe de Amerikaanse sleepwet een school shooter over het hoofd zag

De FBI was meerdere malen gewaarschuwd voor Nikolas Cruz. De beste waarschuwing geeft in detail hoe, wanneer en welke wapens zijn gekocht, op welke Instagram accounts hij ermee poseert en wat voor figuur het is. Het transcript van het gesprek staat hier. Nikolas Cruz gebruikte zijn eigen naam in zijn accountnaam bij vier de accounts. 

Vijf maanden eerder was er ook al een hele korte en duidelijke waarschuwing afgegeven. Nikolas Cruz schreeft met de gebruikersnaam “nikolas cruz” onder een YouTube-video: “Im going to be a professional school shooter”. De maker van de video erboven belde ook netjes met de FBI.

Het debat tussen Kamerlid Thierry Baudet en minister Karin Hilgur Ollongren liet zien wat er misgaat. Blinde loyaliteit aan een regeerakkoord in plaats van persoonlijke integriteit van een minister.

Eerst wordt er achter gesloten deuren een regeerakkoord gemaakt, daarna volgen doelredeneringen om politieke keuzes te onderbouwen. Een minimale parlementaire meerderheid die tegen de wil van de kiezer ingaat.

Forum voor Democratie maakte een punt, en Kasja kwam niet verder dan verwijzingen naar kwalificaties van de Raad van State en de ambtenaren van haar ministerie. De mini-ster had zelf geen positie of inhoud. Ze bleef haar ingefluisterde standpunt herhalen, daardoor kreeg het debat een herhalend karakter en kon de voorzitter de avond afhameren.

De huidige referendumwet eist in artikel 8 lid 1 dat wetten pas acht weken na publicatie in werking treden. Lid 2 schrijft voor dat wetten waarin een eerdere inwerkingtreding beoogd wordt, van rechtswege worden opgeschort totdat die termijn wel verlopen is. Artikel 12 lid 1 regelt dat een noodwet die eerder in werking treed, nog steeds achteraf referendabel is.

Over een maand zijn de gemeenteraadsverkiezingen, dus staan de politici populistisch te galmen over mensenhandel. Alle ramen moeten dicht, voor de vrouwtjes! Het naïeve initiatief wordt met gejuich ontvangen door criminelen. Door het sluiten van bordelen, ramen en luxe privéclubs, verschuift het aanbod naar internet waar bijna geen toezicht is. 

Het is ook onderdeel van een nieuwe traditie om bestuurlijke onmacht af te wentelen op de dichtstbijzijnde burger. In het geval van de rosse buurt zijn dat verhuurders, ondernemers en dames die zonder dwang werken. Vrouwen die in deze week moeten demonstreren om aan te tonen ze het vak zelf kiezen. 

Die verdienen geen verlies van werkplek en inkomen. Die verdienen een politie, openbaar ministerie en burgemeester die samen korte metten maken van mensenhandelaren, en hun slachtoffers bevrijdt. Het project 1012 heeft een hoog uit het oog, uit het hart gehalte. Als De Wallen weg zijn, zijn de problemen uit beeld en kan de mooi-weer show starten. Iets wat schaamteloos gekopieerd wordt in kleinere gemeentes. 

Deze tactiek om burgers te straffen voor criminaliteit in hun directe omgeving wordt steeds hardnekkiger. Het meest schrijnend is het voor particuliere verhuurders. Die hebben tijdens de huurovereenkomst een extreem beperkt recht om achter de voordeur te kijken. Toch wordt bij een incident zoals een wietkwekerij, drugshandel of ernstig geweld hun pand gesloten.

Wat zou het mooi zijn als Erdogan, Assad en al-Baghdadi morgenochtend wakker worden als vrouw. Zouden ze nog naar buiten komen? Zouden ze een hoofddoek dragen? Zouden ze hun positie binnen de machocultuur behouden? Of keren ze terug naar het aanrecht?

