Groot-Brittannië is al een halve eeuw slachtoffer van grooming gangs. Dat is een eufemisme voor een groep mannen die langdurig samenwerken om minderjarige meisjes tot seks te dwingen. Slachtoffers werden beticht van uitlokking of onveilig gedrag. Het moest in de doofpot. Maatschappelijk werker Maxime Peak deed 180 keer aangifte, er werd niets met de noodkreet van haar cliënten gedaan. De omvang is gigantisch, de top drie:

Rond Telford gaat het om duizend slachtoffers, jongste 11 jaar, sinds 1980. Rond Rotherham gaat het om minimaal 1510 minderjarige slachtoffers, jongste 11 jaar, sinds 1997. Rond Newcastle gaat het meer dan 700 slachtoffers, twaalf jarig meisje zwanger, 2007 en eerder. 

\

Chili raakte in enkele jaren ongeveer een miljoen potentiële orgaandonoren kwijt, dankzij foutief ingevoerde Actieve Donor Registratie. Daadwerkelijk uitgevoerde orgaandonaties daalden bij de invoering met 29%.

Het doet mij als donor en voorstander van orgaandonatie pijn om te zien hoe hun fouten grotendeels herhaald worden.

In Nederland kun je met je DigiD makkelijk je keuze opgeven. In Chili konden mensen tijdens het verlengen van hun rijbewijs, paspoort of identiteitskaart simpel orgaandonatie weigeren. Het was een extra vinkje in het proces. Dankzij misinformatie, spookbeelden en vooroordelen weigerden tussen de 37% en 40%. 

Chili voerde in januari 2010 actieve registratie in, december 2011 waren er 2.140.000 weigeraars, juli 2012 al 2.780.223. 640 duizend potentiële donoren armer in zeven maanden. Bijna honderdduizend per maand. Dat aantal haalde Nederland in een week. Terwijl onze beoogde wetswijziging pas halverwege 2020 ingaat en er nog helemaal niets aan de hand is. Chili stopte deze stormloop door de klantvriendelijke route af te sluiten. Sinds oktober 2013 kan de Chileen alleen nog via een notaris afzien van orgaandonatie. Daarmee werd een nieuw mes in de Chileense bevolking gezet. Mensen die de notaris niet kunnen betalen, of in afgelegen gebieden wonen, kunnen niet meer kiezen.

Joden, christen&moslims positief over donorschap
In Nederland ziet het CBS forse verschillen binnen de samenleving qua orgaandonatie. Autochtonen zijn voor bijna de helft geregistreerd, een kwart weigert. Allochtonen zijn voor een kwart geregistreerd, de helft weigert. Beide groepen weigeren voor een achtste, autochtonen zijn in verhouding drie keer zo vaak geregistreerd als donor. De integratie is niet echt een succes. Joden, Christenen & Moslims staat principieel positief tegen orgaandonatie, dat is het punt niet. Het is de mate waarin de staat nog in contact staat met haar burgers. Voor autochtonen is de kloof te groot, voor allochtonen nog veel groter. Door die radiostilte hebben kettingbrieven die met misinformatie oproepen te weigeren vrij spel. 

Van de aangeschreven Nederlandse jongeren die volwassen worden, reageert 38% op het donorregister. Soms zelfs voordat de brief op de mat ligt. Van de aangeschreven nieuwkomers reageert maar 8,4%. Twee brieven zijn volstrekt onvoldoende om je aan te melden, en dus straks onvoldoende om je af te melden. De scheuren binnen de samenleving rond orgaandonatie zijn al jaren te zien. De afkomst bepaalt in grote mate of iemand als donor geregistreerd staat. Dat is ongezond en kan een aanleiding zijn voor massale weigeringen in Nederland. Iets waar overigens de allochtonen vooral zelf last van hebben door een gebrek aan voor hun geschikte organen. (PDF)

Donoren zonder regeldruk
Orgaandonatie kun je niet afdwingen met regels of geweld. Zonder draagvlak resteert een instabiel systeem. Met 1 druk op de knop is iemand geen donor meer. De fiscus ontving in maart 6,1 miljoen aangiften en het donorregister kan op een vergelijkbare website met hetzelfde DigiD ook miljoenen weigeringen ontvangen. Burgers kunnen met een pennenstreek op het Binnenhof donor gemaakt worden, de eerste vraag is of ze dat ook zullen blijven. De tweede vraag is of de nabestaanden zullen instemmen. In Chili liepen de weigeringen door familie sterk op. Dat soort keuzes maken nabestaanden op basis van eerdere gesprekken met de overledene en beschikbare informatie.

