achtergrond

Geenstijl

ingelogd als

lid

logout

nachtmodus

tip redactie

zoeken

@ramadan

Vermeend slachtoffer Tariq Ramadan: "Hij sloeg, verkrachtte en urineerde over me heen"

Ach, Tariq. Een beetje de Patrick Bateman van hunnie de moslims. Het NPO-academiekartel liep vanaf moment 1 met 'em weg dus wij hebben hem natuurlijk nooit gemogen.

Het was immers als kleinzoon van de een van de oprichters van de Moslimbroederschap gewoon een islamist met een mooie lach, getrimde baard en keurige maatpakken. Gister verscheen-ie voor een Franse rechtbank nadat hij een paar dagen daarvoor was opgepakt wegens twee vermeende verkrachtingen in 2009. Met hulp van Franse onderzoeksjouro Marion Van Renterghem doet een van de slachtoffers nu een boekje open over de vermeende details van die avond. Spoiler: 't is weinig vroom allemaal. 

"Hij had doorgedraaide ogen, gespannen kaken en knarste van links naar rechts. Hij zag eruit alsof hij uit een horrorfilm kwam. Doodeng, doodeng, doodeng. Wat zich vervolgens voltrok, legt Christelle uit, was van een zeldzaam geweld. Klappen in het gezicht en op het lichaam, gedwongen sodomie, verkrachting met objecten en verscheidene andere vernederingen, totdat ze aan de haren naar de badkuip getrokken werd en hij over haar heen urineerde."

Hoe geloofwaardig het verhaal is? Dat laten we maar aan de rechter over, maar jezus.

En nu we het toch over de Moslimbroeders hebben:

Suikerspiegel: OK, maar waar is dat rapport dan?

thumb

Geen sprake van kwade opzet, zegt het OM. Prima, dat het geen aanslag was, dat willen wij ook best geloven. Toch blijft onze bloggende onderbuik borrelen over hoe de politie gecommuniceerd heeft over de Suikerspiegelsprint. En niet alleen bij ons.

Alleen al het feit dat het opwerpen van kritische vragen blijvende woede wekt, zowel bij de politie (ja we weten heus wel dat jullie kwaad zijn) als bij het Parool (e.a.) als bij pissige mailtrollen (lol), doet onze onderbuik echt niet kalmeren. En dan hebben we het nog niet eens over de tegenstrijdige verklaringen, de krampachtigheid van de communicatie of de overstuurde rant van korpschef Akerboom. Er stinkt iets aan de suikerspiegelzaak, en we hebben nog steeds geen bevredigend bewijs gezien om het verhaal mee te ont-stinken. Neem onderstaande, dat iemand die arts zegt te zijn ons mailde. Een echte arts? Geen idee, niet te checken, maar deze vragen zijn ook legitiem als je geen medicijnopleiding hebt gevolgd:

"Geachte dames en heren,

Nu lees ik net dat het ongeluk met die auto in Amsterdam geen aanslag of iets dergelijks is, maar te wijten is aan een hypo. Nou kom ik via jullie bronvermelding bij AT5 terecht. Ook hier zijn geen bronnen te vinden, behalve een citaat: 'de procureur generaal zegt het'. Verder is hun site ook een soort oneindige loop die bij doorklikken nooit bij bronmateriaal uitkomt. Gezien hun kwalijke houding rondom de hele verslaglegging dacht ik 'laat ik dat rapport eens doorlezen' (als arts zijnde). Nou, nergens te vinden dus! Kennelijk zijn AT5-lezers tevreden met berichtgeving zonder bronnen. Ik zie namelijk geregeld patiënten met een hypo, maar die komen nooit in het zkh door politie achtervolgingen oid. Laten we dat rapport Wobben! Op de OM site staat het ook niet. Zo'n rare zaak kan je als media zijnde niet afsluiten met het klakkeloos voor waar aannemen van uitspraken van het OM!"