Het liefst niet alleen als vrouw, maar ook als moeder. Zouden ze gemakkelijk over mensenlevens blijven denken, als ze zelf hebben gedragen, gebaard en opgevoed? Als ze gezien hebben hoe moeilijk het is om een mens te maken, hoe mooi een mens kan zijn?

Het zijn leiders die oorlog voeren of een stukje grond onder hun bewind valt, of onder dat van hun concullega. Voor de burger ter plaatse niet boeiend, wel vervelend. Waar Europa het podium was van twee wereldoorlogen, zitten de meeste strijdende partijen daarvan nu samen in de EU en NAVO. Duitsland en Italië zijn volledig gerehabiliteerd. 

Grenzen waar toen om gevochten werd, zijn nu uitgestorven natuurparken met vergeten landmijnen en instabiele munitie. Hoe langer oorlogen geleden zijn, hoe duidelijker het zinloze karakter. Het is alleen de huidige of komende oorlog die zogenaamd de uitzondering vormt. 

Waar Rusland, Oekraïne en vele andere Oostbloklanden de vorige ronde bondgenoten waren, staan ze nu tegenover elkaar. De meeste ellende daarvan zit niet in grensgebieden tussen machtsblokken, maar onderontwikkelde landen die ongewild een setje proxyoorlogen te gast hebben. Ondertussen wordt de strijd tegen fundamentalisme en terrorisme vergeten.

\

Top-down

Assad heeft nauwelijks terrein veroverd op IS, maar heeft zich vooral geconcentreerd op het kapotschieten en veroveren van Aleppo en andere strategische doelen. Het meeste IS gebied, waaronder Raqqa is veroverd door de SDF. Een multi-etnische en multireligieuze organisatie die een eigen staat nastreeft in Syrië, langs de hele Turkse grens.

Erdogan is een islamist, streeft de volledige islamisering van Turkije en haar omgeving na. Iets wat Boris van der Ham al weergaf in een documentaire hoe christenen en atheïsten in Turkije met geweld werden bestreden. Een beleid dat wordt uitgerold naar multicultureel Noord-Syrië, zelfs in de rustige Afrin-enclave, die nu vanuit Turkije wordt binnengevallen.

Erdogan is bezig aan zijn tweede missie in Syrië. Een vervolg op de eerste die moet voorkomen dat in Noord-Syrië een levensvatbare staat ontstaat, eentje waar wel ruimte is voor democratie, christendom en atheïsme. Het is een publiek geheim dat Europese Syriëgangers via Turkije reisden en wapens ruilen voor olie, daarom mocht SDF geen wig drijven tussen Turkije en IS.

De vraag is hoe diep Erdogan in IS zit, en waarom zijn Turkije nog in de NAVO zit en hele warme betrekkingen met de EU heeft. Na de Assyriërs, Armenen, Grieken en Koerden, is het nu de beurt aan Koerden en hun nieuwe vrienden. De vorige keer werd boven Noord-Irak een no-fly zone ingesteld om de genocide door Saddam te begrenzen. Nu deelt de VS luchtdoelraketten uit.

Iran blijkt ondanks zijn nieuwe deals met westerse landen in Syrië niet bezig te zijn met vrede of de emancipatie van vrouwen. Iran vond het een goed idee om met een drone de Joodse verdediging van de Golan-hoogte in kaart te brengen. Daarna vond Syrië het een goed idee om een Israëlische F16 neer te halen. Waarop Israël besloot doelen in Syrië te bombarderen. 

Lachende derde bij deze snelle escalatie is IS. Ontstaan in Syrië en Irak midden in een machtsvacuüm achtergelaten door de vorige burgeroorlog. Nog voordat IS verslagen is, pakt iedereen de eigen agenda er weer bij, starten oorlogen, en uit de as zal IS nogmaals herrijzen. Het zijn in ieder geval geen ezels, want die stoten zich niet twee keer aan dezelfde steen.