Volgens de Belgische, Franse en Spaanse directies van hun nationale transplantatieorganisaties is hun succes afhankelijk van grote publiekscampagnes. Iets wat onvoldoende in het Nederlandse beleid en planning zit, en waarom deze drie directeuren zich leeg laten lopen in grotere kranten. Ze zijn alle drie nogal duidelijk: actieve registratie is niet doorslaggevend.

Jouw lijf, jouw keuze
Deze wet zou simpel genoeg moeten zijn voor een referendum. Jouw lijf, jouw keuze. Toch is weer een mooi idee verwerkt tot een vreemd compromis. Aangenomen met bijna stakende stemmen, terwijl Nederlanders grotendeels voorstander zijn. Politici doen alsof er een ongekende prestatie is geleverd, terwijl buitenlandse directies en academici de noodklok luiden. Er wordt hier ouderwets politiek bedreven, met gesloten portemonnee. Geen geld om buitenlandse adviezen te volgen. Geen extra geld voor voldoende educatie. Geen persoonlijke vraag van een ambtenaar als de burger toch al bij het loket staat. We kijken wel waar het schip strandt. Alles voor rekening en risico voor de wachtlijst.

Dit is geen referendum voor of tegen orgaandonatie. Ik ben ook niet voor of tegen actieve registratie. Alleen de vastgeroeste gedachte dat actieve registratie als losstaande oplossing automatisch meer donoren oplevert, is simpelweg onjuist volgens een morbide experimentje met 17 miljoen Chilenen. 

De oplossing is simpel. Wees donor. Bespreek dat met je directe familie, en meld je hier aan.

Wacht niet totdat je dood gaat, maar kijk ook eens naar donatie bij leven, zoals een nier, een leverkwab of stamcellen. Dat laatste kan soms zonder operatie.

Hou het debat over orgaandonatie levend, stuur deze wet terug naar de tekentafel.

Hoe meer schepijs wordt gegeten, hoe meer kinderen helaas verdrinken. Zorgzame ouders zullen wellicht direct ijs willen verbieden. Hoewel deze gegevens correleren, is er geen direct verband. Beide zijn een logisch gevolg van het warmere weer. Hoe hoger de temperatuur, hoe meer koude desserts, hoe meer er gezwommen wordt, wat helaas niet risicoloos is. 

Het is een voorbeeld dat louter correlatie geen causaliteit aantoont. Deze website heeft duizenden voorbeelden van gegevens die duiden op directe verbanden, maar boerenverstand sluit al iedere relatie al volledig uit. Als twee sets gegevens exact hetzelfde gedrag vertonen, is hun correlatie gelijk aan 1. Mijn persoonlijke toppers:

Op drie met een correlatie van 0.97: In de staat Washington dalen echtscheidingen in hetzelfde tempo als de dalende consumptie van volle melk in de VS. Op twee met 0.98: Het aantal advocaten in Georgia steeg met hetzelfde tempo als het aantal mensen die verongelukten door een val van de trap. En de winnaar met 0.999: De verkoop van iPhones loopt bijna synchroon met de jaarlijkse neerslag in Madison County, Idaho. 

\

Deze week aan de ene kant een triomfantelijk bericht dat de criminaliteit in ons kikkerlandje daalt, aan de andere kant bleek er anderhalf miljard euro meer verdiend te worden aan wietteelt dan gedacht. Iets wat ook een hoger BBP en afdracht aan Brussel geeft.

Zolang het Wetenschappelijk Onderzoeks- en documentatiecentrum van Justitie en Veiligheid (WODC) nog op de veertiende etage van het ministerie zit, zijn hun rapporten besmet. Alsof het een reclame van een verzekeraar is, een tweedehandsauto of een uitzending in de tijd voor politieke partijen. 

Toch heeft het WODC eindelijk ruiterlijk wordt toegegeven dat de Anti Fascistische Actie zelden wordt vervolgd en daardoor straffeloosheid ervaart. Die conclusie is pijnlijk, maar de beperkte informatiepositie van het WODC is nog veel erger. 