Eens. Something's off in deze zaak. Hier is onze theorie. Voer voor de discussie, of gewoon een stuk rood vlees zo je wil. Suikerspiegelchauffeur Khalid K. was een vastende Ramadan-Marokkaan met diabetes, die op een warme junidag een hypo kreeg achter het stuur, op een plek terecht kwam waar je met de auto niet hoort te zijn, daarop aangesproken werd door de politie, die hem een boete gaf, waarop hij in een combi van lage suikerspiegel, kort cultuurlontje & instant kuthumeur een agressieve dot gas gaf. Boem. Zeven gewonden, waarvan een paar zwaar. Daarover is vervolgens krampachtig en eenzijdig gecommuniceerd, dus de PR-lijntjes van een Openbaar Ministerie dat het eigen vlees keurt, die zijn echt niet bevredigend genoeg qua geloofwaardigheid. Idem de lokale bevriende media. We willen de politie (en de pers) kunnen vertrouwen. In dit geval kost dat veel moeite en dat is hun eigen schuld. Wat meneer Naftaniel zegt, dat lijkt ons ook wel fair. Het was in het meest subsidiaire geval hoe dan ook een (forse) verkeersovertreding. Dus maak het zo, OM. Doe een openbare zitting, en bewijs ons ongelijk.

Suikerspiegelsprint: Opzet, oprisping of ongeluk?

De aanrijding op Centraal Station was volgens het OM 'definitief geen opzet'. Alle informatie bij elkaar opgeteld en gewogen, wat denkt u?

Politie heeft onderzoek Suikerspiegelchauffeur klaar: 'Best wel goed gecommuniceerd'

thumb

In de schaduw van het Hennisdebat kwamen niet alleen MH17-documenten stilletjes naar buiten (verdacht!), ook het afgeronde politieonderzoek naar de onwelwording op Amsterdam Centraal (dossier) werd handig getimed gepubliceerd.

We vroegen de begeleidende brief van Van der Laan op bij de gemeente (want op Amsterdam.nl was ie zo snel niet te vinden) en kregen hem keurig via twitter aangeleverd. In de brief (pdf) wordt het politieonderzoek naar de gebeurtenissen van 10 juni teruggebracht tot anderhalf A4'tje, waarvan het meeste uiteraard al bekend was: bestuurder Khalid K. stond ergens waar hij niet hoorde met zijn auto, werd aangesproken en bekeurd, reed weg, gaf gas, zeven gewonden en een heleboel verwarring was het resultaat. Na aanhouding werd een lage bloedsuikerspiegel geconstateerd en na huiszoeking, uitlezen insulinepomp en controle van auto en gsm van de bestuurder luidde (en luidt) de conclusie: onwelwording, geen opzet. Wat nieuw is in het onderzoek, is reflectie op de communicatie door de politie. Reflectie, maar helaas weinig zelfreflectie: "Naar mijn idee is de politie er in het algemeen in geslaagd om snel een goed beeld van de gebeurtenissen te geven", schrijft de burgemeester. Daar zijn we het nog altijd pertinent mee oneens. Zowel tijdens als achteraf maakte de politie daar een potje van. 

Wel schrijft Van der Laan dat de politie "een aantal lessen [heeft] geformuleerd voor toekomstige situaties", om "meer helderheid te scheppen en twijfel en achterdocht weg te nemen." Leervermogen, zou minister Hennis zeggen. Hoewel? In de volgende alinea lezen we dit: "Het naar buiten brengen van de etniciteit van de verdachte was daarbij geen thema. De politie communiceert niet over de etniciteit van betrokkenen bij verkeersongelukken. De politie meldt slechts leeftijd en woonplaats." Dat leest niet als leervermogen, dat is starre beleidshandhaving en het is ook gewoon keihard onwaar, want Google bijvoorbeeld maar eens op "Poolse bestuurder". Afkomst cq nationaliteit wordt heel vaak vermeld bij ongevallen - en dit was een Nederlander met een Marokkaans paspoort.

De politie had zeker in dit geval haar eigen boekje te buiten had moeten gaan om achterdocht weg te nemen. Als iemand in de ramadanmaand op mensen inrijdt op een drukke plek waar überhaupt geen auto's mogen komen, waarmee de gedachte aan een aanslag meer dan gerechtvaardigd is, is het verzwijgen van naam en afkomst van de verdachte juist een reden voor twijfel en achterdocht, zeker als een politiemedewerker zijn baan riskeert om die naam achteraf tóch naar buiten te krijgen. (Het is overigens doodstil over dat lek, waar korpschef Akerboom heel veel stampij over maakte, dus hoe dat is afgelopen is kennelijk ook niet for the public's ear bedoeld.)

Politie: 'Getuigen? Welke getuigen?'

