Regenboog in je hartje.

Moeilijke vragen die niemand durft te stellen. Maar: iemand moet de vragen stellen. Die iemand is natuurlijk Geenstijl weer. Vraag: wie zijn de 'we' die volgens Claudia de Breij 'in gedachten' bij de familie van Peter R. de Vries zijn? En hoeveel zijn dat er? Als het er meer dan 'een paar' zijn, passen die dan wel allemaal in de 'gedachten'? In wiens 'gedachten' zitten al die mensen eigenlijk? Houden ze wel anderhalve meter afstand? Zeker in tijden van corona is dat geen ding om zomaar aan voorbij te gaan. Mogen ze ook staan? Wie geeft al die mensen te eten en te drinken? Willen die mensen überhaupt in iemands 'gedachten' bij de familie R. De Vries aanwezig zijn? Heeft Claudia dat gevraagd of neemt ze gewoon zomaar aan dat 'we' met z'n allen ff lekker in 'gedachten' bij iemand willen zijn? Moeten die mensen niet werken overdag? Hoe blij zijn familieleden van slachtoffers eigenlijk als Claudia de Breij met z'n allen ongevraagd in 'gedachten' bij ze gaat zitten zijn? Heeft de Volkskrant dat al eens onderzocht? Ziet u wel: vragen, vragen, vragen. Nu maar hopen dat de reaguurders er weer een oplossing voor hebben, zoals gebruikelijk. Beste oplossing wint de MAXVandaag-puzzel en mag de cavia's compleet maken.

We kunnen wel janken van geluk

We zijn effe de tel kwijt tussen de Michaels, kinderen, ongelukken, affaires met Rolf Tangel (een zogeheten naga: half mens half slang, Google maar niet), houtskool op de tanden, mislukte tatoeages, mentale uitdagingen, uitgelekte filmpjes waar iedereen en z'n Hilversum met zo'n Peter R. de Vries dan heel geil van wordt en allround allerhande ellende: een heuse maand na het overlijden van haar maat Gelmore - eigendom van elkaar en liefde die echt is - is Samantha weer gelukkig in de liefde. Met een meneer. Met een heer. Of, zoals Samantha het zelf verwoordt: "Zo gelukkig met jou samen veel meegemaakt en blij dat jij mijn nu het positieve van het leven laat zien kwamen elkaar tegen na een lange tijd hebben elkaar gesteund door een zware tijd uit eindelijk zijn we samen gekomen wat andere ook denken ze denken maar wat ze willen zolang jij en ik maar gelukkig zijn genoeg ellende al meegemaakt en het leven gaat verder word nu tijd om een keer gelukkig te worden..." Ware liefde. We geloven erin.

Vorm boven inhoud! Dat is de truuk.

Arie Boomsma wordt wakker in zijn blokhut in Bos en Lommer. Slaat een dekentje om en klimt uit de bedstee. Doet zijn handschoentjes aan - vingerloos, want anders is het wel heel gay om indoors met handschoentjes aan te zitten. Kaarsje er bij. Remington afstoffen. En dan de mensen eens larmoyant de les lezen deze maandagmorgen. Want oh oh oh wat zag Arie het allemaal mis gaan dit weekend. "De pietendiscussie is helaas geen echte discussie, met argumenten enzo", klaagt Arie Soysma. "Argumenten doen er niet toe. Het gaat om sentimenten", verzucht Arie, naast een modefoto van Arie. Wees geen Arie. Ga gewoon aan het werk vandaag.