Bottom-up

Een militair die op patrouille in bergdorpen zwerft om andere islamitische terroristen uit te roken, speelt een ziekelijke versie van wie is de mol. Niet om geld, maar om levens. Tussen de regels van de verklaring van Marco Kroon door vallen twee dingen op. Ten eerste dat hij onvoldoende vertrouwen heeft in de organisatie om alle informatie direct met hun te delen. 

Iets wat niet verbazingwekkend is. Inlichtingendiensten hebben in hoog tempo mensen moeten aannemen die de Afghaanse taal machtig zijn, en daar kan een verkeerde tussen zitten. Maar ook in het algemeen kan een ambtenaar zich voorbijpraten, te koop zijn of verkeerde loyaliteit hebben. Derde risicocategorie is het digitale sleepnet van de VS, samen met hun eigen agenda.

Het tweede deel is zijn angst voor operationele onderbrekingen. De situatie in dit soort gebieden wisselt sneller dan conventionele oorlogen, waarbij duidelijke frontlinies en strijdende partijen zijn. Het is de overtreffende trap van een guerrilla-oorlog. Strijders die opgaan in de plaatselijke bevolking, aanvallen uitvoeren en daarna bijtanken in een ander continent.

Zijn relaas geeft inzicht in een bestuurscultuur van wantrouwen richting medewerkers en vertragingen na een (politiek gevoelig) incident. Meteen het einde van een gevaarlijke achtervolging. De missie wordt niet succesvol afgerond, de inlichtingen verouderen. Als de missie hervat wordt, ligt de hinderlaag al klaar en is het doelwit gevlogen.

Het kabinet heeft mensen opgetrommeld om te verklaren dat Marco Kroon gek geworden is. De boodschap is duidelijk: het eigen functioneren van ministeries staat nooit ter discussie, manschappen zijn er om voor de trein te gooien, het liefst met een snelle soundbite die in een kop van een krant past, in plaats van een onderbouwde reactie. 

Het bovenaanzicht van geopolitieke verhoudingen en het onderaanzicht vanuit de militair laten beide dezelfde vicieuze cirkel zien.

Toen het debat over de stijgende zorgkosten onze Scheveningse playboy in zijn gratis skybox te lang duurde, sprak de fractievoorzitter van D66 de woorden: "Ik heb nog wel een oplossing: voltooid leven".

Een gedachte die ook aangekomen is bij de lokale D66 te Best, waar ze het leven van een student en kandidaat-gemeenteraadslid van Leefbaar Etten-Leur reeds voltooid vinden. 

De cultuur aan de top van de politieke kaste vind altijd zijn weg naar beneden. PvdA'er Marcel van Dam noemde Pim Fortuyn een buitengewoon minderwaardig mens. Vervolgens was het de linkse activist Volkert van der Graaf die met vijf kogels liet zien waar demonisering toe leidt. Wanneer het partijkartel het verliest op de inhoud, gaat men verder op de man.

Als Britt Dekker een hoop onzin vertelt over Chinezen, wordt er gelachen en geapplaudisseerd. Joden vormen 0,2% van de wereldbevolking en winnen 22% van de Nobelprijzen. Wanneer vastgesteld wordt dat de complete kopgroep van een marathon uit Kenia komt, dankzij een genetisch onderontwikkelde onderste kuitspier, denkt niemand aan discriminatie.

Wanneer u bovenstaande alinea leest over een positieve verschillen roept dat geen gevoelens op. Wanneer het een negatief verschil is, komt gelijk een nare smaak in de mond. Terwijl het om hetzelfde gegeven kan gaan. Het is niets meer is dan een koude vaststelling uit waarnemingen of wetenschappelijk onderzoek. Een Pavlovreactie die aantoont hoe diep politieke correctheid zit.

