Vierhonderd miljard. Dat is niet het bedrag van de volgende storting in het Griekse noodfonds, maar het aantal emails dat per dag wereldwijd verzonden wordt. Email begon ooit als de
Enigma van ARPANET, maar zodra iemand kettingbrieven met smileys er in ging sturen kregen kinderen & huisvrouwen ook door hoe het werkte. Van daaruit pikten mannen het op en toen kon email doorevolueren tot het wereld verkleinende, mensen verbindende, handel stimulerende en zaken versoepelende techspeeltje dat het nu is. De smileys van weleer zijn trouwens vervangen door de minstens zo irritante 'denk aan het milieu voor je deze mail print' en 'ook al is het juridisch gezien
bullshit, ik zet er toch onder dat je deze mail niet met anderen mag delen' disclaimers. Vooral toen iemand in Nigeria een 56k6 modem liet slingeren, nam het gebruik van email explosief toe met als gevolg dat 90 (NEGENTIG) procent tegenwoordig uit spam bestaat. 83,2 procent daarvan hengelt naar uw ING inloggegevens. De overige 16,8 procent heeft pakkende subjectlines als 'Scare people with your huge cock' of 'Watch Britney blow her bf' en zelfs vandaag zijn er nog miljoenen mensen (meestal Windowsgebruikers, niet zelden in dienst bij lokale overheden) die dan tóch klikken. Meest hilarische moment in de geschiedenis van email: het Europese voorstel voor
emailbelasting, een proefballonnetje dat net zo makkelijk werd doorgeprikt als de beveiling van een overheidswebsite, zodat email gewoon gratis door kon gaan met het overbodig maken van postbodes en het afleiden van werknemers. En deze maand wordt email al weer
veertig jaar.
Ding-
dong!