Het eerste praktisch probleem zijn activisten met dezelfde zwarte kleding en gezichtsbedekkende kleding. Daardoor is moeilijk te zien wie precies wat gedaan heeft. Daardoor blijft veel opsporing en vervolging uit. In het sleepnet wordt deze vis niet gevangen.

De samenvatting van het rapport wekt de indruk dat AFA alleen in het buitenland bomaanslagen pleegt. Dat is een beetje vreemd aangezien de politie in 2016 nog een bom gevonden heeft vlak voor een demonstratie. Een bom die de politie een paar maanden lang een nepbom heeft genoemd, om daarna toe te geven hoe het zat. Een Pauline Krikketje. 

Wellicht omdat de bom bestond uit twee grotere rookbommen en een wekker. Voor uw beeldvorming, een videootje van een paar maten kleiner. De antifascisten gebruikten in 1986 ook al zo'n rookbom toen ze deze bij Hotel Cosmopolite naar binnen gooiden tijdens een vergadering van de Centrum Democraten met de Centrumpartij. Het hotel brandde tot de grond toe af.

De secretaresse van de CD viel bij haar vlucht vanuit de eerste etage zo ongelukkig dat haar been moest worden geamputeerd. Later trouwde ze met Hans Janmaat en werd gekozen als Kamerlid. Het behaagde het presidium vervolgens om haar een werkkamer op zolder zonder lift te geven.

Het idee achter ADR zou donoren kunnen opleveren. Dat is een wensgedachte waar je wel of niet in kunt geloven. Je kan er ook een ethische discussie over voeren. Dat laat ik vanavond graag aan jullie over. Kijk echter eerst even welke averij deze wet heeft opgelopen op weg naar de finish.

Het eerste compromis was in plaats van een transitie van een opt-in naar een opt-out systeem, een cosmetische aanpassing van "niet geregistreerd" naar "geen bezwaar geuit". Deels om de familie niet scheef voor te lichten dat er een "ja" geregistreerd zou staan, maar vooral om de wet ooit te kunnen herroepen. Beide geëist door oppositie. Deze cruciale verandering vond kort voor de stemming plaats, er is geen onderzoek gedaan naar het effect van deze wijziging in de kern van het ADR systeem. Het originele idee van Pia Dijkstra heeft een behoorlijke knauw gekregen in de Tweede Kamer.

Binnen de Eerste Kamer ontstond een stevige ethische discussie. De originele ADR-wet kende dwang ten opzichte van de donatie. Alleen als de familie in ernstige psychische nood kwam, kon worden afgeweken van de registratie. Dit is om de conversie van toestemming of geen bezwaar in het register, naar toestemming voor de arts en dus donatie in de praktijk te verhogen. Niet de wens van de familie zou centraal staan, maar die van de overledene.

Er volgde in de senaat een tweede compromis, door een toezegging van Pia Dijkstra, dat de familie altijd het laatste woord zou hebben. Het uitvoeringsdeel van de ADR-wet is een dode letter geworden. Erger nog, er moet altijd op de familie gewacht worden, wat de kwaliteit van organen niet ten goede komt. De tweede knauw in de nieuwe wet. Ook deze wijziging heeft niet geleid tot onderzoek of debat in onze samenleving.

Het effect van deze twee wijzigingen versterken elkaar, zijn in beide Kamers nauwelijks besproken en onderzocht. Alle uitspraken over stijgende donaties zijn even betrouwbaar als de weersvoorspelling of beursberichten. Je hebt er niets aan.

Als we kijken naar de eerste maanden: Nee registraties stijgen nu al, omdat mensen niet beseffen dat de wet hooguit per juni 2020 wijzigt. Ja-registraties blijven om dezelfde reden uit. Omdat donatie verschuift van barmhartig geven naar van rechtswege ingenomen zijn er ook duizenden mensen die hun toestemming intrekken. Op korte termijn is een forse daling te zien.

Op de lange termijn verwacht ik hetzelfde. Iemand die overlijdt, medisch geschikt is en volgens het register een donor, doneert in 86% van de gevallen. In 14% is er een veto van de familie. Alleen zullen mensen zich minder als "ja"-donor registreren, omdat ze denken dat het automatische "geen bezwaar" voldoende is.

Ik verwacht dat families in de rouw makkelijker een "geen bezwaar" overrulen, dan de laatste duidelijk uitgesproken wens van de overledene. Iets wat we hadden geweten als er netjes en zorgvuldig pas op de plaats was gemaakt en onderzoek was gedaan. 