Hoewel mensen gelijkwaardig zijn en gelijke rechten hebben, zijn ze niet gelijk. Dat zou extreem saai zijn. Binnen Amsterdam willen de kartelpartijen niet in een coalitie met een partij waarvan de nummer twee op de lijst jaren geleden binnen een wetenschappelijk debat heeft aangehaald dat rassen qua intelligentie verschillen. 

Een uitspraak waarm ontdekker van DNA en Nobelprijswinnaar James D. Watson tien jaar geleden al over struikelde. Het kostte hem vele betrekkingen en onderzoeksmogelijkheden. Uiteindelijk veilde hij zijn Nobelprijs medaille om weer leuke dingen te kunnen doen. Zelfs de keurige Volkskrant ziet deze verschillen en schrijft er openlijk over. 

Karin Ollongren sommeerde Baudet afstand te nemen van die uitspraak. Afstand van wetenschappelijke resultaten. Als rassen gelijk waren, waren ze niet te onderscheiden, en bestonden die hokjes niet. Zoals de Amerikaanse senator Moynihan al zei, "you can have your own opinion, not your own facts." Toen Thierry niet slaafs reageerde ging ze helemaal los.

Er volgde een tirade over discriminatie, maar FvD heeft niemand ongelijk behandeld of achtergesteld op basis van ras, en stelt zulks ook niet voor. Erger nog, de minister vindt het al een taboe om te praten over rassen. Dat is een openlijke aanval op de VvMU, en beperkt eenzijdig het debat.

Binnen het politieke spectrum zaken taboe verklaren is een goedkope en makkelijke manier om het debat te slopen, daardoor eigenschappen niet in het beeld te hebben en dus als regent niet te hoeven kijken of bijsturen. Misschien dooft het vuurtje dan onder de Haagse kaasstolp netjes uit, in de samenleving broeit de veenbrand ongecontroleerd verder.

Henk Bres deed een uitspraak over drie mannen in een jurk die beesten martelden. Zijn uitspraak wordt breed uitgemeten, de context ontbreekt. De Partij van de Eenheid schrijft in reactie precies hetzelfde, maar dan met joden en daarover struikelt niemand. Antisemitisme is zo gewoon dat het niet opvalt, zeg iets over de islam en je hebt beveiliging nodig.

Ons weblog deed verslag van nepnieuws uit het Oostblok, schreef erbij dat het nepnieuws was, en staat daarom nog steeds op de zwarte lijst van de EU. Onder het mom van nepnieuws als nieuw taboe, verspreidt men nepnieuws over deze roze uithoek, om het taboe te maken.

Zwijgen is goud, spreken is zilver. De enige manier om echt zeker te weten niemand te kunnen kwetsen is niets te uiten. Dan wordt het stil. 

En zelfs dat is niet genoeg. Vrouwelijk schoon wordt geweerd uit de Formule1, darts en een museum. Dat ze hun mond houden is niet genoeg, ze moeten terug naar het aanrecht. Een soort beeldenstorm. Gaat straks ook de David van zijn sokkel? Moet de anatomie van de mens uit de publieke ruimte? Moet de mens uit de samenleving?

Straks allemaal in een blauwe overal? Net zoals in 1984 van George Orwell? Er lijkt wel een soort verplichting te ontstaan om vrouwen verhullend te laten kleden, of ze anders maar helemaal af te voeren. Pure discriminatie. Afgedwongen kledingvoorschriften die je alleen in sharialanden ziet. Is het toeval dat de ambitie van de Islamitische Staat, lijkt op de disputed areas uit hetzelfde boek?

In een soort zoektocht naar politieke correctheid en strijd tegen ongewenste toenadering, seksuele intimidatie en seksueel geweld wordt het kind met het badwater weggegooid. Seksueel getint kleden, flirten, genieten van aandacht, zien en gezien worden, het moet allemaal weg. Maar hoe moet dan de vonk overslaan? 

Wie had ooit gedacht dat de verlichting zou doven met de vrouw als taboe?