Het was weer een avondje knokken

Voor het echte knokken moest u vannacht natuurlijk weer eens niet bij de circusact van Jake Paul zijn, maar bij UFC309 in New York, met een gruwelijke fight card en Jon Jones tegen Stipe Miocic als absolute headliner. Jones werd in de aanloop van het gevecht door UFC-baas Dana nog gebombardeerd tot GOAT: de greatest of all time. U kent 'm hier bijvoorbeeld nog van z'n overwinning op de Franse nachtmerrie Ciryl Gane. Enfin, richting z'n partij met Stipe werd hardop getwijfeld aan Jones (37). Was hij nog wel zelfverzekerd, niet over z'n top, en waarom doet hij zo spastisch over nieuwe ster Tom Aspinall?

In de eerste ronde toonde Jones totale dominantie over Stipe, een iconische oud-kampioen die alle groten heeft verslagen (onze Alistair Overeem, Francis Ngannou, Daniel Cormier zelfs twee keer, enz.), maar iemand die een driejarige pauze (blessures, kinderen maken & krijgen, vader dood) achter de rug heeft én ook alweer 42 jaar oud is. Stipe overleefde in R1 ternauwernood een takedown, een beukenregen en volledige controle van z'n tegenstander. Dat verbeterde niet in ronde twee (veel bodykicks van Jones) en diep in ronde drie was het alsnog gebeurd. Een spinning back heel uit de hel, de herplaatsing van wat Amerikaans-Kroatische ingewanden en een bezoekje aan het ribben-spreekuur: knock-out (op papier natuurlijk TKO, maar wij tellen 'm gewoon als KO). Jones vierde het met de Trump-dans, wees lachend naar Trump (uiteraard weer gezeten aan de ring, samen met Elon Musk) en kwam Trump zelfs nog begroeten. Er werd vooraf gesproken over een afscheid van de sport, maar het UFC-avontuur van Jones is nog niet voorbij: hij kondigde aan door te gaan. Dan zijn er maar twee opties: de kampioen van de lichtzwaargewichtdivisie Alex Pereira (dat wil Jones zelf), of rijzende ster Tom Aspinall (dat willen de fans, dat wil UFC-baas Dana en dat willen wij). 

Voor de meeschrijvers in het co-main event: Charles Oliveira wint op beslissing van Michael Chandler, na een 'hilarisch' einde waarbij Chandler een paar bodyslams uitdeelt, maar een paar seconden voor tijd toch echt op lijkt te geven met drie taps. Meer controverse eerder in het gevecht: tikken op het achterhoofd, waarbij de scheidsrechter niet ingreep. ENFIN, niet dat Dana naar ons luistert, maar Jones vs. Aspinall. Laat het gebeuren.

Maar natuurlijk

De Amerikaanse sportwereld kent een traditionele big four: American football (verreweg en onbedreigd de grootste en belangrijkste Amerikaanse sport), honkbal, basketbal en ijshockey. Qua omzet en kijkcijfers is de big four echter een big five geworden en dat heeft natuurlijk te maken met de mateloos populaire UFC. In die sport hadden WIJ al Alistair Overeem en levende legende Bas Rutten en nu is er dus: Reinier de Ridder. U las op dit platform jaren terug al over z'n avonturen in Azië, u las het toen hij kampioen werd in twee gewichtsklassen en u las het toen hij bij de UFC tekende.

Daar is z'n avontuur afgelopen weekend begonnen tegen Gerald Meerschaert, die een heerlijke snor heeft maar tegelijk een figuur is voor wie je moet omlopen in een donker steegje. Meerschaert is een journeyman maar wel extreem gevaarlijk en ervaren - zo vocht-ie in het verleden al met levende nachtmerrie Khamzat (duurde trouwens niet lang). Welnu, ÓNZE Reinier had het een rondje lastig, moest er hard voor knokken, maar als je Champions League speelt zijn er geen simpele match-ups en bovendien: a win is a win. Meerschaert werd in de eerste ronde gered door de bel en koos in de derde bij een arm triangle uit de hel eieren voor z'n geld. Na afloop vertelde De Ridder nog even over z'n trainingen met Sean Strickland én daagde hij Khamzat uit. Schaatsen in Thialf, ook leuk hoor, maar deze makker is onze nieuwe mondiale ster.

sprookje

Kent u: Alex Pereira (ja). Versloeg in zijn slechts vierde UFC-gevecht de toenmalig in de UFC ongeslagen Izzy en werd daarmee meteen ook Middleweight kampioen. Verloor die titel vervolgens weer in een voor Izzy wonderbaarlijke rematch, en kreeg gisteravond een gewichtsklasse hoger een title shot tegen extréém goede Tsjechische Jiří Procházka (highlights, record). Procházka's vorige gevecht was een overwinning tegen de alom geliefde veteraan Glover Teixeira, die zich opwierp als MMA-mentor toen Alex Pereira de overstap maakte van Glory naar de UFC. Kortom, Pereira had de gelegenheid zijn mentor te wraken en dat is gelukt: per elleboog TKO in ronde twee.

Die KO van Aspinal tegen Pavlovich waarmee hij de nieuwe interim Heavyweight champ werd was ook fantastisch trouwens. Het spektakel werd gadegeslagen door Triumviraat Donald Trump, Tucker Carlson en Kid Rock - beelden na de breek.