De vraag is wat de conversie zal zijn van de "geen bezwaar" categorie. Ik kan dat niet inschatten, maar het gemak waarmee voor politiek gewin gedaan wordt dat het dezelfde 86% zal halen, is totalitaire onzin. Dat is een vreugdedansje om politiek te cashen op een doorgedrukte wet. Een wet die na alle averij heel anders zal uitwerken dan die bedacht was.

Spanje is al een kwart eeuw kampioen orgaandonatie, maar dat komt volgens hun artsen niet vanwege een ADR-systeem. Ieder aspect moet worden aangepakt volgens de nieuwe directrice van de Spaanse transplantatie-organisatie: “betere coördinatie, infrastructuur, financiering, publiekscampagne en trainingen donatiegesprek”.

Ze verwacht dat puur het invoeren van een ADR-systeem “geen effect” zal hebben. Haar voorganger met 26 jaar ervaring is nog duidelijker, niet de wet maar het gesprek bepaalt orgaandonatie. “Het veranderen van de wet heeft geen zin.” Spanje behandelt ook ouderen met een hersenbloeding langer door op de intensive care, wat hun organen beschikbaar houdt.

Orgaandonatie bestaat uit een aantal stappen. Eerst zal iemand in de stervensfase van het leven moeten komen en medisch geschikt zijn. Hopelijk heeft de overledene gekozen voor donatie. Dat is de belangrijke keuze vooraf. De keuze achteraf, of de familie die keuze respecteert, is de belangrijke tweede. 

De werkelijkheid van de familie op de gang van het ziekenhuis verandert niet door proza uit de Haagse kaasstolp. De Spaanse en Franse Transplantatie-organisaties zeggen dat goede educatie en communicatie families beweegt in te stemmen met donatie. Dat de politiek die route niet kiest, betekent dat de burger niet als voor rede vatbaar wordt gezien. 

Ik vind dat Nederland een breed gedragen, zorgvuldige donorwet verdient. Hoe meer er algemeen bekend is over orgaandonatie, hoe duidelijker de familie op de hoogte is over de donatie wens, hoe makkelijker het voor de familie is het overlijden en een eventuele donatie te verwerken. 

Dus, voor de rust bij je nabestaanden, wees zo duidelijk mogelijk over je laatste wens. Geef die niet alleen aan in registers, maar bespreek het ook. Prik door deze wet heen, zie welke restanten het staatsblad gehaald hebben en stuur 'm terug naar de tekentafel. 

De huidige donorwet stamt uit 1996, als dit brakke compromis in 2020 geruisloos doorgang vindt, blokkeert dat een echte oplossing.

Maandag beginnen de examens. Vorige maand meldde de onderwijsinspectie dat het niveau van het onderwijs al twintig jaar terugloopt. Met als vers dieptepunt valse geodriehoeken van de HEMA. De inspectie komt met een waslijst aan pijnpunten, maar vergeet twee belangrijke actoren: Kinderen en hun verzorgers.

Voor kinderen is de afgelopen twintig jaar een hoop veranderd. Vroeger kwamen ze nieuwsgierig naar school, nu is die nieuwsgierigheid door sociale media, spelletjes en video al volledig verzadigd. In vergelijking daarmee komt de leerplicht als mosterd na de maaltijd. Van kinderen worden hersenloze mediaconsumenten gemaakt. 

De tijd van zelf creëren in de vorm van tekenen, schrijven, sporten en spelen met elkaar is naar de achtergrond. Ze zijn gedrild om snel en impulsief te reageren om te scoren. Of het nu in een actiespelletje is of een groepschat, de primaire reactie wordt ongefilterd geuit en onderling afgerekend.

Politici en managers denken dat negen vrouwen samen in staat zijn in een maand een zwangerschap af te ronden, maar zo werkt het niet.

Philips waarschuwde voor een gebrek aan ingenieurs & technici, iets waar ze in de bouw al achter waren. De datacenters rond de Amsterdam Internet Exchange kunnen niet meer uitbreiden, omdat er geen ruimte op het elektriciteitsnetwerk is. In Drenthe & Groningen mogen geen zonneparken gebouwd worden, vanwege hetzelfde capaciteitsprobleem. Problemen die dankzij ambities richting big data, online dienstverlening en duurzame energie alleen maar erger worden.