Wat verder opvalt in de brief, is wat er níet in staat. Zo lezen we met geen woord over het verhaal van deze getuige, die op camera een hele andere lezing gaf dan de politie, én beweert dat de politie niet in haar verhaal geïnteresseerd was. Dat laat dus ook op dit moment nog steeds vragen open. Waarom wilde die medewerker per se naam en afkomst bekend maken? Ze hebben hem te pakken, waarom wordt zijn motief niet verder toegelicht? Waarom geen erkenning, of weerlegging, van wat diverse getuigen hebben verklaard over hoe zíj de gebeurtenis hebben geïnterpreteerd? Zo blijven er verschillende lezingen bestaan, waarbij vooral de getuigenverklaring op camera niet de indruk wekt dat ie uit de duim gezogen is. Dat verdient dus ons inziens een betere inhoudelijke behandeling door de politie dan nu in deze onderzoeksconclusies aan de orde komt.

Het spijt ons enorm. We geloven heus wel dat het geen moedwillige aanslag was. Maar we hebben ook nog steeds niet het idee dat de politie alle antwoorden geeft, noch dat ze daarbij voldoende zelfreflectie over het eigen handelen en de verwarrende communicatie hebben toegepast. Dus blijft er toch nog ruimte voor speculatie over de gebeurtenissen van 10 juni 2017. Sad.

Politieman over Suikerspiegelzaak: 'Politiepaniek is schuld van media die aanslag willen'

Het giftige suikerspiegelverhaal krijgt nieuwe voeding: de politie wrijft verder in haar eigen vlek door de media de schuld te geven. WTF?

\

Hee dat is opvallend. Na een week onthullingen en ophef, gaat de politie vandaag even keihard in haar eigen vlek zitten wrijven. Eerst was korpschef Akerboom zo onhandig om een politieregel ('Gij zult niet lekken') publiekelijk te herhalen in een domineespreek, vandaag is het Frans Zuiderhoek (bekende mediasmeris van o.a. Blik op de Weg) die met droge ogen in de Telebelg verklaart dat het eigenlijk allemaal de schuld van de media is: "Media wilden heel graag dat het een aanslag was. Daar zit iedereen in Nederland min of meer op te wachten. [...] Wij wilden direct de angel eruit halen." WTF! Dat er, kijkend naar het patroon van afgelopen jaren, rekening gehouden wordt met een aanslag wil nog niet zeggen dat media graag willen dat er eentje gepleegd wordt. Tenminste, wij niet in ieder geval, alsjeblieft niet zeg. Bespaar ons het bloed, de ledematen en de zinloos verlichte gebouwen. En ook al is er wel hijgerigheid rond (de kans op) aanslagen, daar hoef je als politie zijnde toch niet je communicatie op af te stemmen? Als het een uur na de daad geen aanslag was, dan is dat een dag later ook nog steeds waar hoor. Vindt ook Klaas Wilting: "De politie heeft wel héél snel naar buiten gebracht dat het ging om iemand die onwel was geworden. Als je dat zo snel roept, dan is dat niet goed.”

Het was bovendien de politie die zelf als eerste twitterde dat de man 'er vandoor ging', om daarna het eigen verhaal te wijzigen. "We vermelden nooit de naam of afkomst van een verdachte", liegt Zuiderhoek verderop in het zeer lezenswaardige artikel ook nog. Wat gek dat we dan wel de ochtend na de "terreurdreiging" in Rotterdam (die mogelijk op een misverstand berust, denkt zelfs NRC) vernamen dat ene J. F.  was opgepakt. En zijn Brabantse afkomst werd ook vermeld.

Dus. Nog eens alles op een rijtje. Eerst was de man al van de trambaan op het Rembrandtplein geplukt met zijn auto. Daarna stond hij op een plek waar hij niet hoorde bij het Centraal Station, en ging hij er 'op hoge snelheid vandoor' toen hij door politie werd aangesproken. Een uur later werd het plots een 'onwelwording' genoemd, maar er is daarna wel huiszoeking gedaan bij de 'donkere man met een grote baard' (aldus een Israëlische getuige in de Telebelg) die bovendien vier dagen is vastgehouden. Camerabeelden van het incident zijn er helaas niet, zei de politie, ondanks het feit dat minstens 15 camera's waken over het stationsplein. Deze week dook er wel een nieuwe getuige op, die op camera verklaart dat ze enkele meters bij de suikerspiegelsprint vandaan stond, maar dat de politie geen interesse had in haar getuigenis. "We hebben alles op camera", zeiden ze volgens de vrouw. Right.

