Ambtenarij is veredelde werkloosheid

Werkloos of werkeloos? Nou ja, boeien, u begrijpt dat de titel totale  onzin is. Ambtenaren werken juist gigantisch hard. Het is niet voor niks  dat de overheid als ze echt iets voor elkaar willen krijgen, direct  naar zogeheten externen grijpt. Niet op de manier waarop kandidaats  raadsleden van Volt het liefst met de stagiaires omgaan, maar met een  klusje. Voor geld. Aangezien de VVD al onze tanks verkocht heeft, zullen we dus vroeg op  laat wel Blackwater naar Oekraïne sturen. Maar ja, hoe gaan we ervoor  zorgen dat ze na negen maanden stoppen met factureren en niet onder de  radar raken? Als je het bij een Lennart Booij al moeilijk vindt om te  zeggen dat er niet stilzwijgend verlengd wordt, hoe moet dat dan bij een  tot de tanden bewapende Zuid-Afrikaan die vers uit Afghanistan komt  ingevlogen? Er wachten ons interessante tijden.

Bier drinken is belangrijker dan winnen

Zuipend slingeren we het weekend in, of andersom, slingerend zuipen we het weekend in, vlak langs de blokjes, met twee weken Olympische Spelen voor de boeg. Na twee rondjes van 400 meter bier voelen we ons voor heel even Sven Kramer, die door de barman naar het verkeerde baantje wordt gestuurd. Toeval: onze barman heet ook Gerard. Wat een lul! Na vijf bier hebben we plots praatjes en werpen we heel zachtjes 'hoi' in de richting van Jutta Leerdam. Misschien keek ze terug, misschien ook wel niet, zo heeft Jezus het bedoeld, waarom zijn we eigenlijk op aard, we zijn er voor Jutta. Tien bier, de magische grens, maar alles doet al pijn. We voelen ons een E-e-rben die door brokkenpiloot Grunde van de planeet wordt genjøst. De kroeg loopt leeg. Maar wij zitten nog. 16 bier. The last man standing. We zijn Steven Bradbury, de mooiste winnaar ooit. Nooit opgeven, altijd doorgaan. Zoals Hermann '22 bier' Maier. De prachtigste, geweldigste en spectaculairste skiër ooit. Schaam je, mensen die nu 'Bode Miller' roepen. The Herminator viel, en hij stond weer op. Net als wij. Want we zijn er. Bij het Olympische eindpunt. 61 bier. We zijn Eddie the Eagle. Enorme losers. En toch kunnen we niet meer stuk, nooit meer. PROOST op de Olympische Spelen: 's ochtends lekker schaatsen kijken, 's avonds lekker gouden medailles tellen. En driewerf PROOST op onze eigen Eddie the Eagle, chef de mission Carl Verheijen, zelf goed voor twee keer brons op de Olympische Spelen. Dat zullen we maar even herhalen voor de mensen die het niet kunnen geloven: twee keer brons. Dat zijn fantastische prestaties (we doen het hem zelf waarschijnlijk niet na) maar een inspiratiebron mogen zijn voor velen. Morgen vroeg de wekker mensen: 9.30 uur, 3.000 meter vrouwen.

Wereldheerschappij begint blijkbaar in Zundert

Ok, we zijn een beetje betrapt afgelopen nacht. We dachten onze subliminale promotiecampagne even op kleine schaal te kunnen testen in de buurt van het pittoreske Zundert, maar dat ging toch niet onopgemerkt voorbij. Want de nacht kleurt virtueel al jaren roze in ons Stamcafé en dat wilden we offline ook eens aandacht aan besteden. Dus hoe dat duidelijker te maken dan de lucht boven Nederland roze te kleuren? De kleine test was succesvol, maar nu is de verrassing er wel vanaf helaas, dus die landelijke uitrol laten we voorlopig zitten. Online blijft onze bruine kroeg natuurlijk prachtig roze en zijn we vanaf vanavond voorzien van een CO2-meter, want onze toog is tenslotte het klaslokaal voor de betere levenslessen. Iedereen is welkom (vijf uitzonderingen daargelaten), al kan Mark vanavond niet langer op de pof drinken wegens zijn gekelderde kredietwaardigheid. We drinken onze laatste pre-Olympische biertjes en dromen over het Zweedse leven. Barman, zijn er nog bitterballen?