Hoe fragiel onze maatschappij is, werd afgelopen zondag duidelijk met Schiphol. Tennet sloot na middernacht twee ondergrondse hoogspanningsleidingen af vanwege kortsluiting. Nota bene: dit waren geen kabels naar Schiphol zelf, maar het schakeleffect was genoeg voor een kleine verstoring in de rest van het netwerk. Uren later, einde van de nacht, werd duidelijk dat de incheckbalies nog steeds niet goed functioneerden. 

Afritten van de snelweg werden gesloten en treinen stopten niet meer op Schiphol. De burgemeester werd gepasseerd, en mensen liepen met de rolkoffer op en langs de snelweg. De kudde was niet te stoppen, Schiphol wel. Het was de tweede grote storing bij de nationale luchthaven, kenners verwijten een verouderd foutgevoelig systeem dat struikelt over minuscule stroomstoringen. 

\

Honderd jaar geleden versloegen de Ottomanen aan het einde van de Eerste Wereldoorlog de geallieerden. De herdenking daarvan is in Duitsland een beetje uit de hand gelopen.

Het werd een viering van overheersing door kleine jongetjes die in volledig militair uniform met nepwapens en rode vlaggen marcheerden. 

Later mochten die jongetjes op de grond gaan liggen zodat de kleine meisjes met hoofddoek de rode vlag over hun speelkameraadje mochten leggen, om daarna te rouwen om hun dood en hun te verheerlijken als martelaar. Dit is militarisering van de Turkse cultuur en het islamitisch geloof. 

De ouders stonden trots te filmen en daarom lekte dit uit. Eerst zou het een incident zijn van een paar imams die het spoor bijster waren. Maar toen doken meer video's op. Uit Herford, Mönchengladbach, Wiener en Gladbeck (die laatste is gecensureerd door Facebook). De teller bij het Duitse Tagesschau staat reeds op 80. 

Dit zijn deels "moskeeën" van Ditib, onder directe leiding van Erdogan. In Nederland kennen we hetzelfde principe met de Diyanet. Zijn strategie is simpel, de Turken in Europa worden in Turkije als succesvol gezien. Als Europese voorhoede, aanwezig op sociale media, als ambassadeurs van de AKP. Via hun voert hij campagne.

Aan de ene kant is het motief de islam gesubsidieerd uit te rollen in Europa als een Jehovagetuige, aan de andere kant is het een methode om controle te houden over zijn Turken in Europa. Die moeten natuurlijk wel de partijlijn blijven volgen, hun netwerk in Turkije bijsturen en chantabel blijven door hun achtergebleven familie.

Om te voorkomen dat een verkeerd geluid deze propaganda verstoort werden jarenlange celstraffen uitgedeeld aan de hogere medewerkers van de krant Cumhuriyet. Dit is de oudste krant van Turkije, de helft van de medewerkers zitten vast. Iets minder plezierig dan de verlengde vakantie van Ebru Umar.

Facebook assisteert met censuur: zelfs het onthullen van infiltranten in de eigen organisatie is verboden. De strijd tegen een krant is onderdeel van de purge. Erdogan is aan de macht gekomen dankzij mede-islamist Fethullah Gülen, en wil deze en zijn volgelingen niet meer als mogelijke concurrentie.

Veertien eeuwen van geweld binnen het Midden-Oosten en binnen de islam geven een cultuur die veel meer gericht is op militante stammenstrijd, een dwang om sterker, groter en strenger in de leer te zijn dan de buurman. De gematigde versies liggen op het kerkhof, dit is Charles Darwin, de sterkste overleeft.

Alleen de religieuze soldaat staat rechtop dankzij nurture and nature. Het product daarvan wordt door Europa ongecontroleerd geïmporteerd, maar staat onder directe controle van buitenlandse mogendheden, die op papier onze bondgenoten zijn, maar in de praktijk hun loyaliteit bij een boekje en zichzelf hebben.

Turkije is NAVO-lid en EU-kandidaat. Qua aantal militairen zelfs het tweede NAVO-lid (inclusief en exclusief reserves). Toen de Noord-Syrische alliantie het gebied rond Manbij innam, viel Turkije met Duitse tanks Syrië binnen. Erdogan noemde de inval eentje op terroristen. 

Beetje vreemd verhaal omdat jarenlang IS daar zat en hun Syriëgangers ontving. Pas toen IS verslagen werd door de Noord-Syrische alliantie, vond Erdogan het veilig genoeg de Koerden aan te vallen. De IS-terroristen waren net weg. Later volgde de tweede inval rond Afrin, een regio waar tot dan toe nauwelijks oorlog was geweest.

