Het is weekend. Op Kaag.

Over het bij vlekken zongeplengde dak
hangt de beuk zijn loof van dieper rood
Raamkozijnen glimmen groen en vatten
terracotta bloemepotten
daarin geraniën groeien van het esmeralden blad
met doffe kring
naar meekraplakken bloemen
Op de dijkweide weidt zijn zwijnen
een zwijneweider wijl hij op een schelp gebrande aarde
ocarina speelt
De klanken wuiven licht zo wuiven ook de beukeblaren
alsof zij in hun wuiven roerloos waren

Wie met een luit in het hart door 't land gaat
en in het water van zijn ogen stuwt het worden van een zang
perst hij niet op zijn lippen uw Amarillis-schone naam
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Plop.

Dan, langzamerhand dronken wordend
van pop, powezie en pils
staat hij uit zijn stoel op

zijn tikmasjiene duvelt op
de grond;
hij weet de rand van de taal bereikt

voorzichtig naar een oude
boekenkast schuifelend
(soms wordt hij eeuwen stof)
negeert hij het dode grijze oog

bij een aantal tijdschriften en bundels
blijft hij staan en probeert zijn leven
in gestrekte sentimeters te schatten
het loont nauwelijks de moeite.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wij zeggen JA.

De scepsis langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.

Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!
Het licht in de boerderij gaat aan,
de zoon wordt onderwijzer, kleinzoon prof
en voor je het beseft
is het vakantie in Toscane.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het nieuwe normaal.

The world is what it is; men who are nothing, who allow themselves to become nothing, have no place in it. Nazruddin, who had sold me the shop cheap, didn't think I would have it easy when I took over. The country, like others in Africa, had had its troubles after independence. The town in the interior, at the bend in the river, had almost ceased to exist; and Nazruddin said I would have to start from the beginning.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wij zijn er nog.

Ik was gewend aan vrouwen op mijn schoot,
Een sjerp bedekt maar tijd'lijk het fatsoen,
Korsetten zijn het bladerdeeg van 'nee, niet doen',
Het glas geheven tegen het verval.
De warmte van het vlees zet zelfs een schots in brand,
Fluweel is zachter dan een poes zijn vel.
Het duurt maar kort de omlooptijd op aarde,
Wolken van sepia verduisteren de blik,
Volgen de stramme loop van het papier.
Wie drukt mij in de cirkel der voleinding,
Een kraai krast dat het is volbracht.
Ik sluit mijn mond en geef geen kik,
Dit is de dood en dat ben ik.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Reken maar.

When I heard the learn'd astronomer,
When the proofs, the figures, were ranged in columns before me,
When I was shown the charts and diagrams, to add, divide, and measure them,
When I sitting heard the astronomer where he lectured with much applause in the lecture-room,
How soon unaccountable I became tired and sick,
Till rising and gliding out I wander'd off by myself,
In the mystical moist night-air, and from time to time,
Look'd up in perfect silence at the stars.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. De een is vrij. De ander niet

Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord 'geschokt' voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondraaglijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kalm aan makkers.

Deign at my hands this crown of prayer and praise,
Weaved in my lone devout melancholy,
Thou which of good hast, yea, art treasury,
All changing unchanged Ancient of days.
But do not with a vile crown of frail bays
Reward my Muse's white sincerity;
But what Thy thorny crown gain'd, that give me,
A crown of glory, which doth flower always.
The ends crown our works, but Thou crown'st our ends,
For at our ends begins our endless rest.
The first last end, now zealously possess'd,
With a strong sober thirst my soul attends.
'Tis time that heart and voice be lifted high;
Salvation to all that will is nigh.
Prettig weekend. En be nice.

Maar niet zijn streken want HET IS WEEKEND!

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend
raakt als eerste verstrikt in de nacht.
Tot in het holst van de kast loert nageslacht.

Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren
elkaar op een lentebriesje blazend zich
vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen
voortplanten, dan je aangesproken
voelen bij het noemen van je naam
en ook nog eens als een geparkeerd station
luisterrijk te kijk staan
terwijl je zit te eten met andermans mond
omdat je de jouwe wil sparen
voor woorden die je nooit zult spreken.

– welke zou je trouwens ook niet weten –

Prettig weekend.

Het is weekend!!! Hieperdepiep hoera!

Passing the American graveyard, for my birthday
the crosses stuttering, white on tropical green,
the years’ quick focus of faces I do not remember...

The palm trees stalking like deliberate giants
for my birthday, and all the hot adolescent memories
seen through a screen of water...

For my birthday thrust into the adult and actual:
expected to perform the action, not to ponder
the reality beyond the fact,
the man standing upright in the dream.

Prettig weekend. En be nice enzo.