En dan nog die hysterische reactie van Akerboom op het lek. Marokkaanse agenten die naar Marokkaanse moskeebestuurders lekken om te vertellen wie er onderzoek naar ze doet, daar hoor je nooit meer iets over nadat het naar buiten is gekomen via GeenStijl. Maar als de naam opduikt van de Marokkaanse chauffeur die op het Stationsplein acht mensen overhoop rijdt, houdt de politie prompt een eigen medewerker aan. Het enige wat die suikerspiegelchauffeur deed, is de hypo in hypocrisie stoppen, want de politie heeft de verwarring en de vragen volkomen aan zichzelf te danken.

Zelfs in het Telegraafverhaal werpen ze weer nieuwe vragen op: De politie (zelf nooit te beroerd om bij een iftar aan te schuiven) wil niet zeggen of de man aan ramadan meedeed of niet, 'omwille van zijn privacy'. Terwijl die vraag in combinatie met suikerziekte toch echt relevant is. Want als hij vastte en zijn insulinegebruik daarop afstemde , nam hij als suikerpatiënt een moedwillig verkeersrisico dat tot acht gewonden leidde. Ook zonder aanslag-intentie is dat laakbaar. Weet je wat wij denken? Khalid K. deed aan ramadan, voelde zich vanwege zijn suiker, de warmte en het vasten niet lekker, doolde door de stad in prikkelbare staat, en overreageerde toen hij een bekeuring kreeg op het stationsplein - waarna hij in een opwelling woedend gas gaf. Geen aanslag. Wel agressie, wat overeenkomt met diverse getuigenverklaringen. En dat heeft de politie willen wegwerken. Omdat de agressie te veel op een aanslag lijkt. Dat is wat Zuiderhoek wellicht bedoelt: dat verschil is aan media die 'willen dat het een aanslag is' niet uit te leggen, denkt hij. Nou ja. Je ziet wat er van komt.

SCOOP! Suikerspiegelchauffeur Centraal Station heet niet Farid. Hij heet Khalid Karmaoui

Gekregen van een kuchende man in een regenjas: de volledige naam van de Suikerspiegelchauffeur op Centraal Station is Khalid Karmaoui.

Toch goed dat we de vraag vanmorgen, op basis van een twitteraar, nog eens opwierpen. Want er is prompt een mol opgedoken die ons bovenstaande foto heeft geleverd. Niet Farid. Maar Khalid is de naam van de chauffeur die acht mensen verwondde door vol gas het plein voor het Centraal Station op te scheuren. "Onwelwording", zeiden de autoriteiten, die verder geen beelden, geen naam en zelfs geen initialen vrijgaven en de '45-jarige Amsterdamse chauffeur' na vier dagen zonder aanklacht lieten gaan - velen met vragen en in verwarring achterlatend.

Deze foto is van een scherm genomen waarop een dossier in politiesysteem Bluespot te zien is. Het dossier van de suikerspiegelchauffeur op het Stationsplein. Het dossier van Khalid Karmaoui, geboren 9 september 1971 te Casablanca (Marokko). De datum klopt. 10 juni. Het kenteken klopt. 04-XL-NN. En de lage bloedsuikerspiegel-verklaring kan goed overeenkomen met het warme weer van die dag en 's mans deelname aan de islamitische vastenmaand (wat hem dus sowieso een gevaarlijk nalatige chauffeur maakt).

Want, nuancerende slag om de arm, het kan nog steeds zo zijn dat de man écht onwel werd en écht per ongeluk het plein op raasde, maar dat politie & gemeente na afloop dachten: 'Tegen niemand zeggen dat ie Khalid heet, want dan gelooft helemaal niemand meer dat het géén aanslag was'. Bovendien, zelfs in 020 zouden ze een échte aanslagpleger toch niet na vier dagen vrijlaten, om te voorkomen dat Gewone Burgers te weten komen dat zijn ongeluk toch een aanslag was? Maar nu is de naam alsnog boven water. Al daalt de suikerspiegel nog zo snel. Dit roze weblog achterhaalt hem wel.