Net zoals na Cyprus blijft een adequate reactie uit. Turkije is het tweede NAVO-lid dat zijn militaire macht verzilvert met nieuw grondgebied. Blijkbaar is landjepik en etnische zuivering de nieuwe norm. Daarmee wordt de druk op Poetin om de Krim en Donbass met rust te laten volledig hypocriet en kansloos.

Vreemd dat de financiering van moskeeën vanuit golfstaten wantrouwend wordt gevolgd door het kabinet, zelfs tot Kamervragen leidt, maar financiering en invloed door Erdogan blind worden geaccepteerd. Terwijl ons onderwijs alleen blinde tolerantie en verdraagzaamheid predikt, vieren Turkse peuters een veldslag.

Ons kabinet komt niet verder dan het weren van kabinetsleden die voor de Turkse wet hier illegaal actief zijn. Een symbolische daad die de VVD en de AKP veel stemmen opleverde. Het lijkt wel alsof beide partijen op rellen in Rotterdam aanstuurden, om die confrontatie uit te melken.

In de strijd tegen het communisme trok men alle registers open, nu wil men deugen en gaat als een golden retriever puppy kwispelend op de rug liggen. Rutte zou met zijn handen in het haar moeten zitten nu NederTurken na ruim vijftien jaar onderwijs vatbaar zijn voor buitenlands fascisme en religieus fanatisme. 

Dit is geen verkiezingscampagne, maar een veroveringscampagne.

De Europese flitsmarathon is ongeveer halverwege. De snelwegen raken richting de nacht steeds leger, waardoor de struikrovers misschien minder slachtoffers maken, maar wel steeds hogere bedragen innen.

Onder het mom van veiligheid wordt in Nederland voor snelheden geflitst die in Duitsland, België en Verenigd Koninkrijk niet vervolgd worden.

Zo stond Koos Spee op TV te verkondigen dat in ruim negentig procent van alle verkeersongevallen snelheid een factor was. Vanaf die dag doe ik onderzoek naar botsingen tussen objecten die stilstaan. Het eerste experiment kan nog even duren. Ondertussen doet de ACM eindelijk invallen bij bedrijven die eenzame reaguurders oplichten.

Het meest sneue is dat het de verkeerspolitie nog steeds niet is opgevallen dat de meeste verkeersslachtoffers voetgangers en fietsers zijn. Die sterven bij aantallen die al decennia nauwelijks dalen. Die zitten niet op snelwegen. Dronken rijden, appen achter het stuur, negeren van zebrapaden en verlichting hebben nauwelijks pakkans. Fietsers ervaren een vrijstaat.

Mede met het sleepnet maken we een maatschappij waar eerzame burgers dankzij hun kentekens, telefoonnummers, IP-adressen en sofinummers onder continu toezicht van hun regering staan. De tienduizenden bestuurders met valse kentekens hebben vrij spel. Tunnelvisie op big data.

Een sleepnet dat slecht werkt. De Tweede Kamer-springer stond eerst weken te protesteren voor het Binnenhof, plaatste netjes op het openbare Facebook zijn afscheidsbrief, liep moeiteloos langs de beveiliging en deed zijn zelfmoordpoging.  

Een man die keurig geruïneerd werd door de Opiumwet. Hij dacht zaken te doen die gedoogd werden:  Het bezit van vijf hennepplanten. Hij kreeg een veroordeling zonder strafoplegging, waardoor hij niet meer naar zijn eigen bedrijf in Canada kan. Dankzij de wet Bibop mag hij ook zijn investeringen in Nederland niet uitbaten.

Sommige deelstaten van Canada hebben cannabis gelegaliseerd, eind 2017 stemde hun federale Tweede Kamer voor legalisering, hun senaat stemt daar in juni over. De beste man is op papier crimineel voor een delict dat hier geen straf opleverde, en daar gelegaliseerd wordt. Terwijl de politie tuintjes aan het slopen is, ontspringen echte criminelen de dans.

Volgens het OM is er namelijk altijd schaarste en moeten we keuzes maken waar de prioriteiten liggen. Voor kleinere delicten zoals winkeldiefstal, moeten maar opgelost worden door detectiepoortjes en beveiligers. Misschien moeten die beleidsmatige en financiële keuzes een keer langs de Kamer en de kiezer. Zodat het niet alleen ambtenaren zijn die uw aangiften archiveren.