De tank is leeg

Dag tanken met handschoentjes. Dag voortglijden op een oneindige golf van koppel. Dag ongestoord ruim duizend kilometer zoeven zonder tussenstop. Dag relatief goedkope brandstofkosten. Dag onverwoestbare blokken die we na de apocalyps met zo'n beetje alles kunnen vullen en toch blijven lopen. Dag diesel. Lange tijd was je het levenssap van de zakelijke rijder. De immer kolkende stroom waarop de economie voer. Je bracht een land in beweging en verlegde onze grenzen. Je bereikte ongekende successen en groeide door tot in het bizarre. Helaas ging het daarna bergafwaarts. Sjoemelmoffen haalden je goede naam door het slijk en de groene garde veroordeelde je volkomen onterecht als ijsbeermoordenaar. De discriminatie rukte op en binnensteden sloten hun deuren voor je. De zakenman die je ooit op weg hielp stapte over op de jongere hybride en elektrische modelletjes en ook de particulieren zien je niet meer zitten. Slechts 7.000 nieuwe diesels kwamen er vorig jaar bij terwijl er ruim 100.000 oude verdwenen. Voor het eerst sinds 2003 rijden er minder een miljoen diesels in Nederland en daarmee staat de diesel al met één wiel in het graf. Je werkte hard en stond altijd voor ons klaar, maar de tijd is gekomen om die zuigers te laten rusten en de cilinders te koelen. Dag machtig mooie zelfontbrander, het ga je goed.

Het ga je goed, Kromo

Er zijn 67 Ranomi's in Nederland (voornamenbank, 2014), daarvoor hadden we eeuwenlang geen Ranomi. Maar er is maar 1 Kromo. En die gooide vandaag - met die bovenarmen als ankerkettings - de handdoek in het zwembad. We moesten 155 pagina's met ANP-plaatjes (x25) doornemen voor we bij de aller allereerste ANPfotoo van Ranomi Kromo waren. Melbourne 2007. Dat zijn verdorie bijna 4000 Kromo-fotoos! Kijk, dan ben je iemand. (Prijzenkast) Dan kun je dingen. Dan heb je mooi gebruld. En het mooie is... Ranomi is er nog en begint aan heur Tweede Leven. Namens de vakjury en de stamtafel willen we Kromo 1 ding meegeven: wat je ook gaat doen - NIET bij de TV, en NIET bij de VVD. Voor de rest vinden we alles prima. RONDJE!

BONTE AVOND IN NEDERLAND LOCKDOWNLAND

Niks paddo's, amfetamine in vloepapier (bommetjes), smintjes, Boliviaans marcheerpoeder, bruin, fentanyl, roze xtc, Fisherman's Friends, pepermuntjes, kauwgompjes. Het waren sensationele Napoleonkogels (nsfw) die stiekem werden rondgedeeld onder wachtende rijkschauffeurs op het Binnenhof. Snappen we, want van die WEF-reptielen achterin met die dubbele tongen krijg je zelf ook slechte adem. Wist u dat die snoepjes een eigen wiki hebben? Hiero de WIKI. Nou mensen,  laatste avond talkshows kijken - Droplul Diederik (Ebbinge) bij Beau, Gommers, Koopmans bij Op1 - morgen ligt u op dit tijdstip over een half uur starnakellamlazerus in een berm of een goot. Maar dan hebt u tenminste GELEEFD.

Hallo, daar zijn we weer

Jommes mensen. Nog TWEE AVONDJES ellende bij moeder de vrouw thuis, en dan mag u weer op café. D66 stelde nog voor om de horeca-sluiting met een half uur te vervroegen naar half tien, zodat men Nieuwsuur op de Staatsomroep nog meekreeg voor de broodnodige indoctrinatie. Maar Mark Rutte was onverbiddelijk in zijn unieke kans op eeuwige roem & het redden van De HoReCa alsook de Cultuur Sector, opdat wij ons later voor altijd herinneren: weet je nog, 26 januari 2022, toen we weer dingen mochten? Eigenlijk moet die hele kersverse Rutte-kliek voor EEN TRIBUNAAL wegens opnieuw lekken van kabinetsplannen aan De Pers ipv De Kamer, maar dat bent u woensdagavond na het tweede biertje alweer vergeten, en Kees Schwabhuis (vvd) weet dat.

