Foto: niet de Spartacus in het verhaal

Het is allemaal niet zo moeilijk lui. Stèl u weegt 125 kilo. Dan schrapt u 's ochtends de boterhammetjes met roomboter + hagelslag, in de middag eet u misschien een keer wat anders dan alleen maar tosti's met ham en kaas en ketchup en laat na het werk een keer die eeuwige drie ('geen vijf, maar ook geen één') koude bier staan. Drink veel water, gooi er eens wat eieren in. Ga hardlopen, of als dat niet lukt wandelen of zwemmen, en na een maand weegt u 115 kilo. Dan gaat u een paar dagen zuipen, dan weegt u 117. Dan gaat u weer een maand bikkelen, dan weegt u 109. Dan weer een paar dagen zuipen: 111. Dan weer een maand bikkelen: 104. Dan weer een paar dagen zuipen: 106. Dan weer een maand bikkelen: 100. Dan weer een paar dagen zuipen: 102. Dan weer een maand bikkelen: 98. KLAAR! Paar maanden verder, 27 kilo eraf. Geen hulpmiddelen nodig, geen Ozempic in uw flikker, geen Volkskrant-uiterlijk, schijt aan iedereen. U kan het!

Er mag echt niks meer

Het is met eten eigenlijk heel simpel. Alles wat lekker is, is slecht en alles wat slecht is, is lekker. Nou weer gebakken aardappels. Die bakt u altijd goudbruin. Want dat is lekker. En dus ongezond, aldus het Voedingscentrum a.k.a. Het Centrum Dat Ervoor Wil Zorgen Dat We Allemaal 96 Worden En De Pensioenen Onbetaalbaar Worden Terwijl Iedereen Met Een Zure Bek Konijnenvoer Aan Het Eten Is. Gelukkig vliegen ze bij RTL Nieuws voedingsdeskundige Martijn Catan in, die zegt dat aardappels goudbruin bakken prima kan. Als u maar minder frituurt en barbecuet. Ja hoor eens Martijn Catan! Wij hebben net een nieuwe frietpan gekocht omdat de aardappels niet meer goudbruin mochten worden gebakken en nou mogen we ook al niet meer barbecueën verdorie. Houdt het dan nooit op?!