Frank Buis en Jaime van Gastel maakten vele reportages over buitenlandse zakkenrollers die opgepakt werden. Binnen een paar uur weer vrij, later bij verstek veroordeeld met straffen die zelden worden betaald of uitgezeten. Een papieren belasting van de strafrechtketen zonder enige strafdreiging richting de crimineel. Dweilen met de kraan open.

Winkeliers leggen inmiddels zonder tussenkomst van de rechter boetes op van 151 euro. Wat officieel geen boete is, maar een factuurtje voor de administratiekosten, iets wat de politiek in de grote steden volledig ontgaat. De NS pakt het veel groter aan en verhaalt miljoenen euro's aan vandalismeschade.

Hier zit ook een ontwikkeling om criminelen niet meer via het strafrecht te pakken, maar slachtoffers tegen hoge kosten uit pure wanhoop via de civiele weg een kale kip proberen te plukken. Woningbouwvereniging Ymere werd gedwongen de basispolitiezorg te privatiseren. Normale huurders en medewerkers worden bedreigd en geïntimideerd, asocialen beloond.

Geweld door psychiatrische patiënten wordt niet vervolgd. Dat zorgt er ook voor dat deze daders onvoldoende dossier opbouwen, waardoor noodzakelijke maatregelen niet genomen worden. Zoals een gedwongen opname of celstraf ter bescherming van de persoon en samenleving. Onderbetaald personeel is vogelvrij verklaard.

Syriëgangers werden niet vervolgd, en mochten ook niet bij verstek vervolgd worden. Daarmee worden deze jihadisten keurig buiten schot gehouden. Als crimineel niet in het beeld van de rechtbank, als strijder niet in beeld bij het leger. Een scherpe scheiding tussen politie & defensie is een waardevol principe dat schaamteloos tegen ons wordt gebruikt.

Qua MH17 is er nog niets opgelost. Geen dader voor het hekje. Geen vrede tussen de EU, Oekraïne, de Donbass, de Krim of Rusland. Maar ook in de andere proxyoorlog in Syrië geen akkoord tussen dezelfde buitenlandse mogendheden. Toch is de EU (waar wij lid van zijn) bij de VS aan het aandringen om sancties op Rusland te verlichten.

Deze casussen hebben allemaal 1 ding gemeen: Nette burgers die hoge kosten maken om andere burgers te volgen en te laten betalen, terwijl criminelen, terroristen en dictators vrij baan krijgen.

Misschien is het niet alleen tijd voor “PO in actie” en “Zorg in actie”, maar ook voor OM in Actie.

De vaste Kamercommissie deed een poging iedereen die tegenstander was van een direct bombardement in Syrië weg te zetten als een voorstander van chemische wapens. Alle neuzen moesten dezelfde kant op marcheren. Er is toch een rode lijn overschreden?

Voor velen & Thierry Baudet ligt die lijn niet pas bij massavernietigingswapens, maar reeds bij geweld. Toen dat kwartje viel stopte de hetze, maar startte helaas niet een intelligent debat. Hoe is deze situatie ontstaan? Waarom duurt de oorlog al sinds 2011? Waarom heeft Syrië nog chemische wapens? Import? Nieuwe productie? Waarom mislukt de beoogde regime change?

De OPCW is eind 2013 bezig geweest met het verwijderen van chemische wapens, dat ging om 1300 ton. De Sarin-aanval van vorige week toont aan dat minimaal honderd kilogram miste. Deels omdat de OPCW vertrouwde op de opgaves van het regime. Wapeninspecteurs vonden in 2015 sporen van niet opgegeven Sarin en VX op Syrische militaire onderzoeksinstellingen.

Twee van de 23 opslaglocaties waren niet meer bereikbaar vanuit gebied onder controle van Assad. De meeste rebellen werkten mee, Al Nusra en IS niet. Het Noorse marineschip dat de chemicaliën moest afvoeren werd regelmatig zwaar bestookt. Ze kregen lekkende vaten mee, waardoor het schatten is, hoeveel precies is ingeleverd.

Chloor valt niet onder het verdrag en de ontwapening omdat het in de normale industrie gebruikt wordt. Daar zijn diverse aanvallen mee geweest, allemaal sinds Assad zijn andere ellende moest inleveren.