Wannabe terroristen in hoger beroep nog steeds wannabe terroristen

In dit land mag ook terroristentuig doorprocederen na een gerechtelijke uitspraak, maar dat betekent tevens dat wij twee maal de kans krijgen om tevreden te grijnzen als ze een lange gevangenisstraf aan hun broek krijgen. Zoals die zes Jihad-jonkies die in een vakantiepark in Weert met hun bomvesten en wapens speelden en een aanslag op een festival in Nederland planden, maar ondertussen niet doorhadden dat ze in een opsporingsbananasplit meespeelden. De leveranciers waren undercover, de wapens onklaar gemaakt en het vakantiehutje hing vol met camera's, zodat iedereen kon meeluisteren toen Wail el zei dat "ze zoiets willen doen als de broeders in Frankrijk hebben gedaan". De rechter kwam in oktober 2020 tot 17 jaar cel voor leider Hardi N. en 10 tot 13 jaar brommen voor de vijf anderen, maar drie daarvan gingen daar niet mee akkoord. Dat blijkt een slechte keuze voor eerder genoemde Wail el Attabi die van de rechter 13 jaar cel kreeg, maar van het hof alsnog 16,5 jaar moet zitten. Het was niet slim van hem om op de politie te willen schieten op het moment dat de hele groep werd opgerold. Niet dat het enig effect had, want onklaar gemaakte Glocks en AK's, maar toch vallen dergelijke intenties slecht bij de justitiële hamerzwaaiers. "Dat de leden van de DSI niet zijn geraakt, is niet aan de verdachte te danken." Kameraden Morat Maghnouji en Shevan Ahmed kwamen er met respectievelijk 12,5 jaar en vijf jaar en tien maanden een stuk beter vanaf, maar missen gelukkig ook aardig wat festivalzomers. Doei jongens, veel plezier tijdens jullie gezamenlijke vakantie achter tralies.

Zo, daar is mooi even een reputatie gered

Een fijne overwinning voor [eiser], wonende te [woonplaats], op 15 april jongstleden bij de rechtbank in Amsterdam in een zaak tegen de Volkskrant. Die krant mag [eiser], wonende te [woonplaats], die een PA-communicatiebureau in Den Haag met 40 medewerkers heeft had en in het verleden als vrijwilliger ondersteunende taken vervulde op het landelijk bureau van D66, waaronder laatstelijk (tot oktober 2018) het voorzitterschap van de talentencommissie, namelijk niet beschuldigen van "machtsmisbruik" of "seksuele intimidatie", omdat dat volgens de rechter geen steun vindt in de feiten. Volgens de rechter blijkt uit de stukken over het gedrag van [eiser], wonende te [woonplaats], namelijk dat hij wel "grensoverschrijdend gedrag" jegens een medewerker van D66 (daar hoor je meer over, de laatste tijd, red.) heeft vertoond, maar is daarmee nog niet gezegd dat "machtsmisbruik" of "seksuele intimidatie" bewezen is. Ook mag de Volkskrant niet citeren uit i-Message berichten en voicemails die [eiser], wonende te [woonplaats], heeft gestuurd aan de medewerker van D66. Kortom, een pijnlijke juridische nederlaag voor de Volkskrant (en de vrije nieuwsgaring, naar wij dachten) tegen [eiser], wonende te [woonplaats]. Want als je dit allemaal moet schrappen, blijft er dan eigenlijk nog wel voldoende over voor een nieuwsartikel?

Maar eerst, de huidige vice-voorzitter van de Raad van State

Weet u wanneer de vrijheid van meningsuiting ook onder druk stond? Weet u wanneer rechters ook mensen straften die het niet eens waren met de zittende machthebbers? Weet u dat niet? Hebt u soms geen geschiedenisonderwijs gehad? Straks gaat u nog vergelijkingen maken, die mank gaan. Weet u trouwens wie ook werd veroordeeld? En weet u wie ook een boek geschreven heeft? En weet u wie ook meer dan 50.000 leden had voor zijn partij? En weet u wie in eerste instantie ook maar twee procent van de stemmen haalde? NOU? WEET U WIE OOK? Dat mag u dus niet zeggen van de Nederlandse rechter.