Scepsis beloond, wantrouwen in de instanties gegroeid, en alle reden om extra te twijfelen aan de verklaring dat het een onwelwording was. Het was Khalid Karmaoui, 45-jarige Amsterdammer uit Casablanca, tijdens de populaire islamitische aanslagmaand ramadan, met een Peugeot 307cc. Succes met de mediaspin, politie en gemeente Amsterdam.

Het probleem met iftar-deelname van de politie

De nieuwste hype onder het personeel van Akerboom & Aalbersberg: islamitisch iftarren. Op social media vliegen de foto's je om de oren van geüniformeerde agenten die deelnemen aan het religieuze ritueel van de nachtbuffetten. Politie op bezoek in de moskee, moslims op bezoek bij door de politie georganiseerd vastenvoedsel, zelfs nano-iftars na een door lage suikerspiegels veroorzaakte stenenregen (waar trouwens niemand voor is opgepakt) passeren de reli-revue. De politie zou helemaal niet aan iftars deel moeten nemen, om dezelfde reden dat de hoofddoek geen onderdeel mag worden van het politie-uniform: het beschadigt de neutraliteit en onafhankelijkheid van het politie-ambt en bevoordeelt een religieuze stroming boven alle andere maatschappelijke overtuigingen. Hoofddoeken en iftars zijn onderdeel van een religieuze cultuur die door een hele specifieke doelgroep beleden wordt, en daarmee expliciet geen onderdeel van de taakstelling in het politie-pakket.

Nog los van de vraag of je irrationele en ongezonde rituelen van vasten bij daglicht en veelvraterij bij nacht moet aanmoedigen (wat vindt het nationale dieet opvoedingsinstituut Voedingscentrum er eigenlijk van, die wel met belerende maatbekers voor pasta leuren maar zich kennelijk nooit uitspreken over religieuze eethandicaps), je ziet de politie toch ook geen IKEA-tournee doen op Tweede Paasdag, op zondag in het zwart kerkwaarts over de Veluwe struinen of met een vergiet op hun kop over IJburg dolen? Agenten gaan toch ook niet gezellig bier drinken op de F-side, in Vak S of op de Bunnikzijde, of crack roken en kouwe pasta knagen in een kraakpand vol AFA-activisten? De politie krijgt zelfs expliciet de opdracht om niet met Zwarte Pieten op de foto te gaan - waarom dan wel zo opzichtig opduiken bij al die islamitische iftars?

De Nationale Politie geeft met hun iftar-rage een voorkeursbehandeling aan moslims. Dat versterkt bij Mohammedanen mogelijk het idee dat hun religie een uitzonderingspositie verdient - een gedachte die zij zelf ook vaak koesteren over hun eigen geloof, waarbinnen kritiek op god en profeet niet zijn toegestaan, het verlaten van de religie een (dood)zonde is, en waarvan de heilige schriften worden beschouwd als het laatste - en dus definitieve, onbetwistbare - woord van god. Die grondhouding legt het fundament voor het verwerpen van democratie en (seculiere) rechtsstaat, maar dat weerhoudt de politie zelfs niet van kritiekloze bezoekjes aan moskeeën waar dit soort radicale gedachten openlijk worden gepredikt door salafistische sheiks: Politiemensen die iftars bezoeken, versterken het vertekende beeld dat de islam uit naam van de bestuursreligieuze kernbegrippen "verbinding" en "diversiteit" maatschappelijk omarmd moet worden, en dus gevrijwaard moet blijven van kritiek. Terwijl de noodzaak voor islamkritiek elke dag opnieuw bewezen wordt door de handelingen van radicale, fundamentalistische moslims en/of hun criminele geloofscultuurgenoten. Of in meer alledaagse mate door de achterstelling van vrouwen, het gebrek aan homo-acceptatie en de actief in stand gehouden eenkennigheid van de islamitische cultuur. Je kan niet genoeg benadrukken hoezeer het gedrag van sommige moslims niet de schuld van alle moslims is, noch het streven van alle moslims. Maar de honger naar kritiek op een specifieke patriarchale religiecultuur waarin afwijkend, anti-democratisch en maatschappelijk regressief gedrag geboren, gevoed en vooral te weinig kritisch besproken wordt, is veel groter dan alle politie-iftars opgeteld kunnen stillen.

