Op sommige momenten valt het mij best wel zwaar om een mooi GS waardig onderwerp te bedenken voor mijn zondagstuk. Over het algemeen kies ik iets uit het nieuws of wat mij anderszins aan het hart gaat. Meestal met een achterliggende boodschap. Afgelopen weken bestonden uit zo'n moment, voornamelijk nadat Willie Dille besloot het tijdelijke met het eeuwige te verruilen. Nu ben ik zo'n tiepje dat zich veel te veel aantrekt van andere mensen en hun emoties of welbevinden, maar in dit geval lijkt me dat niet zo heel raar. Dus deze ronde een nadenkertje over een lastig onderwerp en vaak een taboe: zelfmoord.

Willie werd - hoe je het ook wendt of keert - compleet in de steek gelaten door onze maatschappij. En zij was niet de enige, want het aantal jaarlijkse zelfdodingen in Nederland vertoont een stijgende lijn. 1871 mensen gooiden het bijltje er letterlijk bij neer in 2015. In 2016 kozen 1894 mensen voor hun eigen uitzichtloze einde. In 2017 waren dat er 1917, 23 meer dan het jaar ervoor. Nu lijkt 23 niet zo heel veel, maar dat zijn er toch bijna 2 per maand extra. Om de week eentje meer. En wat mij betreft nog erger: die stijging bestaat uit voornamelijk jongeren tussen de 10 en de 20 jaar oud. Ergens in Nederland plegen gemiddeld ruim 5 mensen per dag zelfmoord. Waarom?

De dood van Willie Dille was reden genoeg voor burgemeester Pauline Krikke haar vakantie af te breken. "Als er veel hectiek is, dan hoort de burgemeester er te zijn". Gister kwamen in de loop van de dag berichten naar buiten die het volgende beeld schetsen: zowel Krikke, politie als het OM was op de hoogte van Dilles verhaal en hebben op meerdere contactmomenten "uitdrukkelijk en bij herhaling" aangedrongen aangifte te doen. Dille, echter, wilde geen aanvullende informatie verstrekken, waardoor er volgens het OM "onvoldoende aanknopingspunten om ambtshalve een onderzoek op te starten." Dus hoe nu verder? Dat zal komende dagen blijken, want "de Haagse burgemeester Pauline Krikke heeft vrijdag overleg met de top van het Openbaar Ministerie en de politie over het overlijden van het PVV-raadslid Willie Dille." Stay tuned dus. Ondertussen heeft Jan vragen.

Ons te vroeg ontnomen, 23 jaar werd ze en heette in het echt Mercedes Grabowski. Ze had met afstand de mooiste wenkbrauwen in de industrie, en voelde inmiddels eigenlijk een beetje als familie. Bronnen melden dat ze aan een langdurige depressie leed, maar online is het een slugfest van beschuldigingen. Wat wil? Ames plaatste de onderstaande tweets, ontwikkelde en articuleerde haar these vervolgens verder, die gedestilleerd kan worden tot: "Ze heeft liever geen seks met homoseksuele acteurs omdat hun soa-testregulaties volgens haar anders zijn en het dus een risico is dat ze niet wil nemen." En toen zat kamp identity politics ineens in een spagaat. Enerzijds het mantra: een vrouw mag zelf kiezen met wie ze seks heeft. Anderzijds, ehm, ja, wat eigenlijk? Dat vrouwen discrimineren zodra ze zelf bepalen met wie ze seks hebben? Het was in ieder geval genoeg om de valse nicht in talloze doorgaans zulke stabiele gay actors los te maken, en zelfs zelfmoordverwensingen bleven de jonkvrouw niet bespaard. Een aantal fellow working girls (na de breek) namen het voor haar op, en zeggen dat de meeste meisjes geen crossovers doen en dat iedereen maar gewoon een beetje demonstratief zit te deugen voor hun vrienden. Ze werd ook van links en rechts beschuldigd van racisme, maar er bestaan vermoedens dat deze beschuldiging geen steek houdt. August, we gaan je missen. We zijn er nog niet helemaal uit hoe dit rouwproces te ondergaan.