De advocaten van Michael Panhuis, de moordenaar van Anne Faber, willen tbs voor hun cliënt lul. Dat is kennelijk bijzonder, "maar voor P. is dit wellicht de enige manier om nog een beetje perspectief te zien", zo zegt een hoogleraar. Per. Spec. Tief.

Perspec tief maar lekker op met je Panhuis. Hij is af. Mag niet meer meedoen. Nooit meer. Hij ging af toen hij zijn pa mishandelde in Zeewolde, toen hij zijn vriendin bewerkte met een bierglas, toen hij twee meisjes op brute wijze verkrachtte, toen hij een reeks overvallen pleegde in Nijkerk en Harderwijk, toen hij opschepte over zijn verkrachtingen, toen hij Anne Faber op gruwelijke wijze vermoordde en toen hij medewerkers van het Pieter Baan Centrum-mishandelde. 

Michael Panhuis is knettergek en reddeloos verloren. Daar kan geen tbs tegenop.

Wij snappen het wel Hans 'Stuiterballen' Nijenhuis. Na het afscheid van Hanina Aiaiai kwamen er ineens een stuk minder boze brieven binnen bij de AD-opiniemakersclub. En wat is een krant zonder boze brieven? Een vod met de voetbaluitslagen erin.

Maar ho lie sjit hee. Hoe deze gierende onzin van Adriaan Slooff langs wat voor vorm van redactie dan ook is gekomen ontgaat ons volledig. Na een mislukte recensie van een pulpboekje poneert Slooff een naturalistische drogreden waar je u tegen zegt. Daarop verder 'bouwend' komt hij met de opmerking: "Als delict bestaat seksuele intimidatie dus niet, hooguit als conflict." Slooff denkt zeker: als ik mijn virtuele verkrachtingsfantasietjes nou gewoon in een paar moeilijke woorden verpak, dan snapt niemand het. Okee Slooff. Het bestaat wel als delict en je moet gewoon met je tengels van vrouwen afblijven die daar geen zin in hebben. Straks ga je zeker ook nog schrijven dat de vrouwtjes het een beetje uitlokken met hun korte rokjes enzo. Oh wacht. Godver. "Als gedrag en kleding van de vrouw kunnen leiden tot een seksueel delict, draagt zij ook medeverantwoordelijkheid." Ja eh nee, Slooff. Als een meisje een kort rokje draagt en een beetje leuk danst en jij sleurt haar naar de plee om haar te verkrachten, dan draagt ze geen enkele medeverantwoordelijkheid, pik. En oh ja. 1,8 procent van 6,5 miljoen vrouwen is 117.000 vrouwen. Echt, wij zijn heus niet vies van een beetje  kritiek op #MeToo-aandachtstrekkers. Maar met zulke vijanden heeft het dramfeminisme geen vrienden meer nodig.