Islam, of het gevaar dat uitzondering de regel wordt
Ondanks het feit dat de islam bestaat uit een lange bundeling van achterhaalde ideeën die geworteld zijn in een gesloten en eenkennig wereldbeeld, is de politiek correcte toegeeflijkheid jegens de meest regressieve religie ter wereld gigantisch. Moslims in het (hoger) onderwijs en elders eisen - en krijgen - steeds vaker hun eigen gebedsruimtes. In openbare ruimtes verschijnen er ook steeds meer. Basisschoolkinderen worden met hele klassen tegelijk op excursies naar de moskee gestuurd. Bedrijfsfeestjes en bestuursborrels worden verplaatst vanwege de ramadan. Kantines krijgen halalvreten op de menukaart (en dan heeft ineens niemand het over het dierenleed dat met halal gepaard gaat). Kledingreglementen op sportvelden worden aangepast aan islamitische eisen. Gymlessen op islamitische scholen worden m/v-gescheiden, lezingen in seculiere collegezalen eveneens. Grote papieren dagbladen propageren deelname aan "ramadan-challenges", de NOS maakt "Ramdanjournaals" en omroepen blokkeren elke vorm van debat over de rol van de islam bij gewelddadig islamitisch extremisme.

Keer op keer en meer en meer worden moslims bevestigd in hun vooringenomen, dichtgetikte veronderstelling dat de islam een uitzonderingspositie verdient in de (westerse) wereld - en met meer ontzag en respect behandeld dient te worden dan andere overtuigingen. De politie werkt daar nu ook veel te gretig aan mee. Waarom? Om te deugen? Om het imago als etnische profileerders weg te nemen? Omdat de korpsbaasjes te veel naar politiek correcte pijpen dansen en te weinig naar de dagelijkse praktijk van de platte petten? Wat de motieven ook zijn: politie-iftars zijn geen handreiking van "verbinding" en "diversiteit". Het zijn katalysatoren van nog meer islamitische drang naar voorrechten en privileges.

Waar de politie hun deelname aan de ramadanmaaltijden ongetwijfeld als een handreiking ziet, zullen veel moslims het beschouwen als een erkenning van de uitzonderingspositie die de islam voor zichzelf predikt. De politie participeert immers in hun religieuze routines, waar de wetshandhavers dat bij niemand anders doen. De politie wint zo geen respect, het zijn moslims die zich gesterkt voelt door de kuffars die zich gewillig voor het karretje van de islam laten spannen. Tegelijkertijd spreken veel niet-moslims hun afkeer en afschuw uit over de deelname van agenten aan religieuze ceremonies, waardoor het gezag en het respect voor de politie ook bij niet-moslims erodeert. Bekijk de heftige reacties op deze tweet van de politie Rotterdam-Centrum maar eens. Het is te makkelijk om al die critici af te doen als onderbuikiërs, er speelt bij veel mensen een reëel sentiment tegen de politie-deelname aan iftars. Waar regressief links zich graag smalend uitlaat over het feit dat "het volk" slechts uit een beperkte groep boze PVV-stemmers bestaat, die niet het volledige maatschappelijke sentiment bepalen en ook niet als zodanig een uitzonderlijk deel van de discussietaart kunnen of mogen opeisen, zo dient de Nationale Politie zich ook terdege bewust te zijn van het feit dat een (vermoedelijk grote) meerderheid van de Nederlandse samenleving geen enkele interesse heeft in, of behoefte heeft aan, de islam of haar religieuze rituelen. Simpelweg omdat het hun levensovertuiging niet is.

Als wij onze immer rechtop uit de aars van de samenleving priemende roze thermometer goed aflezen, zien we juist een groeiende groep niet-islamitische Nederlanders kotsbeu hebben van de groeiende voorkeursbehandeling die de islam lijkt te genieten, omdat het feitelijk een uiting van misplaatste appeasement van religieuze achterlijkheid is die bovendien als "iets leuks" wordt gepresenteerd en in die hoedanigheid publiekelijk veel te veel opgedrongen wordt door politiek, mainstream media en nu dus ook steeds vaker door de politie. Geloof hoort achter de voordeur - zeg maar daar waar de politie helemaal niets te zoeken heeft, tenzij ze een redelijk vermoeden van wetsovertreding hebben. En anders gewoon niet. Geen agent, toch een eervolle vermelding. Mede omdat ex-Politieman van de Arbeid Ahmed Marcouch zegt: Salafisme moet je verbieden. En dus niet mee aan tafel gaan voor een ernstig verlate lunch.

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.

GeenStijl.nl is een uitgave van GS Magenta B.V.