Bijzonder spectaculaire avond

Novum! De UFC zet bovenstaand een gehele ronde inclusief championship TKO een dag later al **integraal online, dus die embedden we dankbaar. Sugar Sean (wiki) is met afstand de meest excentrieke atleet binnen UFC. Was na zijn debut meteen al een onmiskenbare prospect door die walk off KO die commentator Snoop Dogg door het dak stuurde (na breek). Heeft naast een ongebruikelijke stijl - handen laag, onderkoeld bijna, de vreemdste angles - een evenzo ongebruikelijke bouw: 1,80m lang maar slechts 61 kilo zwaar, dus altijd langer dan z'n tegenstanders en daarmee een zogeheten "reach bully" (lol). Kortom, al jaren een superster die nu eindelijk verzegelt wat hij altijd al was: de kampioen van z'n gewichtsklasse.

Z'n oma is Iers overigens, net als nieuwe Ierse UFC-sensatie namelijk: Ian Garry (25, 13-0, wiki). Iedereen maar zeuren dat hij Conor McGregor teveel nadoet, en soit, maar het is een vechtende gek uit exact dezelfde stad dus wat wil je nou. Hij vernietigde tegenstander Neil Magny met een oneindig aantal trappen op zijn linker onderbeen. De beste man stond uiteindelijk nog maar op 1 been en bezweek drie rondes lang onder dat geweld, beelden na de breek.

Kampioenen onder en over elkaar

U wist natuurlijk al dat de mooiste sport(promotie) ter wereld zijn bestaan dankt aan de beste president ter wereld die er consistent de show steelt. Maar bovenstaand dus Trump zoals u hem nooit eerder zag: een combat connoisseur. MMA, boksen, boksen, MMA, is er eigenlijk iets waar hij geen verstand van heeft? Maar na de breek dan; VOORPRET voor UFC291. Want aanstaande zondag is het  Poirier vs Gaethje 2 en Pereira vs Blachowicz. Kortom, voor het hele gezin.

Dodelijkste strijder ooit als zodanig erkend

Amerikanen zijn een cultuurvolk en op zeldzame momenten komen alle pilaren van de leitkultur samen: Donald, Dana, Rogan, Mel Gibson en Roger Stone die gadeslaan hoe Israel Adesanya in zijn gebruikelijke cringe heel hard probeert een blanke Zuid-Afrikaan tot het N-woord te bewegen, waarna genoemde blanke Zuid-Afrikaan naar Donald Trump loopt om hem de hand te schudden. Kortom, nog altijd the greatest nation on god's green earth waarvan veel meer beeld en vertier na de breek.

In godsnaam hoe bestaat het

Na drie jaar afwezigheid, een gewichtsklasse boven z'n gebruikelijke light heavyweight. En dat dus in de eerste ronde (!) tegen Franse (en extreem aimabele) zilverrug zwaargewicht kampioen Ciryl Gane. Ja, dan ben je een kwelgeest. Een ongeslagen kwelgeest ook trouwens, want z'n enige verlies was per diskwalificatie wegens z'n eigen illegale ellebogen. Z'n post fight interview waarin hij zegt Stipe Miocic (saai) next te willen, na de breek.

Al durven we tegelijk niet te kijken

Bij Dagestans vorige en ongeslagen kampioen Khabib bleven we ook maar hopen dat iemand iemand de code gekraakt kreeg. Maar nee, Conor niet, Dustin niet en Justin niet. Islam Makhachev werd lichtgewicht-kampioen door de UFC-recordhouder voor meeste submissions Charles Oliveira te submitten met een (vrij zeldzame) arm triangle vanuit full mount. Direct daarna daagde hij vedergewicht Alexander Volkanovski uit voor een titelgevecht op lichtgewicht. De 10cm kleinere Volkanovski accepteerde, steeg een gewichtsklasse en staat op zondag 12 februari om 04:00 Nederlandse dus tegenover Islam in Pertn, Australië. Onderstaand een deep dive en highlights van beide vechters.

Chef Herensport toch niet altijd een heer!

Believe women! Dus wij luisteren dan maar naar vrouwlief Anna White, die na een huwelijk van 26 jaar als eerste sloeg. "Dana and I have been married for almost 30 years. To say this is out of character for him is an understatement -- nothing like this has ever happened before. Unfortunately, we were both drinking too much on New Year’s Eve and things got out of control, on both sides. We’ve talked this through as a family and apologized to each other. I just hope people will respect our privacy for the sake of our kids." Maar goed, nog veel belangrijker dan wat Anna White ervan vindt; wat vindt U de lezer ervan? Dana's reactie bovenstaand, of onderstaand in SCHRIFT.

Herensport 2022 was er weer een voor de boeken

Uit een poll onder drie GeenStijl-lezers en 1 redacteur bleek dat onze UFC-topics al jaren achtereen de best gewaardeerde, meest gelezen artikelen op dit vechtsportweblog zijn. En om dat te vieren presenteren we hier nu integraal het UFC-jaaroverzicht. Wat waren uw favoriete momenten en waarom waren het Nate Diaz' retirement victory en Alex Pereira onttroning van Izzy? Opvallend trouwens hè, dat de reaguurders die altijd het meest luidkeels verkondigen hoe barbaars de meest technische vechtsport met de meeste variabelen is, altijd dezelfde zijn die klagen over hoe WOKE leidt tot een te softe, weerloze samenleving.

We hopen overgiens wel dat de UFC als nieuwjaarsvoornemen heeft IN GODSNAAM TE STOPPEN MET DAT ONDOENLIJKE DEBIELENTHEATER VAN EEN POWERSLAP.