Het Wordt Onze VrijMiBo
Anders dan dichters, die met zoveel zwier
de deugden van hun vaderland beschreven,
vind ik het enkel goed om er te leven.
Mijn eigenlijke land is dit papier.
Is immers dit papier - al om het even
of ik in vreemde streken woon of hier -,
en ik als vorst, mijn pen als valkenier
jagen er op de vogels die daar zweven.
En toch, hoe afgedwaald ook in dat land,
waarin de hele wereld is te vinden,
soms stuit ik op een smal en effen strand,
of op een stad met grachten en met linden,
of op een vaart met vissers langs de kant,
en dan ben ik, als ieder, mild vanbinnen.
Prettig weekend. En be nice.
Vroege VrijMiBo
Heuvels die glooiden zie ik en soms zwemmen er
Vissen doorheen. Mooie vissen die naar me zwaaien.
Sluiers van gordijnen als het raam openstaat en de
Wind naar binnen waait. En hemels de geur van verre
Egyptische tabak, verpakt in platte sigaretten. Mijn lief,
Ik wil niets meer dan dit uitzicht vol mooie, naar mij
Zwaaiende vissen. De sluier van je haren en de heuvels
Die glooien. Een ode aan alles wat langzaam verdwijnt.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo met alcoholvol bier
Gij mergelende dronkaards
wáárheen voert uw weg?
Uw huid bespant uw jukbeen
elke dag weer strakker.
'k Las wél dat Bacchus was
een joviale knaap
belust op dans en zang,
maar toch geen wreed tiran, een makker,
en geen kwelgeest.
Ik denk aan U
o mergelende dronkaards
die uw lach te vroeg verleerd hebt
en wier vlees, door ziekt' of ander ongemak,
verteert tot gij uw 'Nooit meer'
nooit meer zweert.
Prettig weekend. En be nice.
Zinkende VrijMiBo
You appear,
you undress,
you enter the light,
you wake the colors,
you crown the waters,
you begin moving through time like a liqueur,
you finish off the most blinding of shores,
you predict if the world will continue or fall,
you conjure the earth to keep pace with your molten slowness,
you reign in the center of this conflagration
and from the first
to the seventh day
your body an arrogant
palace
where lives
the
tremor
Prettig weekend. En be nice.
Het Bewustwordingsfonds van de VrijMiBo
A crow flew into the tree outside my window.
It was not Ted Hughes's crow, or Galway's crow.
Or Frost's, Pasternak's, or Lorca's crow.
Or one of Homer's crows, stuffed with gore,
after the battle. This was just a crow.
That never fit in anywhere in its life,
or did anything worth mentioning.
It sat there on the branch for a few minutes.
Then picked up and flew beautifully
out of my life.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo als een Vogel
Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van tafel stoot, en lacht.
Ik leg mijn hoofd op mijn armen
en kijk op en leg het weer neer.
Ik weet zelf niet of ik gelukkig ben.
Prettig weekend. En be nice.
Vijfenveertig dagen VrijMiBo
De Tanden In De VrijMiBo
The halotolerant crocodile
idles in brackish water like a tow truck
Salt glands meter in its diapsid skull;
smug fucker that the epochs couldn't kill.
How easy "kill" then closes onto "smile,"
the lockjaw of a life that rides its luck,
knowing from hindmost teeth to jackknifed tail
Leviathan is neither fish nor mammal.
Prettig weekend. En be nice.