We begonnen om 0700 uur bij de kapper. En toen gingen we naar de sportschool, en toen gingen we naar de Primark, en toen gingen we naar de IKEA, en toen gingen we naar de Karwei, en toen gingen we naar Het Wapen van Doetinchem voor een kop koffie BIERRR, en toen gingen we naar Het Wapen van Dedemsvaart voor appeltaart met slagroom BIERRRR, en toen gingen we bikini's uitzoeken voor de Sletzomer van 2022, en toen gingen we iets eten iets drinken, en toen gingen we douglas-planken halen bij de Praxis, en toen gingen we handschoenen halen bij de HEMA, want het was waterkoud, en toen gingen we wat eten en drinken bij Het Wapen van Emmer-Compascuum, en toen gingen we de polonaise doen in Het Wapen van Aalsmeer, en daarna naar Het Wapen van Hilversum voor een afzakkertje en om te kijken of er nog wat zangeresjes te neuken waren (nee), en toen door naar Almere om Ali B. te vragen hoe laat het was, maar dat wist-ie niet want z'n horloge was kwijt, en toen zaten we opeens in Het StamCafé, en moesten we Wie is De Mol kijken van Angela de Jong. Kudt.

Uiteraard

Niets is wat het lijkt. Dit is geen eikel, dit is Ernst Kuipers, de CEO van BeterBed Nederland en beoogd minister van Volksgezondheid, Welzijn & Sportscholen, die gewoon lachend squats zit te doen in zijn eigen sportschool terwijl alle sportscholen van Nederland toch echt dicht zijn, SINDS 19 DECEMBER VORIG JAAR, want lang niet zo essentieel alsdan coffeeshops, vettebek-centra en slijterijen. Maar niet de sportschool van Kuipers dus, want zo zijn ze, allemaal, met hun oorlog tegen de levensstijl van de lagere klassen. Dat wordt dus even wat geld overmaken naar een Goed Doel, en dan maandag (op de dag dat de scholen opengaan de Zesde Golf een boost krijgt) glimmen en glunderen op Het Bordes der Zelfgenoegzamen.

Mona, demense roepen!

Vanavond borrelen we op de Dijk van Volendam. De laatste keer dat we daar waren, dronken we gintonics met Nigel Farage en stonden we aan de vooravond van democratische victorie - we blikten onlangs nog eens uitgebreid terug op die prachtige periode. Vanavond moeten we het doen met Mona Keijzer, maar laat dat niet klinken als een straf. Mona is geen misschien geen intellectuele hoogvlieger of geslepen machiavellist, maar Mona snapt mensen. En Mona heeft vijf kinderen, en een carrière. Dus Mona kan dingen, veelal tegelijk, zelfs pannenkoeken bakken. Mona was ook politica dus natuurlijk loog ze ook wel eens. Over energieprijzen, bijvoorbeeld. Maar ze wilde ook telemarketeers kapotmaken en dat spreekt weer voor haar, qua dagelijkse problemen van echte mensen aanpakken. Nee maar zonder gekheid, hoe HYSTERISCH HILARISCH zou het zijn als Mona haar rechtmatige plek 7 in het CDA-pluche opeist, Wopke en Hugo de vinger terug geeft en gezellig naast Pieter Omtzigt gaat zitten? Zij het gezicht en de pannenkoeken bij de lunch - het elan, zo je wil - terwijl Pieter de inhoudelijke intellectuele koers bepaalt en moeilijke dossiers vreet om ze daarna hapklaar op te boeren in het gezicht van brokkenmakende bewindslieden: de nieuwe bestuurscultuur. Laat het gebeuren. LAAT. HET. GEBEUREN. Een Nieuw Sociaal Contract. Met stroop en poedersuiker, en een toetje na